Meszach

W Starym Testamencie; Szadrach, Meszach i Abed-Nego to trzej młodzieńcy izraelscy, którzy wraz z Danielem zostali przywiedzeni do pałacu Nebukadnesara, króla Babilonu. Hebrajskie imię Meszacha to Miszael. Tych czterech młodzieńców odmówiło skalania się spożywaniem mięsa i wina z królewskiego stołu (Dan. 1). Szadrach, Meszach i Abed-Nego zostali wrzuceni przez króla do pieca ognistego, ale w cudowny sposób zostali ocaleni (Dan. 3).