Cierpliwość Zobacz także Łagodny, łagodność; Wytrwać Wytrwanie w spokoju; umiejętność przetrwania niedoli, zniewagi czy obrażeń bez narzekania czy odwetu. Odpoczywaj w Panu i czekaj na Niego cierpliwie, Ps. 37:7–8. Ten, kto jest nierychły do gniewu, ma wielkie zrozumienie, Przyp. 14:29. Przez cierpliwość swoją zyskacie dusze wasze, Łuk. 21:19. Mamy nadzieję przez cierpliwość i pociechę z pism świętych, Rzym. 15:4. Bądźcie naśladowcami tych, którzy przez wiarę i cierpliwość dziedziczą obietnice, Hebr. 6:12–15. Niech cierpliwość prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali i kompletni, Jak. 1:2–4. Słyszeliście o cierpliwości Joba, Jak. 5:11. Poddali się oni całkowicie woli Pana z radością i cierpliwością, Mos. 24:15. Zniosłeś to wszystko cierpliwie, gdyż Pan był z tobą, Alma 38:4–5. Trwajcie w cierpliwości, aż będziecie udoskonaleni, DiP 67:13.