1 Και τώρα συνέβη ώστε το ογδοηκοστό έκτο έτος οι Νεφίτες ακόμη παρέμεναν στην κακία τους, μάλιστα, σε μεγάλη ανομία, ενώ οι Λαμανίτες πρόσεχαν να τηρούν αυστηρά τις εντολές του Θεού, σύμφωνα με τον νόμο του Μωυσή.

2 Και συνέβη ώστε αυτόν τον χρόνο ήταν κάποιος Λαμανίτης, ο Σαμουήλ, που ήλθε στη χώρα του Ζαραχέμλα, και άρχισε να κηρύττει στον λαό. Και συνέβη ώστε κήρυξε, πολλές ημέρες, μετάνοια στον λαό, και τον έδιωξαν, και επρόκειτο να επιστρέψει στην πατρίδα του.

3 Όμως ιδού, η φωνή του Κυρίου ήλθε σε αυτόν, ότι έπρεπε να επιστρέψει πάλι, και να προφητεύσει στον λαό οτιδήποτε έλθει μέσα στην καρδιά του.

4 Και συνέβη ώστε δεν τον άφηναν να εισέλθει στην πόλη. Γι’ αυτό, πήγε και ανέβηκε επάνω στο τείχος της, και τέντωσε εμπρός τα χέρια του και φώναξε με δυνατή φωνή, και προφήτευσε στον λαό ό,τι του έβαζε ο Κύριος μέσα στην καρδιά του.

5 Και τους είπε: Ιδού, εγώ, ο Σαμουήλ ο Λαμανίτης, λέω τα λόγια του Κυρίου τα οποία εκείνος βάζει μέσα στην καρδιά μου. Και ιδού, έχει βάλει στην καρδιά μου να πω σε αυτόν τον λαό ότι το σπαθί της δικαιοσύνης κρέμεται επάνω από αυτόν τον λαό. Και πριν περάσουν τετρακόσια χρόνια, το σπαθί της δικαιοσύνης θα πέσει επάνω σε αυτόν τον λαό.

6 Μάλιστα, βαριά καταστροφή αναμένει αυτόν τον λαό, και οπωσδήποτε έρχεται σε αυτόν τον λαό, και τίποτα δεν μπορεί να σώσει αυτόν τον λαό, παρά μόνο η μετάνοια και η πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό, ο οποίος οπωσδήποτε θα έλθει στον κόσμο και θα υποφέρει πολλά και θα θανατωθεί για τον λαό του.

7 Και ιδού, ένας άγγελος Κυρίου μου το έχει δηλώσει, και έφερε χαράς ευαγγέλια στην ψυχή μου. Και ιδού, απεστάλην προς εσάς για να σας το κηρύξω επίσης, για να έχετε χαράς ευαγγέλια· όμως ιδού, εσείς δεν με δεχόσασταν.

8 Γι’ αυτό, έτσι λέει ο Κύριος: Εξαιτίας της σκληρότητας της καρδιάς του λαού των Νεφιτών, εκτός αν μετανοήσουν, θα αφαιρέσω τον λόγο μου από αυτούς, και θα αποσύρω το Πνεύμα μου από αυτούς, και δεν θα τους ανεχτώ πια, και θα στρέψω τις καρδιές των αδελφών τους εναντίον τους.

9 Και προτού περάσουν τετρακόσια χρόνια θα προκαλέσω ώστε να παταχτούν. Μάλιστα, θα τους επισκεφτώ με σπαθί και με λιμό και με λοιμώδη νόσο.

10 Μάλιστα, θα τους επισκεφθώ με την άγρια οργή μου, και θα υπάρξουν εκείνοι από την τέταρτη γενεά των εχθρών σας που θα ζήσουν για να δουν την ολοκληρωτική καταστροφή σας. Και αυτό οπωσδήποτε θα γίνει, εκτός αν μετανοήσετε, είπε ο Κύριος. Και εκείνοι της τέταρτης γενεάς θα επιφέρουν την καταστροφή σας.

