Samobójstwo
Jak pomóc komuś, kto przechodzi kryzys

„Jak pomóc komuś, kto przechodzi kryzys”, Jak pomóc (2018).

„Jak pomóc komuś, kto przechodzi kryzys”, Jak pomóc.

Jak pomóc komuś, kto przechodzi kryzys

6:35

Zawsze traktuj poważnie sygnały ostrzegawcze zachowań samobójczych i wszelkie zapowiedzi podjęcia próby samobójczej, nawet jeśli sądzisz, że dana osoba tak naprawdę nie myśli o samobójstwie lub tylko chce zwrócić na siebie uwagę. Wykonaj trzy następujące kroki, gdy chcesz pomóc: zapytaj — zatroszcz się — zawiadom.

Krok 1. Zapytaj. Zapytaj daną osobę wprost, czy myśli o samobójstwie. Możesz spytać: „Czy myślisz o odebraniu sobie życia?”. Jeśli odpowie, że myśli o samobójstwie, spytaj, czy ma plan. Możesz zapytać: „Czy planujesz zrobić sobie krzywdę?”. Jeśli ta osoba ma taki plan, natychmiast pomóż jej znaleźć się w szpitalu, przychodni lekarskiej lub zadzwoń na pogotowie lub na kryzysowy telefon zaufania w twojej okolicy. (Zob. „Infolinie kryzysowe”, aby zobaczyć odnośniki do infolinii na całym świecie). Jeśli osoba nie ma takiego planu, przejdź do kroku 2.

Krok 2. Zatroszcz się. Okaż troskę, słuchając tego, co ta osoba mówi. Daj jej czas, aby wyraziła, co czuje. Okaż szacunek dla jej uczuć, mówiąc od czasu do czasu: „Przykro mi, że przeżywasz taki ból” lub „Nie zdawałem sobie sprawy, że to jest dla ciebie taki ciężar”. Możesz zaproponować tej osobie przygotowanie planu zabezpieczającego przed samobójstwem (zob. „How to Create a Suicide-Prevention Safety Plan” [Jak przygotować plan zabezpieczający przed samobójstwem], Doug Thomas, Ensign, wrzesień 2016, str. 63). Plan zabezpieczający może pomóc komuś rozpoznać własne mocne strony, pozytywne relacje z ludźmi i zdrowe umiejętności wychodzenia z kryzysu. Może także ograniczyć dostęp do środków o możliwym działaniu autodestrukcyjnym, takich jak broń czy leki. Jeśli ta osoba powie ci, żebyś nie mówił nikomu o jej uczuciach, powiedz, że uszanujesz jej prywatność na tyle, na ile to możliwe, ale też że potrzebuje ona pomocy w zakresie szerszym, niż ty możesz zaoferować. Nigdy nie obiecuj, że czyjeś myśli samobójcze zachowasz tylko dla siebie.

Krok 3. Zawiadom. Zachęć tę osobę, by porozmawiała z kimś, kto może udzielić jej dodatkowego wsparcia. Udostępnij jej informacje kontaktowe placówek w waszej okolicy, w których można znaleźć pomoc. Mogą się do nich zaliczać lokalne szpitale, ośrodki interwencji kryzysowej lub bezpłatne telefony centrum wsparcia Jeśli ta osoba nie będzie szukać pomocy, musisz komuś o tym powiedzieć. Możesz powiedzieć tej osobie coś takiego: „Troszczę się o ciebie i zależy mi na twoim bezpieczeństwie. Mam zamiar powiedzieć o tym komuś, kto może ci zapewnić potrzebną pomoc”. Uszanuj prywatność tej osoby, mówiąc o tym tylko osobom, które twoim zdaniem mogą udzielić pomocy, na przykład: bliskiemu członkowi rodziny, biskupowi tej osoby, psychologowi szkolnemu, lekarzowi lub innemu specjaliście ds. zdrowia psychicznego. Jeśli nie wiesz, komu o tym powiedzieć, porozmawiaj z biskupem lub zadzwoń do centrum wsparcia w twojej okolicy. Pamiętaj, że nikt nie oczekuje od ciebie, że będziesz wspierał tę osobę samotnie.

Uwaga: Jeśli prowadzisz dyskusję, możesz poprosić uczestników, by przećwiczyli te trzy kroki. Poproś, aby wyobrazili sobie sytuację, w której ktoś przychodzi do nich i mówi o myślach samobójczych. Poproś, by poćwiczyli swoją reakcję.

Dodatkowe zasoby