Mateusz
Apostoł Jezusa Chrystusa i autor pierwszej księgi w Nowym Testamencie. Mateusz, Żyd, który był poborcą podatkowym dla Rzymian w Kafarnaum, prawdopodobnie służył Herodowi Antypasowi. Przed nawróceniem był znany jako Lewi, syn Alfeusza (Mar. 2:14). Wkrótce po powołaniu na ucznia Jezusa wydał ucztę, na której obecny był Pan (Mat. 9:9–13; Mar. 2:14–17; Łuk. 5:27–32). Mateusz prawdopodobnie bardzo dobrze znał pisma święte Starego Testamentu i mógł zobaczyć szczegółowe wypełnienie się proroctw w życiu Pana. Niewiele wiadomo o późniejszym życiu tego Apostoła. Tradycja zapewnia, że poniósł męczeńską śmierć.
Ewangelia Mateusza
Pierwsza księga w Nowym Testamencie. Ewangelia Mateusza prawdopodobnie została najpierw napisana dla użytku Żydów w Palestynie. Znajduje się w niej wiele cytatów ze Starego Testamentu. Głównym zamierzeniem Mateusza było wykazanie, że Jezus był Mesjaszem, o którym mówili prorocy ze Starego Testamentu. Podkreślał także, że Jezus jest Królem i Sędzią ludzi.
Lista wydarzeń z życia Zbawiciela opisanych w Ew. Mateusza znajduje się w części Harmonia Ewangelii w Aneksie.