11 Όμως αν μετανοήσετε και επιστρέψετε προς τον Κύριο τον Θεό σας, θα αποστρέψω τον θυμό μου, είπε ο Κύριος. Μάλιστα, έτσι είπε ο Κύριος, ευλογημένοι είναι εκείνοι που θα μετανοήσουν και θα στραφούν προς εμένα, όμως αλίμονο σε εκείνον που δεν μετανοεί.

12 Μάλιστα, αλίμονο σε αυτήν τη μεγάλη πόλη του Ζαραχέμλα, γιατί ιδού, είναι για χάρη εκείνων που είναι δίκαιοι το ότι σώζεται. Μάλιστα, αλίμονο σε αυτήν τη μεγάλη πόλη, γιατί αντιλαμβάνομαι, είπε ο Κύριος, ότι είναι πολλοί, μάλιστα, το μεγαλύτερο μέρος αυτής της μεγάλης πόλης, που θα σκληρύνουν την καρδιά τους εναντίον μου, είπε ο Κύριος.

13 Όμως, ευλογημένοι είναι εκείνοι που θα μετανοήσουν, γιατί αυτούς θα σώσω. Όμως ιδού, αν δεν ήταν οι δίκαιοι που βρίσκονται σε αυτήν τη μεγάλη πόλη, ιδού, θα έκανα να πέσει φωτιά από τους ουρανούς και να την καταστρέψει.

14 Όμως ιδού, είναι για χάρη των δικαίων που διασώζεται. Όμως ιδού, έρχεται η ώρα, είπε ο Κύριος, που όταν θα διώξετε τους δίκαιους από ανάμεσά σας, τότε θα είστε ώριμοι για όλεθρο. Μάλιστα, αλίμονο σε αυτήν τη μεγάλη πόλη, λόγω της κακίας και των βδελυγμάτων που είναι μέσα της.

15 Μάλιστα, και αλίμονο στην πόλη της Γεδεών, για την κακία και τα βδελύγματα που είναι μέσα της.

16 Μάλιστα, και αλίμονο σε όλες τις πόλεις που βρίσκονται στη χώρα ολόγυρα, οι οποίες κατέχονται από τους Νεφίτες, εξαιτίας της κακίας και των βδελυγμάτων που είναι μέσα τους.

17 Και ιδού, κατάρα θα πέσει επάνω στη χώρα, είπε ο Κύριος των Δυνάμεων, εξαιτίας των ανθρώπων που βρίσκονται επάνω στη χώρα, μάλιστα, εξαιτίας της κακίας τους και των βδελυγμάτων τους.

18 Και θα συμβεί ώστε, είπε ο Κύριος των Δυνάμεων, μάλιστα, ο μεγάλος και αληθινός Θεός μας, όποιος κρύψει θησαυρούς στη γη δεν θα τους βρει πλέον, εξαιτίας της μεγάλης κατάρας της χώρας, εκτός αν είναι δίκαιος άνθρωπος και τον κρύψει προς τον Κύριο.

19 Γιατί θέλω, είπε ο Κύριος, να κρύβουν τους θησαυρούς τους προς εμένα. Και καταραμένοι να είναι εκείνοι που δεν κρύβουν τους θησαυρούς τους προς εμένα, επειδή κανένας δεν κρύβει τους θησαυρούς του προς εμένα, εκτός αν είναι δίκαιος. Και αυτός που δεν κρύβει τους θησαυρούς του προς εμένα είναι καταραμένος, καθώς επίσης και ο θησαυρός, και κανένας δεν θα τον ανακτήσει, εξαιτίας της κατάρας της χώρας.

20 Και θα έλθει η ημέρα κατά την οποία θα κρύβουν τους θησαυρούς τους, επειδή έχουν αφοσιώσει την καρδιά τους στα πλούτη. Και επειδή έχουν αφοσιώσει την καρδιά τους στα πλούτη τους, και θα κρύβουν τους θησαυρούς τους όταν θα τρέπονται σε φυγή από τους εχθρούς τους, επειδή δεν θα τους κρύβουν προς εμένα, καταραμένοι να είναι αυτοί καθώς επίσης και οι θησαυροί τους. Και εκείνη την ημέρα θα παταχθούν, είπε ο Κύριος.

