Το Βιβλίο του Ήλαμαν

1 Και τώρα ιδού, συνέβη ώστε κατά την έναρξη του τεσσαρακοστού έτους της βασιλείας των δικαστών επί του λαού του Νεφί, άρχισε να υπάρχει μία σοβαρή δυσκολία ανάμεσα στον λαό των Νεφιτών.

2 Γιατί ιδού, ο Παχόραν είχε πεθάνει και είχε πάει στον δρόμο όλης της γης. Γι’ αυτό, άρχισε μια σοβαρή διχόνοια σχετικά με το ποιος ανάμεσα στους αδελφούς, που ήταν υιοί του Παχόραν, έπρεπε να έχει τη δικαστική έδρα.

3 Λοιπόν αυτά είναι τα ονόματά τους των οποίων διεκδικούσαν τη δικαστική έδρα, που έκαναν επίσης τον λαό να αντιμάχεται: ο Παχόραν, ο Παάνκι και ο Πακουμενί.

4 Λοιπόν αυτοί δεν είναι όλοι οι υιοί του Παχόραν (διότι είχε πολλούς), όμως αυτοί είναι εκείνοι που διαμάχονταν για τη δικαστική έδρα. Γι’ αυτό, προκάλεσαν τρεις διαιρέσεις ανάμεσα στον λαό.

5 Παρά ταύτα, συνέβη ώστε ο Παχόραν ορίστηκε με την ψήφο του λαού να είναι ο αρχιδικαστής και κυβερνήτης του λαού του Νεφί.

6 Και συνέβη ώστε ο Πακουμενί, όταν είδε ότι δεν μπορούσε να πάρει τη δικαστική έδρα, ενώθηκε με την ψήφο του λαού.

7 Όμως ιδού, ο Παάνκι όπως και εκείνο το τμήμα του λαού που επιθυμούσε να είναι αυτός ο κυβερνήτης τους ήταν υπερβολικά οργισμένος. Γι’ αυτό ήταν έτοιμος να κολακεύσει αυτούς τους ανθρώπους για να ξεσηκωθούν σε ανταρσία εναντίον των αδελφών τους.

8 Και συνέβη ώστε καθώς ετοιμαζόταν να το κάνει αυτό, ιδού, συνελήφθη και δικάστηκε σύμφωνα με την ψήφο του λαού και καταδικάστηκε σε θάνατο· διότι είχε ξεσηκώσει ανταρσία και επεδίωκε να καταστρέψει την ελευθερία του λαού.

9 Τώρα όταν εκείνοι οι άνθρωποι που επιθυμούσαν να γίνει αυτός κυβερνήτης τους είδαν ότι καταδικάστηκε σε θάνατο, άρα θύμωσαν, και ιδού, έστειλαν κάποιον Κισκουμέν, στη δικαστική έδρα του Παχόραν, και δολοφόνησε τον Παχόραν καθώς καθόταν επάνω στη δικαστική έδρα.

10 Και τον κυνήγησαν οι υπηρέτες του Παχόραν, όμως ιδού, τόσο γρήγορη ήταν η φυγή του Κισκουμέν, ώστε κανένας άνδρας δεν μπόρεσε να τον προφτάσει.

11 Και πήγε σε αυτούς που τον έστειλαν, και όλοι τους εισήλθαν σε μία διαθήκη, μάλιστα, ορκιζόμενοι στον αιώνιο Δημιουργό τους, ότι δεν θα έλεγαν σε κανέναν πως ο Κισκουμέν είχε δολοφονήσει τον Παχόραν.

12 Γι’ αυτό, ο λαός του Νεφί δεν γνώρισε τον Κισκουμέν, γιατί είχε μεταμφιεστεί την ώρα που δολοφόνησε τον Παχόραν. Και ο Κισκουμέν και η συμμορία του, που είχαν συνάψει διαθήκη μαζί του, αναμίχθηκαν με τον λαό, κατά τρόπο που όλοι τους δεν μπορούσαν να βρεθούν. Όμως όσοι βρέθηκαν καταδικάστηκαν σε θάνατο.

