1 Και συνέβη ώστε ανέκυψε ένας διαχωρισμός στον λαό, τόσο ώστε χωρίστηκαν προς τα εδώ και προς τα εκεί και πήγαν στον δρόμο τους, αφήνοντας τον Νεφί μόνο, καθώς στεκόταν στη μέση αυτών.

2 Και συνέβη ώστε ο Νεφί πήρε τον δρόμο του προς το δικό του σπίτι, συλλογιζόμενος αυτά που του είχε δείξει ο Κύριος.

3 Και συνέβη ώστε καθώς συλλογιζόταν έτσι –αφού είχε τόσο ταραχθεί εξαιτίας της κακίας του λαού των Νεφιτών, τα μυστικά τους έργα σκότους, και τις δολοφονίες τους και τις λεηλασίες τους και κάθε είδος ανομίες– και συνέβη ώστε καθώς συλλογιζόταν έτσι στην καρδιά του, ιδού, ήλθε μια φωνή προς αυτόν, λέγοντας:

4 Ευλογημένος είσαι συ, Νεφί, γι’ αυτά που έχεις κάνει, διότι έχω δει πώς ακούραστα διακήρυξες τον λόγο, τον οποίο σου έχω δώσει, προς αυτόν τον λαό. Και δεν τους φοβήθηκες, και δεν επεδίωξες τη δική σου ζωή, αλλά επεδίωξες το θέλημά μου και να τηρείς τις εντολές μου.

5 Και τώρα, επειδή το έχεις κάνει αυτό τόσο ακούραστα, ιδού, θα σε ευλογήσω διά παντός, και θα σε κάνω ισχυρό σε λόγια και πράξεις, στην πίστη και στα έργα. Μάλιστα, ώστε ακόμη και τα πάντα να σου γίνονται σύμφωνα με τον λόγο σου, γιατί εσύ δεν θα ζητήσεις εκείνο που είναι ενάντιο στο θέλημά μου.

6 Ιδού, εσύ είσαι ο Νεφί, και εγώ είμαι ο Θεός. Ιδού, σου το δηλώνω στην παρουσία των αγγέλων μου, ότι εσύ θα έχεις εξουσία επί του λαού αυτού, και θα πατάξεις τη γη με λιμό και με λοιμώδη νόσο και όλεθρο, σύμφωνα με την κακία αυτού του λαού.

7 Ιδού, σου δίνω εξουσία, όσα θα επισφραγίζεις επάνω στη γη να είναι επισφραγισμένα στους ουρανούς, και όσα θα λύνεις επάνω στη γη να είναι λυμένα στους ουρανούς, και έτσι εσύ θα έχεις δύναμη ανάμεσα αυτόν τον λαό.

8 Και έτσι, αν πεις σε αυτόν τον ναό να σχιστεί στα δύο, έτσι θα γίνει.

9 Και αν πεις σε αυτό το βουνό, Να γκρεμιστείς και να γίνεις ομαλό, θα γίνει.

10 Και ιδού, αν πεις ότι ο Θεός θα πατάξει αυτόν τον λαό, θα συμβεί.

11 Και τώρα ιδού, σε προστάζω, να πας και να διακηρύξεις σε αυτόν τον λαό, ότι έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός, ο οποίος είναι ο Παντοδύναμος: Αν δεν μετανοήσετε θα παταχθείτε, ακόμα και μέχρι αφανισμού.

12 Και ιδού, τότε συνέβη ώστε όταν είπε ο Κύριος αυτά τα λόγια στον Νεφί, αυτός σταμάτησε και δεν πήγε στο δικό του σπίτι, αλλά επέστρεψε στα πλήθη που ήταν διασκορπισμένα επάνω στο πρόσωπο της χώρας, και άρχισε να τους διακηρύττει τον λόγο του Κυρίου που του είχε ειπωθεί, σχετικά με τον αφανισμό τους αν δεν μετανοούσαν.

13 Λοιπόν ιδού, παρ’όλο αυτό το μεγάλο θαύμα που είχε κάνει ο Νεφί, να τους πει σχετικά με τον θάνατο του αρχιδικαστή, αυτοί σκλήρυναν την καρδιά τους και δεν εισάκουαν τα λόγια του Κυρίου.

14 Άρα ο Νεφί τους διακήρυξε τον λόγο του Κυρίου, λέγοντας: Αν δεν μετανοήσετε, έτσι λέει ο Κύριος, θα παταχθείτε, ακόμα και μέχρι αφανισμού.

15 Και συνέβη ώστε όταν ο Νεφί τους διακήρυξε τον λόγο, ιδού, αυτοί ακόμη σκλήραιναν την καρδιά τους και δεν εισάκουαν τα λόγια του. Γι’ αυτό, τον καθύβριζαν, και επιζητούσαν να απλώσουν τα χέρια τους επάνω του για να τον ρίξουν στη φυλακή.

16 Όμως ιδού, η δύναμη του Θεού ήταν μαζί του, και δεν μπορούσαν να τον πιάσουν για να τον ρίξουν στη φυλακή, γιατί ελήφθη από το Πνεύμα και μεταφέρθηκε μακριά από αυτούς.

17 Και συνέβη ώστε έτσι προχωρούσε με το Πνεύμα, από πλήθος σε πλήθος, διακηρύττοντας τον λόγο του Θεού, μέχρι που τον είχε διακηρύξει σε όλους τους, δηλαδή τον είχε διαδώσει σε όλο τον λαό.

18 Και συνέβη ώστε αυτοί δεν ήθελαν να εισακούσουν τα λόγια του και άρχισαν να υπάρχουν διχόνοιες, τόσο πολύ ώστε διχάστηκαν μεταξύ τους και άρχισαν να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον με το σπαθί.

19 Και έτσι τελείωσε το εβδομηκοστό και πρώτο έτος της βασιλείας των δικαστών επί του λαού του Νεφί.