1. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że pragnę, abyście dobrze czynili ubogim; lecz baczcie, abyście tego nie czynili ludziom na pokaz, inaczej nie będziecie mieli nagrody waszego Ojca, który jest w niebie.

2. Przeto, kiedy dobrze czynicie, nie każcie trąbić przed sobą, jak czynią to obłudnicy w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam, że mają już oni swoją nagrodę.

3. Lecz ty, gdy czynisz dobrze, niechaj nie wie lewica twoja, co czyni twoja prawica;

4. Aby twoje dobre czyny pozostały w ukryciu; a twój Ojciec, który widzi w ukryciu, sam nagrodzi cię otwarcie.

5. A gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy, gdyż lubią się oni modlić, wystając w synagogach i na rogach ulic, żeby ich ludzie widzieli. Zaprawdę, powiadam wam, mają już swoją nagrodę.

6. Ty zaś, gdy modlisz się, wejdź do swej izby, zamknij drzwi i módl się do twego Ojca, który jest w ukryciu; i Ojciec twój, który widzi w ukryciu, nagrodzi cię otwarcie.

7. Gdy modlicie się, nie powtarzajcie w kółko, jak czynią poganie, którzy uważają, że zostaną wysłuchani, mówiąc wiele.

8. Nie bądźcie im podobni, albowiem wasz Ojciec wie, czego wam potrzeba, zanim Go poprosicie.

9. W ten sposób się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje.

10. Bądź wola Twoja, tak na ziemi, jako i w niebie.

11. I przebacz nam nasze winy, jako i my przebaczamy naszym winowajcom.

12. I nie wódź nas na pokuszenie, ale wybaw nas od złego.

13. Albowiem Twoje jest królestwo i moc, i chwała na wieki. Amen.

14. Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, przebaczy i wam wasz Ojciec Niebieski.

15. A jeśli nie przebaczycie ludziom ich przewinień, nie przebaczy i wam Ojciec przewinień waszych.

16. Ponadto, gdy pościcie, nie bądźcie niczym obłudnicy ze smętnym obliczem, szpecą bowiem twarze swoje, aby ludziom pokazać, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, mają swoją nagrodę.

17. Ty zaś, gdy pościsz, namaść głowę swoją i umyj twarz swoją;

18. Aby nie ludzie widzieli, że pościsz, lecz Ojciec twój, który jest w ukryciu; a Ojciec twój, który widzi w ukryciu, nagrodzi cię otwarcie.

19. Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie je mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną.

20. Lecz gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną.

21. Albowiem gdzie jest skarb twój, tam będzie i serce twoje.

22. Światłem ciała jest oko; jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie pełne światła.

23. Lecz jeśli oko twoje jest chore, całe twoje ciało będzie pełne ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jak wielka to ciemność!

24. Nikt nie może służyć dwom panom; bowiem albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie Bogu służyć i mamonie.

25. I teraz stało się, że gdy Jezus powiedział te słowa, spojrzał na dwunastu, których wybrał, i powiedział im: Zapamiętajcie słowa, które powiedziałem. Albowiem to was wybrałem, abyście czynili posługę temu ludowi. Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się o życie swoje, co będziecie jeść lub pić, ani o swoje ciało, w co się macie przyodziać. Czyż życie nie jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż okrycie?

26. Przypatrzcie się ptactwu w powietrzu, że nie sieją i nie żną ani nie zbierają do spichrzów, a wasz Ojciec Niebieski żywi je. Czyż nie jesteście daleko zacniejsi niż one?

27. Któż z was, troskając się, może dodać do swego wzrostu jeden łokieć?

28. I czemu troskacie się o okrycie? Przypatrzcie się liliom polnym, jak rosną; nie pracują ani nie przędą;

29. I powiadam wam, że nawet Salomon w całej chwale swojej nie był tak przyodziany, jak jedna z nich.

30. Jeśli więc Bóg tak przyodziewa trawę polną, która dziś jest, a jutro będzie w piec wrzucona, przyodzieje także was, jeśli nie będziecie małej wiary.

31. Nie troskajcie się więc i nie mówcie: Co będziemy jeść? albo: Co będziemy pić? albo: W co się będziemy przyodziewać?

32. Albowiem wasz Ojciec Niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie.

33. Lecz szukajcie najpierw królestwa Bożego i Jego prawości, a wszystko inne będzie wam dodane.

34. Nie troskajcie się więc o dzień jutrzejszy, gdyż dzień jutrzejszy będzie miał własne troski. Dosyć ma dzień w sobie zła.