Ammon, syn Mosjasza Zobacz także Anti-Nefi-Lehici; Mosjasz, syn Beniamina; Mosjasz, synowie [Mosjasza] W Księdze Mormona; syn króla Mosjasza. Ammon służył jako misjonarz, a jego wytężone wysiłki przyczyniły się do nawrócenia wielu dusz do Chrystusa. Był niewierzącym, który dążył do zniszczenia Kościoła, Mos. 27:8–10, 34. Anioł ukazał się jemu i jego towarzyszom, Mos. 27:11. Odpokutował i rozpoczął głoszenie słowa Bożego, Mos. 27:32–28:8. Odmówił zostania królem, gdyż wolał udać się na ziemie Lamanitów, aby głosić słowo Boże, Alma 17:6–9. Pościł i modlił się o przewodnictwo, Alma 17:8–11. Został pojmany, związany i zaprowadzono go przed króla Lamoniego, Alma 17:20–21. Uratował stada Lamoniego, Alma 17:26–39. Głosił ewangelię Lamoniemu, Alma 18:1–19:13. Dziękował Bogu i przejęła go radość, Alma 19:14. Nawróceni, których nauczał, nigdy nie odstąpili, Alma 23:6. Radował się, że był narzędziem w rękach Boga w przyprowadzeniu tysięcy do prawdy, Alma 26:1–8 (Alma 26). Poprowadził lud Anti-Nefi-Lehitów w bezpieczne miejsce, Alma 27. Odczuł wielką radość ze spotkania Almy, Alma 27:16–18.