Zdolność do zrobienia czegoś. Mieć moc nad kimś lub czymś oznacza mieć zdolność, by czymś kierować lub nakazać coś danej osobie lub rzeczy. W pismach świętych moc jest często połączona z mocą Boga lub z mocą nieba. Często jest ściśle związana z upoważnieniem kapłańskim, które jest zezwoleniem lub prawem do działania w imieniu Boga.
Dlatego wzbudziłem cię, aby okazać w tobie moją moc, Ⅱ Mojż. 9:16 .
Bóg jest moją siłą i mocą, Ⅱ Sam. 22:33 .
Nie wzbraniaj się dobra, kiedy leży to w twojej mocy, aby je czynić, Przyp. 3:27 .
Zaprawdę pełen jestem mocy przez ducha Pana, Mich. 3:8 .
Dana jest mi wszelka moc w niebie i na ziemi, Mat. 28:18 .
I zdumieli się nad doktryną jego, ponieważ jego słowo było z mocą, Łuk. 4:32 .
Pozostańcie w mieście, aż zostaniecie przyobleczeni w moc z wysokości, Łuk. 24:49 .
Tylu, ilu Go przyjęło, dawał moc, by stali się synami Bożymi, Jan 1:12 (DiP 11:30 ).
Otrzymacie moc, gdy Duch Święty zstąpi na was, Dz. 1:8 .
Nie ma mocy, jak tylko od Boga, Rzym. 13:1 .
Zachowani jesteście mocą Boga przez wiarę ku zbawieniu, Ⅰ Piotra 1:3–5 .
Chociaż człowiek może mieć moc dokonania potężnych dzieł, to kiedy przechwala się własną siłą, musi upaść, DiP 3:4 .
Moc czynienia dobra jest w każdej osobie, DiP 58:27–28 .
W obrzędach Kapłaństwa Melchizedeka ukazana jest moc boskości, DiP 84:19–22 .
Prawa kapłaństwa są nierozerwalnie związane z mocami niebieskimi, DiP 121:34–46 .