13 Και τώρα ιδού, ο Πακουμενί ορίστηκε, σύμφωνα με την ψήφο του λαού, να γίνει αρχιδικαστής και κυβερνήτης του λαού, να βασιλεύει στη θέση του αδελφού του Παχόραν. Και ήταν σύμφωνα με το δικαίωμά του. Και όλα αυτά έγιναν κατά το τεσσαρακοστό έτος της βασιλείας των δικαστών, και τελείωσε.

14 Και συνέβη ώστε κατά το τεσσαρακοστό και πρώτο έτος της βασιλείας των δικαστών, οι Λαμανίτες είχαν συγκεντρώσει έναν αναρίθμητο στρατό από άνδρες και τους όπλισαν με σπαθιά και με γιαταγάνια και με τόξα και με βέλη και με περικεφαλαίες και με θώρακες και με κάθε λογής ασπίδες όλων των ειδών.

15 Και κατέβηκαν πάλι για να στήσουν μάχη κατά των Νεφιτών. Και ηγείτο αυτών ένας άνδρας του οποίου το όνομα ήταν Κοριάντουμουρ, και ήταν απόγονος του Ζαραχέμλα, και ήταν αντιφρονών από τους Νεφίτες, και ήταν σωματώδης και ισχυρός άνδρας.

16 Γι’ αυτό, ο βασιλιάς των Λαμανιτών, του οποίου το όνομα ήταν Τουμπάλοθ, που ήταν ο υιός του Αμμωρών, υποθέτοντας ότι ο Κοριάντουμουρ, που ήταν ισχυρός άνδρας, θα μπορούσε να σταθεί εναντίον των Νεφιτών, με τη δύναμή του και επίσης με τη μεγάλη του σοφία, τόσο ώστε στέλνοντας αυτόν θα υπερίσχυε των Νεφιτών –

17 Γι’ αυτό τους ξεσήκωσε σε θυμό και συγκέντρωσε τα στρατεύματά του και όρισε τον Κοριάντουμουρ να είναι ηγέτης τους, και έκανε ώστε να πορευτούν προς τη γη του Ζαραχέμλα για να δώσουν μάχη κατά των Νεφιτών.

18 Και συνέβη ώστε εξαιτίας της πολλής διχόνοιας και της πολλής δυσκολίας στην κυβέρνηση, δεν είχαν διατηρήσει αρκετούς φρουρούς στη γη του Ζαραχέμλα, διότι είχαν υποθέσει ότι οι Λαμανίτες δεν τολμούσαν να έλθουν μέσα στην καρδιά των εδαφών τους για να επιτεθούν σε αυτήν τη σπουδαία πόλη Ζαραχέμλα.

19 Όμως συνέβη ώστε ο Κοριάντουμουρ προήλασε επικεφαλής της πολυάριθμης στρατιάς του, και επετέθη στους κατοίκους της πόλης, και η προέλασή τους έγινε με τόσο υπερβολικά μεγάλη ταχύτητα, ώστε δεν υπήρχε χρόνος για τους Νεφίτες να συγκεντρώσουν τα στρατεύματά τους.

20 Γι’ αυτό, ο Κοριάντουμουρ σκότωσε τη φρουρά στην είσοδο της πόλης και προήλασε με όλο τον στρατό του μέσα στην πόλη και σκότωναν όλους όσους τους εναντιώνονταν, τόσο ώστε κατέλαβαν ολόκληρη την πόλη.

21 Και συνέβη ώστε ο Πακουμενί, ο οποίος ήταν ο αρχιδικαστής, τράπηκε σε φυγή εμπρός στον Κοριάντουμουρ και μέχρι τα τείχη της πόλης. Και συνέβη ώστε ο Κοριάντουμουρ τον κτύπησε στον τοίχο, τόσο ώστε πέθανε. Και έτσι τελείωσαν οι ημέρες του Πακουμενί.

22 Και τότε, όταν είδε ο Κοριάντουμουρ ότι κατείχε την πόλη του Ζαραχέμλα, και είδε ότι οι Νεφίτες είχαν τραπεί σε φυγή μπροστά τους, και είχαν σκοτωθεί και είχαν πιαστεί και είχαν ριχτεί στη φυλακή, και αυτός είχε αποκτήσει την κατοχή του ισχυρότερου οχυρού σε όλη τη χώρα, η καρδιά του πήρε θάρρος, τόσο πολύ που ετοιμαζόταν να επιτεθεί σε όλη τη χώρα.

