Διεμφυλικοί
Πώς μπορώ να υποστηρίξω κάποιον που προσδιορίζεται ως διεμφυλικός;


«Πώς μπορώ να υποστηρίξω κάποιον που προσδιορίζεται ως διεμφυλικός;» Διεμφυλικοί: Υποστηρίζοντας άλλους (2020)

«Πώς μπορώ να υποστηρίξω κάποιον που προσδιορίζεται ως διεμφυλικός;» Διεμφυλικοί: Υποστηρίζοντας άλλους

Πώς μπορώ να υποστηρίξω κάποιον που αυτοπροσδιορίζεται ως διεμφυλικός;

Ο Πρεσβύτερος Ρόναλντ Α. Ράσμπαντ δίδαξε ότι οι άνθρωποι που νιώθουν διεμφυλικοί «πρέπει να τους περιβάλλει η αγκαλιά του Σωτήρος τους και να ξέρουν ότι τους αγαπούν. Κάθε τόσο ο Κύριος μας καλεί. Αναμένει να γίνουμε εμείς η φιλόξενη, στοργική αγκαλιά Του. Πρέπει να παροτρύνουμε τους φίλους τους να κάνουν το ίδιο» (“Jesus Christ Is the Answer” [Βραδιά με ένα Μέλος της Γενικής Εξουσίας, 8 Φεβ 2019]).

Η συζήτηση για αισθήματα ασυμφωνίας φύλου μπορεί να είναι δύσκολη και πολύπλοκη. Το αγαπημένο σας πρόσωπο μπορεί να μην ξέρει πώς να σας μιλήσει γι’ αυτό. Μπορεί μερικές φορές να νιώθετε ανεπαρκείς. Μολονότι μπορεί να μην γνωρίζετε πάντοτε πώς να ανταποκριθείτε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάποιος άλλος, δεν θα το μετανιώσετε αν προσεγγίσετε με αγάπη και κατανόηση.

Αν αντιδράσετε υπερβολικά, θυμώσετε ή πείτε πράγματα για τα οποία θα μετανιώσετε, μην αποθαρρύνεστε. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο και για σας επίσης. Αυτή είναι μία συνομιλία από τις πολλές που θα έχετε στη ζωή σας με το αγαπημένο σας πρόσωπο. Αν αισθάνεστε ότι θα πρέπει να ζητήσετε συγγνώμη για τις πράξεις σας, κάντε το.

Εάν ανησυχείτε ή στενοχωριέστε με αυτήν την κατάσταση, να ξέρετε ότι δεν είστε μόνοι. Ανησυχείτε, γιατί δεν είναι αυτό το μέλλον το οποίο φανταστήκατε για την οικογένειά σας. Η διαδικασία της θλίψης μπορεί να πάρει χρόνο. (Βλ. “Grief”, Gospel Topics, topics.ChurchofJesusChrist.org.)

Η Πρόεδρος Μπόννυ Χ. Κόρντον εξήγησε: «Όλοι θέλουμε αναγνώριση. Θέλουμε να μας δίνουν σημασία, να μας θυμούνται και να μας αγαπούν… Μπορούμε να ακούσουμε και να αγαπήσουμε χωρίς να κρίνουμε και να προσφέρουμε ελπίδα και βοήθεια με την διορατική καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος… Είτε τα πρόβατά μας είναι δυνατά είτε αδύναμα, χαρούμενα ή με προβλήματα, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι κανείς δεν περπατά μόνος» («Να γίνεις ποιμένας», Λιαχόνα, Noέ 2018, 74, 76).