Faryzeusze

W Nowym Testamencie; grupa religijna pośród Żydów, której nazwa sugeruje, że są odłączeni lub oddzieleni. Faryzeusze szczycili się tym, że ściśle przestrzegali prawa Mojżesza i unikali wszystkiego, co jest związane z Innymi narodami. Wierzyli w życie po śmierci, Zmartwychwstanie i istnienie aniołów i duchów. Wierzyli, że prawo ustne i tradycja były równie ważne, co prawa, które były zapisane. Ich nauki ograniczyły religię do przestrzegania zasad i skłaniały do duchowej pychy. Przyczynili się do tego, że wielu Żydów wątpiło w Chrystusa i Jego ewangelię. Pan potępił faryzeuszy i ich uczynki w Ew. Mateusza 23; Ew. Marka 7:1–23; i Ew. Łukasza 11:37–44.