23 Λοιπόν δεν παρέμεινε στη γη του Ζαραχέμλα, αλλά προήλασε με πολύ στρατό ακόμη και προς την πόλη Αφθονία, επειδή το είχε πάρει απόφαση να προχωρήσει και να ανοίξει τον δρόμο του με το σπαθί του, για να κατακτήσει τα βόρεια τμήματα της χώρας.

24 Και, υποθέτοντας ότι η μεγαλύτερή τους δύναμη ήταν στο κέντρο της χώρας, προχώρησε, χωρίς να τους δώσει χρόνο να συγκεντρωθούν παρά μόνο σε μικρά σώματα. Και με αυτόν τον τρόπο έπεσαν επάνω τους και τους έριχναν κάτω στη γη.

25 Όμως ιδού, αυτή η προέλαση του Κοριάντουμουρ στο κέντρο της χώρας έδωσε στον Μορονιχά μεγάλο πλεονέκτημα επ’ αυτών, παρά τον τόσο μεγάλο αριθμό των Νεφιτών που είχαν σκοτωθεί.

26 Γιατί ιδού, ο Μορονιχά είχε υποθέσει ότι οι Λαμανίτες δεν θα τολμούσαν να έλθουν στο κέντρο της χώρας, αλλά ότι θα επετίθεντο στις πόλεις ολόγυρα στα σύνορα, όπως είχαν κάνει μέχρι τώρα. Γι’ αυτό ο Μορονιχά είχε κάνει ώστε τα ισχυρά στρατεύματά τους να διατηρήσουν εκείνα τα τμήματα ολόγυρα στα σύνορα.

27 Όμως ιδού, οι Λαμανίτες δεν φοβήθηκαν σύμφωνα με την επιθυμία του, αλλά είχαν έλθει στο κέντρο της χώρας, και είχαν πάρει την πρωτεύουσα που ήταν η πόλη του Ζαραχέμλα, και πορεύονταν μέσα από τα πιο πρωτεύοντα σημεία της χώρας, κατασφάζοντας τον λαό, τόσο άνδρες, όσο γυναίκες και παιδιά, κατακτώντας πολλές πόλεις και πολλά οχυρά.

28 Όμως όταν ο Μορονιχά το ανακάλυψε αυτό, αμέσως έστειλε τον Λεχί με στρατό ολόγυρα, να τους προφτάσουν προτού να έλθουν στη γη Αφθονία.

29 Και έτσι έκανε. Και τους πρόφτασε προτού έλθουν στη γη Αφθονία και τους έδωσε μάχη, τόσο ώστε άρχισαν να υποχωρούν προς τη γη του Ζαραχέμλα.

30 Και συνέβη ώστε ο Μορονιχά τους πρόφθασε στην οπισθοχώρησή τους και τους έδωσε μάχη, τόσο ώστε έγινε μια υπερβολικά αιματηρή μάχη. Μάλιστα, πολλοί σκοτώθηκαν, και μέσα στον αριθμό των σκοτωμένων βρέθηκε και ο Κοριάντουμουρ.

31 Και τώρα, ιδού, οι Λαμανίτες δεν μπορούσαν να υποχωρήσουν πουθενά, ούτε στα βόρεια, ούτε στα νότια, ούτε στα ανατολικά, ούτε στα δυτικά, διότι ήταν περικυκλωμένοι από κάθε πλευρά από τους Νεφίτες.

32 Και έτσι σφήνωσε ο Κοριάντουμουρ τους Λαμανίτες στο μέσο των Νεφιτών, τόσο ώστε βρέθηκαν στα χέρια των Νεφιτών, και αυτός ο ίδιος σκοτώθηκε, και οι Λαμανίτες παραδόθηκαν στα χέρια των Νεφιτών.

33 Και συνέβη ώστε ο Μορονιχά ανακατέλαβε την πόλη του Ζαραχέμλα και φρόντισε ώστε οι Λαμανίτες που είχαν πιαστεί αιχμάλωτοι να αποχωρήσουν από τη χώρα εν ειρήνη.

34 Και έτσι τελείωσε το τεσσαρακοστό και πρώτο έτος της βασιλείας των δικαστών.