1 Και τώρα, συνέβη ώστε υπήρχαν πολλοί που άκουσαν τα λόγια του Σαμουήλ, του Λαμανίτη, τα οποία είπε επάνω στα τείχη της πόλης. Και όσοι πίστεψαν στα λόγια του, πήγαν και αναζήτησαν τον Νεφί. Και όταν ήλθαν και τον βρήκαν, εξομολογήθηκαν σε αυτόν τις αμαρτίες τους και δεν τις αρνήθηκαν, επιθυμώντας να βαπτισθούν προς τον Κύριο.

2 Όμως όσοι δεν πίστεψαν στα λόγια του Σαμουήλ, είχαν θυμώσει μαζί του. Και του πετούσαν πέτρες επάνω στο τείχος, και επίσης πολλοί του έριχναν βέλη καθώς στεκόταν επάνω στο τείχος. Όμως το Πνεύμα του Κυρίου ήταν μαζί του, τόσο πολύ που δεν μπορούσαν να τον χτυπήσουν με τις πέτρες τους ούτε με τα βέλη τους.

3 Τώρα, όταν είδαν ότι δεν μπορούσαν να τον χτυπήσουν, υπήρξαν πολλοί περισσότεροι που πίστεψαν στα λόγια του, τόσο που πήγαν στον Νεφί για να βαπτισθούν.

4 Γιατί ιδού, ο Νεφί βάπτιζε, και προφήτευε, και δίδασκε, κηρύττοντας μετάνοια στους ανθρώπους, δείχνοντας σημεία και τέρατα, κάνοντας θαύματα στον λαό, για να ξέρουν ότι ο Χριστός πρέπει οπωσδήποτε να έλθει σύντομα –

5 Λέγοντάς τους γι’ αυτά που οπωσδήποτε σύντομα θα συμβούν, ώστε να ξέρουν και να θυμούνται κατά τη στιγμή που θα συμβούν ότι τους είχαν γίνει γνωστά προκαταβολικά, με σκοπό να μπορέσουν να πιστέψουν. Γι’ αυτό, όσοι πίστεψαν στα λόγια του Σαμουήλ ήλθαν προς αυτόν για να βαπτισθούν, γιατί ήλθαν μετανοούντες και εξομολογούμενοι τις αμαρτίες τους.

6 Όμως το περισσότερο μέρος από αυτούς δεν πίστεψε στα λόγια του Σαμουήλ. Γι’ αυτό, όταν είδαν ότι δεν μπορούσαν να τον χτυπήσουν με τις πέτρες τους και τα βέλη τους, φώναξαν προς τους αξιωματικούς τους, λέγοντας: Πιάστε αυτόν τον άνθρωπο και δέστε τον, γιατί ιδού, έχει διάβολο, και εξαιτίας της δύναμης του διαβόλου που είναι μέσα του δεν μπορούμε να τον χτυπήσουμε με τις πέτρες και τα βέλη μας. Γι’ αυτό πιάστε τον και δέστε τον, και μακριά από εδώ.

7 Και καθώς προχώρησαν για να απλώσουν τα χέρια τους επάνω του, ιδού, εκείνος πήδηξε από το τείχος, και τράπηκε σε φυγή από τις χώρες τους, μάλιστα, προς τη δική του πατρίδα, και άρχισε να κηρύττει και να προφητεύει ανάμεσα στον δικό του λαό.

8 Και ιδού, δεν ακούστηκε ποτέ για τίποτε ανάμεσα στους Νεφίτες. Και έτσι ήταν οι υποθέσεις του λαού.

9 Και έτσι τελείωσε το ογδοηκοστό και έκτο έτος της βασιλείας των δικαστών επί του λαού του Νεφί.

10 Και έτσι τελείωσε επίσης το ογδοηκοστό και έβδομο έτος της βασιλείας των δικαστών, με το μεγαλύτερο τμήμα του λαού να έχει παραμείνει στην υπερηφάνεια και την κακία του, και το μικρότερο τμήμα βαδίζοντας πιο προσεκτικά ενώπιον του Θεού.

11 Και αυτές ήταν οι συνθήκες επίσης κατά το ογδοηκοστό όγδοο έτος της βασιλείας των δικαστών.

12 Και δεν υπήρχε παρά μόνο μικρή μεταβολή στις υποθέσεις του λαού, εκτός του ότι ο λαός άρχισε να είναι περισσότερο σκληρός σε ανομία, και να κάνει όλο και περισσότερα από εκείνα που ήταν ενάντια στις εντολές του Θεού, κατά το ογδοηκοστό και ένατο έτος της βασιλείας των δικαστών.

