1. I stało się, że gdy Jezus powiedział te słowa, przemawiał do Swych uczniów, jednego po drugim, tymi słowy: Czego pragniecie ode mnie, kiedy pójdę do Ojca?

2. I wszyscy oprócz trzech powiedzieli tak: Pragniemy, aby — gdy dożyjemy wieku człowieka — posługa, do której nas powołałeś, dobiegła końca, abyśmy mogli szybko przyjść do Ciebie w Twym królestwie.

3. I powiedział im: Błogosławieni jesteście z powodu tego, czego pragnęliście ode mnie; przeto gdy dożyjecie siedemdziesiątego drugiego roku, przyjdziecie do mnie w mym królestwie i znajdziecie ze mną odpoczynek.

4. I gdy im to powiedział, zwrócił się do pozostałych trzech i powiedział im: Co pragniecie, abym wam uczynił, gdy pójdę do Ojca?

5. I boleli w sercu, gdyż nie śmieli prosić Go o to, czego pragnęli.

6. I powiedział im: Oto znam wasze myśli, i pragniecie tego samego, czego pragnął Jan, mój umiłowany, który był ze mną podczas mojej posługi, zanim zostałem podniesiony przez Żydów.

7. Przeto jesteście bardziej błogosławieni, gdyż nigdy nie zakosztujecie śmierci, i będziecie żyć, aż zobaczycie wszystko, co Ojciec uczyni pośród dzieci ludzkich, aż zgodnie z wolą Ojca wszystko się wypełni, i przyjdę w swej chwale z mocami niebios.

8. I nigdy nie zaznacie bólu śmierci; ale gdy przyjdę w swej chwale, zostaniecie w okamgnieniu odmienieni ze śmiertelności w nieśmiertelność; i będziecie wtedy błogosławieni w królestwie mego Ojca.

9. I powtarzam, nie zaznacie bólu, gdy będziecie żyli w ciele, ani smutku z wyjątkiem smutku z powodu grzechów świata; i uczynię to wszystko z powodu tego, czego pragnęliście ode mnie, albowiem pragnęliście, abyście mogli przyprowadzać do mnie dusze ludzkie, dopóki świat istnieje.

10. Przeto otrzymacie pełnię radości; i zasiądziecie w królestwie mego Ojca; zaiste, wasza radość będzie pełna, tak jak Ojciec dał mi pełnię radości; i będziecie tacy sami jak Ja, a jestem taki sam jak Ojciec, a Ojciec i Ja jesteśmy jednym.

11. I Duch Święty składa świadectwo o mnie i o Ojcu; i Ojciec daje dzieciom ludzkim Ducha Świętego ze względu na mnie.

12. I stało się, że gdy Jezus powiedział te słowa, dotknął palcem wszystkich z wyjątkiem tych trzech, którzy mieli pozostać, i odszedł.

13. I oto, niebiosa otworzyły się, i zostali oni zabrani do nieba, i widzieli, i słyszeli rzeczy nie do opisania.

14. I zakazano im o tym mówić, ani nie była im dana moc, aby mówić o tych rzeczach, które widzieli i słyszeli;

15. I czy byli w ciele, czy poza ciałem, nie mogli powiedzieć; gdyż wydawało im się to jakby ich przemienieniem, albowiem doznali odmiany z tego ciała w stan nieśmiertelny, aby mogli ujrzeć rzeczy boskie.

16. I stało się, że znowu czynili posługę na powierzchni ziemi; lecz nie nauczali o tym, co słyszeli i widzieli, ze względu na przykazanie, które im dano w niebie.

17. I nie wiem, czy od dnia ich przemienienia byli śmiertelni czy nieśmiertelni;

18. Lecz zgodnie z zapisem, który dano, wiem, że rozeszli się po całej powierzchni tej ziemi, czyniąc posługę wszystkim ludziom, zjednując Kościołowi tylu, ilu dawało wiarę ich naukom; chrzcząc ich, a tylu, ilu zostało ochrzczonych, otrzymywało Ducha Świętego.

19. I byli wtrącani do więzienia przez tych, którzy nie należeli do Kościoła. A więzienia nie mogły ich zatrzymać, bowiem rozpadały się na dwoje.

