Ew. Mateusza 25:1–13
Przypowieść o dziesięciu pannach
Pod koniec Swej doczesnej posługi Jezus Chrystus nauczał Swoich uczniów o tym, jak ważne jest, by przygotować się na Drugie Przyjście. Przekazał im wtedy przypowieść o dziesięciu pannach. Ta lekcja pomoże ci zrozumieć i poczuć ważność przygotowań na spotkanie z Panem, gdy przyjdzie On ponownie.
Gotowi czy nie?
Pomyśl o sytuacji, gdy byłeś nieprzygotowany na coś, co wymagało solidnych przygotowań.
-
Jak się wtedy czułeś?
-
Z jakich przykładowych przyczyn zaniedbujemy przygotowania do niektórych rzeczy?
Oceń w skali od 1 („nie zgadzam się”) do 10 („zgadzam się”), w jakim stopniu zgadzasz się z następującym zdaniem:
Czuję się przygotowany na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa.
Fragment Ew. Mateusza 25:1–13 zawiera przypowieść Jezusa Chrystusa o dziesięciu pannach. Opowiedział On ją Swoim uczniom, aby pomóc im przygotować się na Jego Drugie Przyjście. Gdy będziesz studiować, szukaj przewodnictwa Ducha Świętego, by pomógł ci poznać, w jakim stopniu już jesteś przygotowany i w jaki sposób możesz się doskonalić. Zastanawiaj się nad pytaniami, takimi jak: „Którą z postaci w tej przypowieści jestem?”.
Przed przestudiowaniem tej przypowieści ważne jest, aby zrozumieć żydowskie zwyczaje ślubne, jakie panowały w czasach Zbawiciela. Pan młody w towarzystwie swych bliskich przyjaciół, idąc na ślub, udawał się wieczorem do domu panny młodej. Po ceremonii weselnej wszyscy goście uczestniczyli w uczcie w domu pana młodego. Goście weselni, którzy brali udział w procesji, w tym panny lub druhny, mieli trzymać w ręku własne lampy lub pochodnie, aby było wiadomo, że biorą udział w przyjęciu i aby dodać jasności i piękna tej uroczystości.
Przeczytaj wersety Ew. Mateusza 25:1–4 i sporządź listę ważnych elementów w przypowieści Zbawiciela, np. ludzi lub przedmiotów. Obok każdego z elementów zapisz, kogo lub co on twoim zdaniem symbolizuje.
Co symbolizują poszczególne elementy przypowieści o dziesięciu pannach?
W zrozumieniu symbolicznych znaczeń obecnych w przypowieści pomóc mogą ci współczesne objawienia oraz nauki proroków.
-
Oblubieniec symbolizuje Zbawiciela, a przybycie oblubieńca — Jego Drugie Przyjście (zob. Doktryna i Przymierza 33:17 ; 88:92 ; 133:10).
-
Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium nauczał: „Dziesięć panien reprezentuje oczywiście członków Kościoła Chrystusa, ponieważ wszystkie zostały zaproszone na ucztę weselną i wszystkie wiedziały, co było potrzebne, by zostać wpuszczonym, kiedy przybędzie oblubieniec” (Dallin H. „Przygotowanie na Drugie Przyjście”, Ensign lub Liahona, maj 2004, str. 8).
-
Lampy mogą symbolizować nasze świadectwa (zob. David A. Bednar, „Nawróceni do Pana”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 109). Zwróć uwagę, że każda z dziesięciu panien miała lampę.
-
Oliwa może symbolizować nasze nawrócenie na wiarę w Pana Jezusa Chrystusa (zob. David A. Bednar, „Nawróceni do Pana”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 109). Może to obejmować nasze dążenia, aby iść za przewodnictwem Ducha Świętego oraz by być posłusznymi wobec Zbawiciela i Jego ewangelii (zob. Doktryna i Przymierza 45:56–58 ; Spencer W. Kimball, Faith Precedes the Miracle [1972], str. 256).
1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
-
Które z tych symbolicznych znaczeń jest dla ciebie najważniejsze i dlaczego?
-
W jaki sposób wyjaśniłbyś własnymi słowami różnice pomiędzy głupimi a mądrymi pannami?
-
Jakie przykładowe rzeczy możemy robić, aby umieścić symboliczną oliwę w naszych lampach?
Doczytaj resztę przypowieści z wersetów Ew. Mateusza 25:5–13 . Podczas lektury wyobraź sobie, że jesteś jedną z panien. Możesz posłuchać, jak ktoś czyta tę przypowieść. Możesz także obejrzeć biblijny film „The Ten Virgins” [Dziesięć panien] (1:40) lub „They That Are Wise” [Te mądre] od oznaczenia czasu 0:00 do 5:41.
W Ew. Mateusza 25:12 zauważ, co odpowiedział oblubieniec głupim pannom, które chciały wejść na wesele spóźnione i bez potrzebnej oliwy. Tłumaczenie Józefa Smitha wersetu Ew. Mateusza 25:11 objaśnia słowa oblubieńca: „nie znacie mnie”.
-
Pamiętając o tym, co symbolizuje oliwa, odpowiedz: dlaczego oliwa jest niezbędna, by prawdziwie poznać Zbawiciela i przygotować się na spotkanie z Nim?
-
Dlaczego mądre panny nie mogły po prostu użyczyć oliwy tym głupim?
Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
Wielkim celem doczesności jest nie tylko uzyskanie wiedzy o Jednorodzonym Ojca, ale również dążenie do poznania Go […]. Poznajemy Zbawiciela, kiedy z całych sił staramy się iść tam, gdzie On nakazuje nam iść, mówić to, co On chce, byśmy mówili i stać się tym, kim On chce, byśmy się stali.
(David A. Bednar, „Gdybyście byli mnie poznali”, Ensign lub Liahona, listopad 2016, str. 103, 104).
Możesz zapisać następującą prawdę: Mogę poznać Zbawiciela i przygotować się na Jego Przyjście, dążąc do brania przykładu z Jego prawego życia.Poświęć kilka minut, aby napisać współczesną wersję tej przypowieści. W jaki sposób mądre panny żyłyby dzisiaj? W jaki sposób mógłbyś stwierdzić, że znają one Pana i są nawrócone na wiarę w Niego? W jaki sposób żyłyby te głupie panny? Z jakich powodów ociągałyby się z poznaniem Pana?
-
Dlaczego twoim zdaniem warto dołożyć starań, aby poznać Zbawiciela i przygotować się na spotkanie z Nim, gdy przyjdzie powtórnie?
-
W jaki sposób dążenie do życia na wzór Zbawiciela pomaga nam poznać Go lepiej?
-
Jakie doświadczenia i prawe czyny najlepiej pomogły ci poznać Jezusa Chrystusa?
2. W dzienniku do studiowania wykonaj następujące ćwiczenie:
W swoim dzienniku do studiowania narysuj prostą lampę. Szukaj przewodnictwa Ducha Świętego, aby podpowiedział ci przykłady rzeczy, które zrobiłeś, by poznać Zbawiciela, a także sposoby, na jakie możesz być przygotowany na Jego przyjście. Możesz zapisać to wewnątrz lampy, aby symbolizowało twoją oliwę. Szukaj też natchnienia odnośnie do tego, co Pan chce, byś zrobił teraz w celu poznania Go lepiej i lepszego przygotowania się na Jego przyjście. Zapisz jedną lub dwie z tych spraw poza lampą, aby symbolizowały oliwę, którą dalej musisz zdobywać.
W swoich dążeniach do lepszego poznania Pana i przygotowania się na spotkanie z Nim, staraj się o Jego pomoc.
Opcjonalne: chcesz dowiedzieć się więcej?
Ew. Mateusza 25:6 . Jakie znaczenie miało to, że oblubieniec przyszedł o północy?
Większość żydowskich ślubów miało miejsce wieczorem. Kilka fragmentów pism świętych odnosi się do tego, że Zbawiciel przyjdzie jak złodziej w nocy (zob. Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Łukasza 12:44 [w Pomocach do studiowania]; I List do Tesaloniczan 5:2 ; II List Piotra 3:10 ; Doktryna i Przymierza 45:19 ; 106:4). Przybycie oblubieńca o północy symbolizuje, że godzina powrotu Zbawiciela będzie niespodziewana. Prezydent Spencer W. Kimball (1895–1985) wyjaśnił:
Głupie panny nie były przeciwne zakupowi oliwy. Wiedziały, że powinny mieć oliwę. Nieznacznie się ociągały, nie wiedząc, kiedy przyjdzie oblubieniec […]. Dla tych, które się ociągały, północ była zbyt późną porą.
(Spencer W. Kimball, „Faith Precedes the Miracle” [Wiara poprzedza cud] [1972], str. 256)
Co by się stało, gdyby Jego przyjście miało nastąpić jutro?
Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium nauczał:
Gdybyśmy wiedzieli, że jutro spotkamy się z Panem — poprzez naszą przedwczesną śmierć lub Jego niespodziewane przyjście — co byśmy dzisiaj zrobili? Co musielibyśmy wyznać? Jakich praktyk zaniechać? Jakie sprawy zakończylibyśmy ugodą? Komu byśmy wybaczyli? Jakie złożylibyśmy świadectwa?
Jeżeli zrobilibyśmy te wszystkie rzeczy wówczas, to dlaczego nie zrobić ich teraz? Dlaczego nie szukać pokoju teraz, kiedy możemy go osiągnąć? Jeżeli lampy naszych przygotowań zaczynają słabiej świecić, natychmiast zajmijmy się dolewaniem do nich oliwy.
(Dallin H. Oaks, „Przygotowanie na Drugie Przyjście”, Ensign lub Liahona, maj 2004, str. 9)
Dlaczego mądre panny nie chciały podzielić się swoją oliwą z tymi głupimi?
Mówiąc o tym, dlaczego mądre panny nie mogły podzielić się swoją oliwą z głupimi, Prezydent Spencer W. Kimball (1895–1985) nauczał:
Nie było to aktem samolubstwa czy nieżyczliwości. Tego rodzaju oliwą, która jest potrzebna do oświecenia drogi i rozświetlenia ciemności, nie da się podzielić. Jak można dzielić się swoim posłuszeństwem wobec zasady dziesięciny […]? Jak można dzielić się postawą, czystością moralną czy doświadczeniami z misji? Jak można podzielić się przywilejami świątynnymi? Każda osoba musi uzyskać tę oliwę samodzielnie […].
W naszym życiu oliwę przygotowania trzeba zbierać kropla po kropli, prowadząc prawe życie […]. Każdy akt oddania i posłuszeństwa to kropla dodana do naszego zapasu.
(Spencer W. Kimball, „Faith Precedes the Miracle” [Wiara poprzedza cud] [1972], str. 255–256)