13 Όμως συνέβη ώστε το ενενηκοστό έτος της βασιλείας των δικαστών δόθηκαν μεγάλα σημεία και τέρατα στον λαό. Και τα λόγια των προφητών άρχισαν να εκπληρώνονται.

14 Και άγγελοι εμφανίσθηκαν όντως σε ανθρώπους, σοφούς ανθρώπους, και κήρυξαν προς αυτούς χαράς ευαγγέλια μεγάλης αγαλλίασης. Έτσι, αυτό το έτος οι γραφές άρχισαν να εκπληρώνονται.

15 Παρά ταύτα, οι άνθρωποι άρχισαν να σκληραίνουν την καρδιά τους, όλοι εκτός από το πιο πιστό τμήμα ανάμεσά τους, τόσο οι Νεφίτες όσο και οι Λαμανίτες, και άρχισαν να εξαρτώνται από τη δική τους δύναμη και τη δική τους σοφία, λέγοντας:

16 Μερικά πράγματα, μέσα σε τόσα πολλά, μπορεί να τα υπέθεσαν σωστά. Όμως ιδού, ξέρουμε ότι όλα αυτά τα μεγάλα και θαυμαστά έργα δεν μπορούν να συμβούν τα οποία έχουν ειπωθεί.

17 Και άρχισαν να συζητούν και να φιλονικούν μεταξύ τους, λέγοντας:

18 Δεν είναι λογικό ένα τέτοιο ον σαν τον Χριστό να έλθει. Αν είναι έτσι, και αν θα είναι ο Υιός του Θεού, ο Πατέρας των ουρανών και της γης, όπως έχει ειπωθεί, γιατί να μην εμφανισθεί και σε μας όπως και σε αυτούς που θα βρίσκονται στην Ιερουσαλήμ;

19 Μάλιστα, γιατί να μην εμφανισθεί σε αυτήν τη χώρα επίσης όπως και στη γη της Ιερουσαλήμ;

20 Όμως ιδού, ξέρουμε ότι αυτό είναι μία άνομη παράδοση, η οποία έχει περάσει σε εμάς από τους πατέρες μας, για να μας κάνει να πιστέψουμε σε κάτι μεγάλο και θαυμαστό που πρόκειται δήθεν να συμβεί, όμως όχι ανάμεσά μας, αλλά σε μια χώρα η οποία βρίσκεται πολύ μακριά, σε μια χώρα που δεν τη γνωρίζουμε. Γι’ αυτό, μπορούν και μας κρατούν σε άγνοια, διότι δεν μπορούμε να δούμε ως μάρτυρες με τα ίδια μας τα μάτια ότι είναι αληθινά.

21 Και με τις πανούργες και μυστηριώδεις τέχνες του πονηρού, θα επεξεργαστούν κάποιο μεγάλο μυστήριο, το οποίο εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε, το οποίο θα μας κρατήσει υπό, για να είμαστε υπηρέτες στα λόγια τους, και επίσης υπηρέτες προς αυτούς, διότι βασιζόμαστε σε αυτούς να μας διδάξουν τον λόγο. Και έτσι θα μας διατηρήσουν σε άγνοια, αν ενδώσουμε σε αυτούς, όλες τις ημέρες της ζωής μας.

22 Και οι άνθρωποι φαντάζονταν μέσα στην καρδιά τους πολλά περισσότερα πράγματα τα οποία ήταν ανόητα και μάταια. Και ήταν πολύ ταραγμένοι, διότι ο Σατανάς τους κεντρούσε να διαπράττουν ανομία διαρκώς. Μάλιστα, κινείτο διαδίδοντας φήμες και διχόνοιες σε όλο το πρόσωπο της χώρας, για να σκληρύνει την καρδιά του λαού εναντίον αυτού που ήταν καλό και εναντίον αυτού που επρόκειτο να συμβεί.

23 Και παρά τα σημεία και τέρατα που γίνονταν ανάμεσα στον λαό του Κυρίου, και τα πολλά θαύματα που έκαναν, ο Σατανάς κυρίεψε τις καρδιές του λαού σε μεγάλο βαθμό, σε όλο το πρόσωπο της χώρας.

24 Και έτσι τελείωσε το ενενηκοστό έτος της βασιλείας των δικαστών επί του λαού του Νεφί.

25 Και έτσι τελείωσε το βιβλίο του Ήλαμαν, σύμφωνα με το χρονικό του Ήλαμαν και των υιών του.