Ezechiel
Prorok, który napisał księgę Ezechiela, znajdującą się w Starym Testamencie. Był kapłanem z rodziny Sadoka, jednego z Żydów uprowadzonych do niewoli przez Nebukadnesara. Osiedlił się w Babilonie z żydowskimi wygnańcami i prorokował przez okres dwudziestu dwóch lat, od 592 r. p.n.e. do 570 r. p.n.e.
Księga Ezechiela
Księga Ezechiela może być podzielona na cztery części. W rozdziałach 1–3 podana jest wizja Boga i powołanie Ezechiela do służby; w rozdziałach 4–24 jest mowa o sądach wydanych na Jerozolimę i o tym, dlaczego były dane; w rozdziałach 25–32 podane są sądy wydane na narody; a w rozdziałach 33–48 podane są wizje Izraela w dniach ostatnich.