1 Ve şimdi, öyle oldu ki İsa bu şeyleri söyledikten sonra onları topluluğa açıklayarak büyük küçük her şeyin yorumunu yaptı.

2 Ve O şöyle dedi: Baba, elinizde bulunmayan bu kutsal yazıları size vermemi emretti; çünkü onların gelecek kuşaklara aktarılması O’nun hikmetidir.

3 Ve İsa, onlara başlangıçtan yüceliğiyle geleceği zamana kadar olan her şeyi açıkladı; evet, yeryüzünde meydana gelecek olan her şeyi, hatta maddesel öğelerin kızgın bir sıcaklıkla eriyerek yerin tomar gibi dürüleceği ve göklerle yerin geçip gideceği zamana kadar olacak her şeyi açıkladı;

4 Ve hatta bütün halkların ve bütün sülâlelerin ve bütün ulusların ve dillerin, iyi veya kötü, yaptıkları işlerden yargılanmak üzere Tanrı’nın önünde duracakları o büyük ve son güne kadar olup bitecek her şeyi açıkladı.

5 Eğer onların işleri iyiyse dirilerek sonsuz yaşama, kötüyse dirilerek lanete kavuşacaklardır; dünya başlamadan önce var olan Mesih’teki merhamet, adalet ve kutsallığa göre, birbirlerine paralel olarak, biri bir tarafa, diğeri de öbür tarafa gidecektir.

6 Ve şimdi, bu kitapta İsa’nın gerçekten bu halka öğrettiklerinin yüzde biri bile yazılamaz.

7 Fakat işte, O’nun bu halka öğrettiklerinin daha fazlası Nefi Levhaları’nda bulunmaktadır.

8 Ve O’nun halka öğrettiklerinin küçük bir kısmı olarak bunları yazdım; ve ben, bunları İsa’nın söylediği sözlere göre, Yahudi olmayan uluslardan tekrar bu halka getirilmeleri amacıyla yazdım.

9 Ve onlar bunu alacakları zaman, inançlarının denenmesi için önce bunları almaları uygundur ve öyle olur da bunlara inanırlarsa, o zaman kendilerine daha büyük şeyler gösterilecektir.

10 Ve öyle olur da bunlara inanmazlarsa, o zaman kendilerinden daha büyük şeyler esirgenerek cezaya uğratılacaklardır.

11 İşte, Nefi Levhaları üzerine işlenip yazılmış olan sözlerin hepsini yazmak üzereydim; ancak Rab bunu yasaklayıp: “Halkımın inancını denemek istiyorum” dedi.

12 Bu yüzden, ben Mormon, Rab’bin bana emrettiklerini yazıyorum. Ve şimdi ben Mormon, sözlerime son vererek yazmam emredilen sözleri yazmaya devam ediyorum.

13 Bu yüzden, Rab’bin gerçekten üç gün boyunca bu halka öğrettiğini anlamanızı isterim; ve ondan sonra da kendisini onlara sık sık gösterdi ve sık sık ekmek bölerek, kutsayıp onlara verdi.

14 Ve öyle oldu ki sözü edilmiş olan topluluğun çocuklarına öğretip onlara hizmet etti ve onların dillerini çözdü; onlar da babalarına büyük ve harikulade sözler söylediler, hatta bu sözler O’nun halka açıkladığı sözlerden daha büyük sözlerdi; ve İsa, konuşabilsinler diye onların dillerini çözmüştü.

15 Ve öyle oldu ki O göğe çıktıktan sonra—kendisini onlara ikinci kez gösterip Baba’nın yanına gittikten sonra, onların bütün hastalarını ve topallarını iyileştirdikten, körlerinin gözlerini, sağırların kulaklarını açtıktan sonra ve hatta aralarında her çeşit tedavi yaptıktan ve ölmüş bir adamı dirilttikten ve gücünü onlara göstererek Baba’nın yanına çıktıktan sonra—

16 İşte, öyle oldu ki ertesi gün topluluk tekrar bir araya gelerek bu çocukları hem görüp hem de duydu; evet, küçük çocuklar bile ağızlarını açıp harikulade sözler söylediler; ve söyledikleri sözlerin hiç kimse tarafından yazılmasına izin verilmedi.

17 Ve öyle oldu ki İsa’nın seçmiş olduğu öğrenciler, ondan sonra kendilerine gelenlerin hepsini vaftiz edip onlara öğretmeye başladılar; ve İsa’nın adında vaftiz olan herkes Kutsal Ruh ile doldu.

18 Ve onların çoğu yazılması yasak olan, dille söylenilemez şeyleri görüp duydular.

19 Ve birbirlerine öğretip hizmet ederek ellerindeki her şeyi kendi aralarında paylaştılar; herkes birbirine karşı adil bir şekilde davrandı.

20 Ve öyle oldu ki her şeyi İsa’nın kendilerine emrettiği şekilde yaptılar.

21 Ve İsa’nın adıyla vaftiz olanlar, Mesih’in Kilisesi adını aldılar.