21 Ιδού εσείς, ο λαός αυτής της μεγάλης πόλης, και εισακούστε τα λόγια μου. Μάλιστα, εισακούστε τα λόγια που ο Κύριος λέει. Επειδή ιδού, είπε ότι είστε καταραμένοι για τα πλούτη σας, και επίσης τα πλούτη σας είναι καταραμένα, επειδή έχετε αφοσιώσει σε αυτά την καρδιά σας, και δεν έχετε εισακούσει τα λόγια εκείνου που σας τα έδωσε.

22 Δεν θυμάστε τον Κύριο τον Θεό σας σε εκείνα που σας έχει ευλογήσει, αλλά πάντα θυμάστε τα πλούτη σας, όχι για να ευχαριστήσετε γι’ αυτά τον Κύριο τον Θεό σας. Μάλιστα, η καρδιά σας δεν έλκεται προς τον Κύριο, αλλά φουσκώνει από μεγάλη υπερηφάνεια προς καύχηση, και προς μεγάλη έπαρση, φθόνους, διαμάχες, μοχθηρία, διωγμούς, και φόνους, και όλων των ειδών τις ανομίες.

23 Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Κύριος ο Θεός, έχει προκαλέσει ώστε να πέσει κατάρα επάνω στη χώρα, και επίσης επάνω στα πλούτη σας, και αυτό εξαιτίας των ανομιών σας.

24 Μάλιστα, αλίμονο σε αυτόν τον λαό, εξαιτίας αυτής της στιγμής που έχει φτάσει, κατά την οποία διώχνετε τους προφήτες, και τους περιπαίζετε, και τους λιθοβολείτε, και τους θανατώνετε, και κάνετε σε αυτούς κάθε είδους ανομία, ακριβώς όπως έκαναν τον παλιό καιρό.

25 Και τώρα όταν μιλάτε, λέτε: Αν οι ημέρες μας ήταν στις ημέρες των πατέρων μας του παλιού καιρού, δεν θα είχαμε σκοτώσει τους προφήτες, δεν θα τους είχαμε λιθοβολήσει, ούτε θα τους είχαμε διώξει.

26 Ιδού, είστε χειρότεροι από εκείνους, διότι όπως ο Θεός ζει, αν ένας προφήτης έλθει ανάμεσά σας και σας κηρύξει τον λόγο του Κυρίου, που μαρτυρεί για τις αμαρτίες και τις ανομίες σας, θυμώνετε μαζί του και τον διώχνετε και επιδιώκετε με κάθε τρόπο να τον καταστρέψετε. Μάλιστα, θα πείτε ότι είναι ψευδοπροφήτης, και ότι είναι αμαρτωλός, και του διαβόλου, επειδή μαρτυρεί ότι οι πράξεις σας είναι πονηρές.

27 Όμως ιδού, αν έλθει ανάμεσά σας ένας άνθρωπος και πει: Κάντε αυτό, και δεν υπάρχει ανομία. Κάντε εκείνο και δεν θα υποφέρετε. Μάλιστα, αν πει: Βαδίστε κατά την υπερηφάνεια της καρδιάς σας. Μάλιστα, βαδίστε κατά την υπερηφάνεια των ματιών σας, και κάντε οτιδήποτε επιθυμεί η καρδιά σας – και αν έλθει ανάμεσά σας ένας άνθρωπος και σας πει αυτό, θα τον δεχθείτε, και θα πείτε ότι είναι προφήτης.

28 Μάλιστα, θα τον ανυψώσετε, και θα του δώσετε από τα υπάρχοντά σας. Θα του δώσετε από το χρυσάφι σας, και από το ασήμι σας, και θα τον ντύσετε με ακριβά ενδύματα. Και επειδή σας λέει κολακευτικά λόγια, και λέει ότι όλα είναι καλά, τότε δεν θα βρείτε σφάλμα σε αυτόν.

