1. I stało się, że gdy przybyliśmy do naszego ojca na pustkowie, oto został on napełniony radością; również moja matka, Saria, niezmiernie się cieszyła, gdyż naprawdę rozpaczała z naszego powodu.

2. Myślała bowiem, że zginęliśmy na pustkowiu, i narzekała na mojego ojca, mówiąc mu, że był wizjonerem; mówiła: Oto wyprowadziłeś nas z ziemi naszego dziedzictwa i nie ma już moich synów, a my giniemy na pustkowiu.

3. W ten sposób moja matka narzekała na mojego ojca.

4. I stało się, że mój ojciec przemówił do niej tymi słowy: Wiem, że jestem wizjonerem, albowiem gdybym nie zobaczył tego, co Boskie, w wizji, nie poznałbym dobroci Boga, lecz pozostałbym w Jerozolimie i zginąłbym razem z moimi braćmi.

5. A oto dana mi jest ziemia obiecana, czym się raduję, i wiem, że Pan ocali moich synów z rąk Labana i sprowadzi ich do nas z powrotem na pustkowie.

6. Mówiąc w ten sposób, mój ojciec, Lehi, uspokajał moją matkę, Sarię, co do nas, gdy wędrowaliśmy przez pustkowie do ziemi jerozolimskiej, by uzyskać kroniki Żydów.

7. I gdy powróciliśmy do namiotu mego ojca, oto radość ich była pełna, a moja matka uspokoiła się.

8. I powiedziała: Wiem teraz z pewnością, że Pan przykazał mojemu mężowi ujść na pustkowie; zaiste, wiem z pewnością, że Pan opiekował się moimi synami i ocalił ich z rąk Labana, i dał im moc, dzięki której mogli wypełnić to, co im Pan nakazał. W ten sposób mówiła moja matka.

9. I stało się, że radowali się niezmiernie, i złożyli Panu ofiarę i całopalenia, i dziękowali Bogu Izraela.

10. A gdy skończyli dziękować Bogu Izraela, mój ojciec, Lehi, wziął kroniki wyryte na płytach z mosiądzu i zbadał je od początku.

11. I spostrzegł, że zawierały one pięć ksiąg Mojżesza podających opis stworzenia świata, a także mówiących o Adamie i Ewie, którzy byli naszymi pierwszymi rodzicami;

12. Jak również kroniki Żydów od początku aż do czasu panowania Sedekiasza, króla Judy;

13. A także proroctwa świętych proroków od początku do czasu panowania Sedekiasza oraz wiele proroctw wypowiedzianych ustami Jeremiasza.

14. I stało się, że mój ojciec, Lehi, znalazł także na płytach z mosiądzu rodowód swoich ojców, skąd dowiedział się, że był potomkiem Józefa, zaiste, tego samego Józefa, który był synem Jakuba, sprzedanego do Egiptu i ocalonego ręką Pana, aby mógł ocalić swego ojca, Jakuba, i całe jego domostwo, żeby nie zginęli z głodu.

15. I oni także zostali wyprowadzeni z niewoli i z ziemi egipskiej przez tego samego Boga, który ich zachował.

16. I tak mój ojciec, Lehi, poznał rodowód swoich ojców. I Laban był także potomkiem Józefa, dlatego on i jego ojcowie prowadzili te kroniki.

17. I gdy mój ojciec ujrzał wszystkie te rzeczy, został napełniony Duchem, i zaczął prorokować o swoim potomstwie —

18. Że te płyty z mosiądzu dotrą do wszystkich narodów, plemion, języków i ludów należących do jego potomstwa.

19. Dlatego powiedział, że te płyty z mosiądzu nigdy nie zostaną zniszczone ani też nie zatrą się z czasem. I prorokował o wielu rzeczach co do swojego potomstwa.

20. I stało się, że dotychczas ja i mój ojciec wypełnialiśmy przykazania, które wyznaczył nam Pan.

21. I zdobyliśmy kroniki, jak nam Pan nakazał, a zbadawszy je, przekonaliśmy się, że były one pożądane; zaiste, miały one dla nas tak wielką wartość, że dzięki nim mogliśmy zachować przykazania Pana dla naszych dzieci.

22. Było to więc mądrością w Panu, że mieliśmy je zabrać ze sobą w naszą podróż przez pustkowie do ziemi obiecanej.