Józef, syn Jakuba

W Starym Testamencie; pierworodny syn Jakuba i Racheli (Ⅰ Mojż. 30:22–24; 37:3).

Józef uzyskał pierworództwo w Izraelu, ponieważ Ruben, pierworodny syn pierwszej żony Jakuba, utracił ten przywilej poprzez wykroczenie (Ⅰ Kron. 5:1–2). Ze względu na to, że był godny, Józef, jako pierworodny syn drugiej żony Jakuba, był następny w kolejności do tego błogosławieństwa. Józef także otrzymał błogosławieństwo od swojego ojca na krótko przed śmiercią Jakuba (Ⅰ Mojż. 49:22–26).

Józef był mężem, który miał wspaniały charakter, osobą „[dyskretną i mądrą]” (Ⅰ Mojż. 41:39). To, że odrzucił żonę Potyfara, jest przykładem wiary, czystości moralnej i osobistej rzetelności (Ⅰ Mojż. 39:7–12). W Egipcie, po ujawnieniu swojej prawdziwej tożsamości swoim braciom, Józef podziękował, zamiast ich obwiniać za to, jak go potraktowali. Wierzył, że ich czyny pomogły wypełnić boską wolę Boga (Ⅰ Mojż. 45:4–15).

Objawienie w dniach ostatnich ukazuje większą misję rodziny Józefa w ostatnich dniach (Tłum. J.S., Ⅰ Mojż. 50:24–38 [Aneks]; Ⅱ Nefi 3:3–24; Ⅲ Nefi 20:25–27).