Kapłaństwo Melchizedeka

Kapłaństwo Melchizedeka jest wyższym, czyli większym kapłaństwem; Kapłaństwo Aarona jest niższym kapłaństwem. Kapłaństwo Melchizedeka zawiera klucze do duchowych błogosławieństw Kościoła. Dzięki obrzędom wyższego kapłaństwa moc boskości ukazana jest człowiekowi (DiP 84:18–25; 107:18–21).

Bóg najpierw objawił to wyższe kapłaństwo Adamowi. Patriarchowie i prorocy w każdej dyspensacji mieli to upoważnienie (DiP 84:6–17). Było najpierw nazywane Świętym Kapłaństwem, według porządku Syna Boga. Z czasem było znane jako Kapłaństwo Melchizedeka (DiP 107:2–4).

Kiedy dzieciom Izraela nie udało się żyć według przywilejów i przymierzy Kapłaństwa Melchizedeka, Pan zabrał wyższe prawo i dał im niższe kapłaństwo i mniejsze prawo (DiP 84:23–26). Nazywano je Kapłaństwem Aarona i prawem Mojżesza. Kiedy Jezus przyszedł na ziemię, przywrócił Kapłaństwo Melchizedeka Żydom i zaczął pośród nich budować Kościół. Jednakże kapłaństwo i Kościół zostały ponownie zagubione w wyniku odstępstwa. Zostały później przywrócone przez Józefa Smitha jun. (DiP 27:12–13; 128:20; J.S. — Hist. 1:73).

Do urzędów Kapłaństwa Melchizedeka należą: starszy, wyższy kapłan, patriarcha, Siedemdziesiąty i Apostoł (DiP 107). Kapłaństwo Melchizedeka zawsze będzie częścią królestwa Boga na ziemi.

Prezydent Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest prezydentem wyższego kapłaństwa, czyli Kapłaństwa Melchizedeka, i dzierży wszystkie klucze przynależące do królestwa Boga na ziemi. Powołanie Prezydenta sprawuje tylko jeden mężczyzna w danym czasie i jest on jedyną osobą na ziemi upoważnioną do korzystania ze wszystkich kluczy kapłańskich (DiP 107:64–67; 132:7).