29 Αχ, εσείς πονηρή και εσείς διεστραμμένη γενεά. Εσείς, αποσκληρυμμένε και σκληροτράχηλε λαέ, για πόσο θα νομίζετε ότι ο Κύριος θα σας υποφέρει; Μάλιστα, για πόσο θα αφήνετε τον εαυτό σας να παρασύρεται από ανόητους και τυφλούς οδηγούς; Μάλιστα, για πόσο καιρό θα προτιμάτε το σκοτάδι από το φως;

30 Μάλιστα, ιδού, ο θυμός του Κυρίου έχει ήδη εξαφθεί εναντίον σας. Ιδού, έχει καταραστεί τη χώρα εξαιτίας της ανομίας σας.

31 Και ιδού, έρχεται η στιγμή που θα καταραστεί τα πλούτη σας, ώστε να γίνουν ολισθηρά, ώστε να μην μπορείτε να τα συγκρατήσετε. Και κατά τις ημέρες της φτώχιας σας δεν θα μπορείτε να τα συγκρατήσετε.

32 Και κατά τις ημέρες της φτώχιας σας θα αναφωνήσετε προς τον Κύριο. Και μάταια θα αναφωνείτε, διότι η ερήμωσή σας ήδη έχει έλθει ήδη επάνω σας, και η καταστροφή σας είναι βέβαιη. Και τότε θα κλαίτε και θα ωρύεστε κατά την ημέρα εκείνη, είπε ο Κύριος των Δυνάμεων. Και τότε θα θρηνείτε, και θα λέτε:

33 Αχ, ας είχα μετανοήσει, και να μην είχα σκοτώσει και λιθοβολήσει και διώξει τους προφήτες. Μάλιστα, εκείνη την ημέρα θα λέτε: Αχ, ας είχαμε θυμηθεί τον Κύριο τον Θεό μας κατά την ημέρα που μας έδινε τα πλούτη μας, και τότε δεν θα είχαν γίνει ολισθηρά ώστε να τα χάσουμε· διότι ιδού, τα πλούτη μας έφυγαν από εμάς.

34 Ιδού, αφήνουμε εδώ ένα εργαλείο και την επαύριον έχει εξαφανιστεί. Και ιδού, τα σπαθιά μας μάς αφαιρούνται την ημέρα που τα γυρεύουμε για μάχη.

35 Μάλιστα, έχουμε κρύψει τους θησαυρούς μας και αυτοί έχουν ολισθήσει μακριά από μας, εξαιτίας της κατάρας της χώρας.

36 Αχ, ας είχαμε μετανοήσει την ημέρα που ήλθε σε μας ο λόγος του Κυρίου, επειδή ιδού, η χώρα είναι καταραμένη, και τα πάντα έχουν γίνει ολισθηρά, και δεν μπορούμε να τα συγκρατήσουμε.

37 Ιδού, είμαστε περικυκλωμένοι από δαίμονες, μάλιστα είμαστε περικυκλωμένοι ολόγυρα από τους αγγέλους εκείνου που έχει επιδιώξει να καταστρέψει την ψυχή μας. Ιδού, οι ανομίες μας είναι μεγάλες. Ω Κύριε, δεν μπορείς να αποστρέψεις τον θυμό Σου από εμάς; Λοιπόν αυτή θα είναι η ομιλία σας εκείνες τις ημέρες.

38 Όμως ιδού, οι ημέρες της δοκιμασίας σας παρήλθαν. Έχετε αναβάλει την ημέρα της σωτηρίας σας μέχρι που να είναι πολύ αργά πια, για πάντα, και η καταστροφή σας έγινε βέβαιη. Μάλιστα, γιατί επιζητούσατε όλες τις ημέρες της ζωής σας εκείνο που δεν μπορούσατε να αποκτήσετε και επιζητούσατε την ευτυχία στο να κάνετε ανομία, πράγμα το οποίο είναι αντίθετο στη φύση εκείνης της χρηστότητας που βρίσκεται στη μεγάλη και Αιώνια Κεφαλή.

39 Αχ, εσείς λαέ της χώρας, μακάρι να ακούσετε τα λόγια μου! Και προσεύχομαι ο θυμός του Κυρίου να αποστραφεί από εσάς, και να μετανοούσατε και να σωζόσασταν.