Potępić, potępienie (ocenić negatywnie) Zobacz także Sąd Ostateczny; Sędzia, Sąd Osądzić lub być uznanym przez Boga za winnego. Bóg potępi człowieka, który knuje zło, Przyp. 12:2. Jesteśmy karceni przez Pana, abyśmy wraz ze światem nie zostali potępieni, Ⅰ Kor. 11:32. Nasze słowa, uczynki i myśli nas potępią, Alma 12:14. Wiedząc o tych rzeczach i nie czyniąc ich, ludzie popadają w potępienie, Hel. 14:19. Jeśli przestaniemy się trudzić, będziemy potępieni, Mor. 9:6. Ten, kto nie przebacza bratu, jest potępiony przed Panem, DiP 64:9. Ten, kto grzeszy przeciw większemu światłu, otrzyma większe potępienie, DiP 82:3. Cały Kościół jest potępiony, dopóki nie odpokutuje i nie przypomni sobie Księgi Mormona, DiP 84:54–57.