Malachiasz
Starotestamentowy prorok, który zapisywał i prorokował w około 430 r. p.n.e.
Księga Malachiasza
Księga lub proroctwa Malachiasza to ostatnia księga w Starym Testamencie. Zdaje się, że poruszone są w niej cztery główne tematy: (1) grzechy Izraela — Księga Malachiasza 1:6–2:17; 3:8–9; (2) sądy, które spadną na Izrael ze względu na jego nieposłuszeństwo — Księga Malachiasza 1:14; 2:2–3, 12; 3:5; (3) obietnice za posłuszeństwo — Księga Malachiasza 3:10–12, 16–18; 3:20–21; i (4) proroctwa dotyczące Izraela — Księga Malachiasza 3:1–5; 3:19, 23–24 (DiP 2; 128:17; J.S. — Hist. 1:37–39).
W swoim proroctwie Malachiasz napisał o Janie Chrzcicielu (Mal. 3:1; Mat. 11:10), prawie dziesięciny (Mal. 3:7–12), Drugim Przyjściu Pana (Mal. 3:23), powrocie Eliasza (Mal. 3:23–24; DiP 2; 128:17; J.S. — Hist. 1:37–39). Zbawiciel przytoczył Nefitom w całości 3. rozdział Ks. Malachiasza (Ⅲ Nefi 24–25).