Bogactwo, bogactwa Zobacz także Pieniądze; Pycha Dobrobyt lub obfitość. Pan radzi świętym, aby nie szukali ziemskich bogactw, chyba że w dobrej sprawie. Święci nie powinni stawiać szukania ziemskich bogactw ponad szukanie królestwa Boga, w którym są bogactwa wieczności (Jakub 2:18–19). Gdy bogactwo się mnoży, nie nastawiajcie na nie swego serca, Ps. 62:11. Z bogactw nie będzie pożytku w dniu gniewu, Przyp. 11:4. Kto ufa swym bogactwom, ten upadnie, Przyp. 11:28. Cenniejsze jest dobre imię niż wielkie bogactwo, Przyp. 22:1. Jakże trudno będzie tym, którzy mają bogactwa, wejść do królestwa Bożego, Mar. 10:23 (Łuk. 18:24–25). Korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy, Ⅰ Tym. 6:10. Biada bogatym, którzy gardzą biednymi i których skarb jest ich bogiem, Ⅱ Nefi 9:30. Prawi nie nastawiali swych serc na bogactwa, ale dzielili się ze wszystkimi, Alma 1:30. Ludzie zaczęli popadać w pychę z powodu bogactw, Alma 4:6–8. Ludzie byli dzieleni na klasy zależnie od ich bogactw, Ⅲ Nefi 6:12. Nie szukajcie bogactw, ale mądrości, DiP 6:7 (Alma 39:14; DiP 11:7). Bogactwa ziemi Bóg rozdaje, ale strzeżcie się pychy, DiP 38:39. Bogactwa wieczności Gromadźcie skarby w niebie, Mat. 6:19–21. Jakże często wzywałem was bogactwami życia wiecznego, DiP 43:25. Moje są bogactwa wieczności, które rozdaję, DiP 67:2 (DiP 78:18).