Διεμφυλικοί
Πώς μπορώ να υποστηρίξω κάποιον που προσδιορίζεται ως διεμφυλικός;


«Πώς μπορώ να υποστηρίξω κάποιον που προσδιορίζεται ως διεμφυλικός;» Διεμφυλικός: Υποστηρίζοντας άλλους (2020)

«Πώς μπορώ να υποστηρίξω κάποιον που προσδιορίζεται ως διεμφυλικός;» Διεμφυλικός: Υποστηρίζοντας άλλους

Πώς μπορώ να υποστηρίξω κάποιον που αυτοπροσδιορίζεται ως διεμφυλικός;

Ο Πρεσβύτερος Ρόναλντ Ράσμπαντ δίδαξε ότι τους ανθρώπους που βιώνουν διεμφυλικά συναισθήματα «πρέπει να τους περιβάλλει η αγκαλιά του Σωτήρος τους και να ξέρουν ότι τους αγαπούν. Τόσο συχνά ο Κύριος μας καλεί. Αναμένει να είμαστε η φιλόξενη, στοργική αγκαλιά Του. Πρέπει να παροτρύνουμε τους φίλους τους να κάνουν το ίδιο» (“Jesus Christ Is the Answer” [Βραδιά με ένα Μέλος της Γενικής Εξουσίας, 8 Φεβ 2019]).

Η συζήτηση για συναισθήματα ασυμφωνίας φύλου μπορεί να είναι δύσκολη και συγκεχυμένη. Το αγαπημένο σας πρόσωπο μπορεί να μην ξέρει πώς να σας μιλήσει γι’ αυτό. Μπορεί μερικές φορές να νιώθετε ανεπαρκείς. Μολονότι μπορεί να μην γνωρίζετε πάντοτε πώς να ανταποκριθείτε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάποιος άλλος, δεν θα το μετανιώσετε αν προσεγγίσετε με αγάπη και κατανόηση.

Αν αντιδράσετε υπερβολικά, θυμώσετε ή πείτε πράγματα για τα οποία θα μετανιώσετε, μην αποθαρρύνεστε. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο και για σας επίσης. Αυτή είναι μία συνομιλία ζωής που θα έχετε με το αγαπημένο σας πρόσωπο. Αν αισθάνεστε ότι θα πρέπει να ζητήσετε συγγνώμη για τις πράξεις σας, κάντε το.

Εάν ανησυχείτε ή αισθάνεστε θλίψη σε αυτήν την κατάσταση, να ξέρετε ότι δεν είστε μόνοι. Μπορεί να ανησυχείτε που το μέλλον το οποίο φανταστήκατε για την οικογένειά σας αργοσβήνει. Η διαδικασία της θλίψης μπορεί να πάρει χρόνο. (Βλέπε “Grief”, Gospel Topics, topics.ChurchofJesusChrist.org.)

Η Πρόεδρος Μπόννυ Κόρντον εξήγησε: «Όλοι θέλουμε αναγνώριση. Θέλουμε να μας δίνουν σημασία, να μας θυμούνται και να μας αγαπούν… Μπορούμε να ακούσουμε και να αγαπήσουμε χωρίς να κρίνουμε και να προσφέρουμε ελπίδα και βοήθεια με την διορατική καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος… Είτε τα πρόβατά μας είναι δυνατά είτε αδύναμα, χαρούμενα ή με προβλήματα, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι κανείς δεν περπατά μόνος» («Να γίνεις ποιμένας», Λιαχόνα, Νοε 2018, 74, 76).

Εκτύπωση