20. I wtrącano ich do lochów w ziemi; ale porażali ziemię słowem Bożym, tak że Jego mocą byli oswobadzani spod głębin ziemi; przeto nie można było wykopać lochów dostatecznie głębokich, by mogły ich zatrzymać.

21. I trzy razy wrzucono ich do pieca, i nie doznali krzywdy.

22. I dwa razy wrzucono ich do jaskini dzikich zwierząt; i oto bawili się ze zwierzętami, jak dziecko igra z jagnięciem, i nie doznali krzywdy.

23. I stało się, że tak chodzili pośród całego ludu Nefiego i głosili ewangelię Chrystusa wszystkim ludziom na powierzchni tej ziemi; i byli nawróceni do Pana i zjednoczeni z Kościołem Chrystusa; i tak ludzie z tego pokolenia byli błogosławieni, zgodnie ze słowem Jezusa.

24. I teraz ja, Mormon, przestaję na razie o tym mówić.

25. Oto zamierzałem podać imiona tych, którzy nigdy nie mieli zakosztować śmierci, ale Pan mi zakazał; przeto nie podaję ich, i pozostają one ukryte przed światem.

26. Lecz oto, ja sam widziałem ich, i czynili mi posługę.

27. I oto będą pośród Innych narodów, ale Inne narody ich nie poznają.

28. I będą także pośród Żydów, a Żydzi ich nie poznają.

29. I stanie się, że gdy Pan w Swej mądrości uzna za stosowne, będą czynić posługę wszystkim rozproszonym plemionom Izraela, wszystkim narodom, plemionom, językom i ludom, i przywiodą wiele dusz do Jezusa, aby ich pragnienie mogło zostać spełnione, a będzie to dzięki przekonującej mocy Bożej, która w nich jest.

30. I są oni niczym aniołowie Boży, i gdy proszą Ojca w imię Jezusa, mogą ukazać się jakiemukolwiek człowiekowi, jeśli uważają to za słuszne.

31. Przeto wielkie i zdumiewające dzieła będą przez nich wykonane przed owym wielkim dniem, gdy wszyscy ludzie na pewno staną przed tronem sędziowskim Chrystusa;

32. Zaiste, nawet pośród Innych narodów dokonają wielkiego i zdumiewającego dzieła przed owym dniem sądu.

33. I gdybyście mieli wszystkie pisma święte podające wszystkie zdumiewające dzieła Chrystusa, wiedzielibyście, że zgodnie ze słowami Chrystusa, wszystko to na pewno nastąpi.

34. I biada temu, kto nie zważa na słowa Jezusa ani słowa tych, których On wybrał i posłał pośród nich; albowiem ten, kto nie przyjmie słów Jezusa ani słów tych, których On posłał, nie przyjmuje Go; i takich On nie przyjmie ostatecznego dnia;

35. I byłoby im lepiej, gdyby się nie narodzili. Albowiem czyż uważacie, że można odebrać sprawiedliwość urażonemu Bogu, który został podeptany stopami ludzi, aby mogło nastąpić zbawienie?

36. I teraz oto, co się tyczy tych trzech uczniów wybranych przez Pana, zaiste, tych trzech, którzy zostali zabrani do niebios, o których nie wiedziałem, czy zostali oczyszczeni ze śmiertelności w nieśmiertelność —

37. Lecz oto, odkąd o tym pisałem, pytałem Pana, i objawił mi, że konieczna była odmiana ich ciała, gdyż inaczej musieliby zakosztować śmierci.

38. Przeto, aby nie zakosztowali śmierci, nastąpiła odmiana ich ciała, aby nie doświadczyli bólu ani smutku z wyjątkiem tylko smutku spowodowanego grzechami świata.

39. Teraz odmiana ta nie jest równoznaczna z tą, która nastąpi w ostateczny dzień; jednakże zostali odmienieni, aby Szatan nie miał nad nimi mocy, by ich kusić; i są uświęceni w ciele tak, że są święci, że nie podlegają mocom ziemskim.

40. I pozostaną w tym stanie do dnia sądu ostatecznego Chrystusa; i w owym dniu doznają większej przemiany, i zostaną przyjęci do królestwa Ojca, aby pozostać z Bogiem na wieczność w niebiosach, i nigdy nie odejść.