Śmierć duchowa

Oddzielenie od Boga i od Jego wpływu; umrzeć dla wszystkiego, co prawe. Lucyfer i trzecia część zastępów niebieskich doświadczyli śmierci duchowej, kiedy zostali wypędzeni z nieba (DiP 29:36–37).

Śmierć duchowa nastąpiła na świecie w wyniku Upadku Adama (Mojż. 6:48). Śmiertelnicy o złych myślach, słowach i uczynkach już podczas życia na ziemi umierają duchowo (Ⅰ Tym. 5:6). Poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa i posłuszeństwo zasadom i obrzędom ewangelii mężczyźni i kobiety mogą zostać oczyszczeni z grzechu i pokonać śmierć duchową.

Śmierć duchowa ma także miejsce po śmierci ciała fizycznego. Zarówno zmartwychwstałe istoty, jak i diabeł oraz jego aniołowie będą sądzeni. Ci, którzy z wolnej woli zbuntowali się przeciw światłu i prawdzie ewangelii, doświadczą śmierci duchowej. Śmierć ta jest często nazywana drugą śmiercią (Alma 12:16; Hel. 14:16–19; DiP 76:36–38).