1 Ve doğrusu, doğrusu size derim ki bu ülkeden olmayan ve hizmet etmek üzere bulunduğum Yeruşalem ülkesinden ve o ülkenin çevresindeki hiçbir bölgeden olmayan başka koyunlarım daha var.

2 Çünkü bu dediklerim henüz benim sözümü işitmediler ve onlara kendimi hiç göstermedim.

3 Fakat ben, Baba’dan onlara gitmek için emir aldım ve böylece onlar benim sesimi duyacaklar ve koyunlarımın arasında sayılacaklar; öyle ki tek bir sürü ve tek bir çoban olacak; bu yüzden kendimi onlara göstermeye gidiyorum.

4 Ve ben gittikten sonra bu sözleri yazmanızı emrediyorum; eğer öyle olur da hizmetim sırasında beni görmüş ve benimle birlikte bulunmuş olan Yeruşalem’deki halkım, sizin hakkınızda ve kendilerinin bilmediği diğer kayıp oymaklar hakkında Kutsal Ruh’un aracılığıyla bilgi almak için Baba’ya benim adımla sormazlarsa, sizin yazacağınız bu sözler saklanıp bir gün Yahudi olmayan uluslara gösterilecek, öyle ki inançsızlıkları yüzünden yeryüzünde dağıtılacak olan soylarının kalıntısı, Yahudi olmayan bütün ulusların sayesinde bir araya toplanabilsin veya Kurtarıcıları olan beni tanımaları sağlanabilsin.

5 Ve o zaman ben onları yeryüzünün dört bir tarafından bir araya toplayacağım ve o zaman Baba’nın bütün İsrail Evi halkı ile yapmış olduğu antlaşmayı yerine getireceğim.

6 Ve ne mutlu Yahudi olmayan uluslara, çünkü onlar bana, ben ve Baba hakkında kendilerine tanıklık eden Kutsal Ruh’la ve O’nun aracılığıyla inanıyorlar.

7 İşte onların bana olan inançlarından ve sizlerin inançsızlığından dolayı, Baba şöyle diyor: Ey İsrail Evi, bu şeylerin tamamının Yahudi olmayan uluslara bildirilmesi için gerçek son günlerde onlara gelecektir.

8 Fakat Yahudi olmayan ulusların arasındaki inanmayanların vay haline, diyor Baba—çünkü bu ülkeye gelip İsrail Evi’nden olan halkımı dağıtmalarına rağmen; ve İsrail Evi’nden olan halkım aralarından atılıp onların ayakları altında çiğnenmesine rağmen;

9 Ve Baba’nın Yahudi olmayan uluslara merhametinden ve ayrıca Baba’nın İsrail Evi’nden olan halkımın üzerindeki yargılarından dolayı, doğrusu, doğrusu size derim ki bütün bunlardan sonra ve ben, İsrail Evi’nden olan halkımın vurulmasına ve acılar çekmesine ve öldürülmesine ve aralarından atılmalarına ve onlar tarafından nefret edilmelerine ve onların arasında bir ıslık sesi ve bir masal konusu olmalarına neden olduktan sonra—

10 Ve Baba size şöyle söylememi emrediyor: Yahudi olmayan uluslar o gün benim Sevindirici Haber’ime karşı günah işleyip Sevindirici Haber’imin tamamını reddedecek olurlarsa ve yüreklerinin gururuyla kendilerini bütün öbür ulusların ve dünyadaki bütün insanların üzerinde yüceltecek olurlarsa ve her çeşit yalancılık, dolandırıcılık ve şeytanlıkla ve iki yüzlülüğün her türlüsüyle, cinayetler ve rahiplik kurnazlığı ve cinsel ahlaksızlıklar ve gizli iğrençliklerle dolacak olurlarsa; ve bütün bu şeyleri yaparak, Sevindirici Haber’imin tamamını reddedecek olurlarsa, Sevindirici Haber’imin tamamını onların arasından getireceğim, diyor Baba.

11 Ve ey İsrail Evi, o zaman Ben, halkımla yapmış olduğum antlaşmayı hatırlayacağım ve Sevindirici Haber’imi onlara getireceğim.

12 Ve ey İsrail Evi, Yahudi olmayan ulusların senin üzerinde hiçbir gücü olmayacağını sana göstereceğim; ancak ey İsrail Evi, seninle yaptığım antlaşmayı hatırlayacağım ve sen de benim Sevindirici Haber’imin tam bilgisine kavuşacaksın.

13 Fakat ey İsrail Evi, eğer Yahudi olmayan uluslar tövbe eder ve bana dönerlerse, diyor Baba, işte onlar halkımın arasında sayılacaklar.

14 Ve Ben, İsrail Evi’nden olan halkımın onların arasından geçmesine ve onları ayakları altında çiğnemelerine izin vermeyeceğim, diyor Baba.

15 Fakat ey İsrail Evi, eğer onlar bana dönüp sesime kulak vermezlerse, onlara izin vereceğim, evet, halkımın onların arasından geçmesine ve onları ayakları altında çiğnemelerine izin vereceğim; ve onlar tadını kaybedip atılan ve halkımın ayakları altında çiğnenmekten başka bir işe yaramayan tuz gibi olacaklar, ey İsrail Evi.

16 Doğrusu, doğrusu size derim ki Baba bu ülkeyi bu halka mirasları olarak vermemi emretti.

17 Ve o zaman İşaya peygamberin söylediği sözler yerine gelecektir:

18 Bekçilerin, seslerini yükselterek hep bir ağızdan şarkılar söyleyecekler; çünkü Rab’bin, Sion’u geri getireceğini kendi gözleriyle görecekler.

19 Ey Yeruşalem harabeleri sevinçle coşun, hep bir ağızdan şarkılar söyleyin; çünkü Rab, halkını teselli etti, Yeruşalem’i fidye ile kurtardı.

20 Rab, bütün ulusların gözü önünde kutsal kolunu sıvadı; ve dünyanın her ucu Tanrı’nın kurtarışını görecek.