ฉันควรทำอย่างไรหากฉันซึมเศร้าหรือวิตกกังวลหรือมีความคิดจะฆ่าตัวตาย?

สายด่วนช่วยเหลือภาวะวิกฤต

ไปยัง “In Crisis? Talk Now.” เพื่อป้องกันการฆ่าตัวตายและเครื่องมือจัดการเพิ่มเติม

ภาวะซึมเศร้าและการฆ่าตัวตาย

คนที่ประสบพฤติกรรมเสน่หาเพศเดียวกันหรือแสดงตนว่าเป็นเกย์อาจมีความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้าหรือการฆ่าตัวตายสูงกว่า ผู้ที่มีภาวะซึมเศร้าหรือผู้ที่คิดจะฆ่าตัวตายจำเป็นต้องรู้ว่าพวกเขาเป็นที่รักและควรส่งต่อไปยังผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตที่มีความสามารถ แหล่งข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการฆ่าตัวตาย เช่น Thoughts of Suicide, มีอยู่ใน Life Help and Self-Reliance บน ChurchofJesusChrist.org หรือในแอปคลังค้นคว้าพระกิตติคุณ

ความรู้สึกเป็นสิ่งที่แท้จริง

ความรู้สึกของภาวะซึมเศร้าเป็นเรื่องจริง สามารถท่วมท้นและบั่นทอนจิตใจได้ บ่อยครั้งที่การให้คำปรึกษาและการดูแลทางการแพทย์อย่างมืออาชีพสามารถช่วยให้ผู้คนรับมือกับภาวะซึมเศร้าได้ เมื่อความรู้สึกซึมเศร้ากลายเป็นความคิดฆ่าตัวตาย การมีคนพูดคุยด้วยจึงเป็นเรื่องสำคัญยิ่ง ผู้ที่มีความคิดฆ่าตัวตายจะมีความเจ็บปวดทางร่างกาย จิตใจ หรืออารมณ์อย่างมาก มักแยกตัว และอาจรู้สึกว่าตนไม่มีความหวังสำหรับอนาคต พวกเขาอาจรู้สึกว่าไม่มีทางอื่นที่จะยุติความเจ็บปวดที่ควบคุมไม่ได้นอกจากการจบชีวิตของตนเอง ความคิดเกี่ยวกับความตายโดยการฆ่าตัวตายมักจะได้รับการไตร่ตรอง พิจารณาแล้วพิจารณาอีก ก่อนที่จะมีการพยายามฆ่าตัวตายเกิดขึ้น ในช่วงของการไตร่ตรองนี้ การเข้าแทรกแซงสามารถช่วยชีวิตได้

การป้องกันการฆ่าตัวตายเริ่มจากการตระหนักในสัญญาณเตือน ดูสัญญาณเตือนที่ระบุไว้เป็นข้อๆ ได้ที่ https://www.moph.go.th/index.php/news/read/222

พูดคุยกับบุคคลที่ท่านเชื่อใจ

หากปรากฏว่าอาจมีใครบางคนตกอยู่ในความเสี่ยง สิ่งที่ดีที่สุดที่ทำได้คือพูดคุยกับพวกเขา อาจดูอึดอัดหรือดูบุ่มบ่าม แต่ผู้ที่ประสบภาวะซึมเศร้ามักต้องการใครสักคนเพื่อคุยด้วยอย่างมาก ใครสักคนที่ช่วยประมวลความคิดและความรู้สึกได้ การสนทนาเหล่านี้อาจเป็นเรื่องยาก แต่มีความสำคัญอย่างยิ่งในการลดความรู้สึกโดดเดี่ยวและความสิ้นหวังที่อาจนำไปสู่การฆ่าตัวตาย หากปรากฏว่ามีบุคคลที่มีความเสี่ยงที่จะพยายามฆ่าตัวตายอย่างฉับพลัน ให้โทรติดต่อสายด่วนสุขภาพจิต 1323

ความเห็นอกเห็นใจเป็นกุญแจสำคัญ

เอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์ กล่าวถึงการรับมือกับภาวะซึมเศร้าด้วยความเห็นอกเห็นใจดังนี้:

“พี่น้องทั้งหลายของข้าพเจ้า—ไม่ว่าท่านจะต่อสู้ดิ้นรนกับอะไร—ทางจิตหรือทางอารมณ์หรือทางร่างกายหรืออื่นๆ—จงอย่าโหวตต่อต้านความล้ำค่าของชีวิตโดยการจบชีวิต! จงวางใจพระผู้เป็นเจ้า ยึดมั่นในความรักของพระองค์ จงรู้ว่าวันหนึ่งอรุณจะเบิกฟ้าเรืองรองและเงามืดทั้งปวงแห่งความเป็นมรรตัยจะจากไป แม้เราอาจรู้สึกเป็น ‘เหมือนภาชนะแตก’ ดังที่ผู้เขียนสดุดีบอกไว้ แต่เราต้องระลึกว่าภาชนะนั้นอยู่ในพระหัตถ์ของช่างปั้นหม้อผู้สูงส่ง” (“เหมือนภาชนะแตก,” เลียโฮนา, พ.ย. 2013, 42)