1 Ve öyle oldu ki elli dördüncü yılda kilisede birçok anlaşmazlık çıktı ve ayrıca halkın arasında o kadar çok çekişme oldu ki sonuçta çok kan döküldü.

2 Ve halkın isyan çıkaran kesimi öldürüldü ve ülkeden atıldı; ve onlar da Lamanlılar’ın kralına gittiler.

3 Ve öyle oldu ki bunlar Lamanlılar’ı Nefililer’e karşı savaşa kışkırtmaya çalıştılar; fakat işte, Lamanlılar o kadar çok korkuyorlardı ki bu bölücülerin sözlerine kulak vermediler.

4 Fakat öyle oldu ki hakimler yönetiminin elli altıncı yılında, Nefililer’den Lamanlılar’a katılan bölücüler oldu; ve bunlar ötekilerle birlikte Lamanlılar’ı kışkırtıp onları Nefililer’e karşı öfkelendirmeyi başardılar; ve bütün bir yıl boyunca savaşa hazırlandılar.

5 Ve elli yedinci yılda Nefililer’le savaşmak için aşağıya geldiler ve öldürme işine başladılar; evet, öyle ki hakimler yönetiminin elli sekizinci yılında Zarahemla ülkesini ele geçirmeyi başardılar; evet ve hatta Bolluk ülkesinin yanındaki ülkeye kadar olan bütün toprakları ele geçirdiler.

6 Ve Nefililer ile Moroniha’nın orduları Bolluk ülkesine kadar sürüldüler.

7 Ve orada batı denizinden, doğu denizine kadar olan yerde Lamanlılar’a karşı kuvvetlendiler; ülkelerinin kuzeyini savunmak için ordularını yerleştirip kuvvetlendirdikleri bu hattın uzunluğu bir Nefili için bir günlük yoldu.

8 Ve böylece bölücü Nefililer, Lamanlılar’ın büyük ordusunun yardımıyla ülkenin güneyinde bulunan Nefililer’in sahip olduğu her şeyi ele geçirmişlerdi. Ve bütün bunlar hakimler yönetiminin elli sekizinci ve elli dokuzuncu yıllarında oldu.

9 Ve öyle oldu ki hakimler yönetiminin altmışıncı yılında, Moroniha ordularıyla ülkenin birçok kısmını ele geçirmeyi başardı; evet, Lamanlılar’ın eline düşmüş olan birçok şehri tekrar geri aldılar.

10 Ve öyle oldu ki hakimler yönetiminin altmış birinci yılında bütün topraklarının yarısını tekrar ele geçirmeyi başardılar.

11 Şimdi kendi aralarında işledikleri kötülükler ve iğrençlikler olmasaydı, Nefililer bu büyük kayba ve katliama uğramayacaklardı; evet ve bu kötülük ve iğrençlikler Tanrı’nın Kilisesi’ne üye olduklarını iddia edenlerin arasında da oluyordu.

12 Ve bunun nedeni yüreklerindeki gururdu, büyük zenginlikleriydi, evet, yoksulları ezmeleri, açlardan yiyecek, çıplaklardan giyecek esirgemeleri ve alçakgönüllü kardeşlerinin yanağına tokadı atmaları, kutsal olan şeylerle alay etmeleri, peygamberlik ve vahiy ruhunu inkâr etmeleri, cinayet işlemeleri, yağmacılıkları, yalancılıkları, hırsızlıkları, zina işlemeleri, büyük kavgalar çıkarmaları ve Nefi ülkesine kaçıp Lamanlılar’ın arasına katılmaları idi.

13 Ve bu büyük kötülükleri yüzünden ve kendi güçleriyle övündükleri için, kendi başlarına bırakıldılar; bu yüzden başarılı olamadılar, fakat hemen hemen ellerindeki bütün topraklar gidinceye kadar Lamanlılar’ın belâsına uğradılar, vuruldular ve sürüldüler.

14 Fakat işte, Moroniha, halka kötülüklerinden dolayı birçok şey vaaz etti ve Helaman’ın oğulları olan Nefi ile Lehi de halka birçok şey vaaz ettiler; evet ve onlara kötülükleri hakkında ve günahlarından tövbe etmezlerse başlarına gelecekler hakkında birçok peygamberlikte bulundular.

15 Ve öyle oldu ki onlar tövbe ettiler ve tövbe ettikleri ölçüde refaha kavuşmaya başladılar.

16 Çünkü Moroniha onların tövbe ettiklerini gördüğü zaman, mallarının ve topraklarının yarısını geri alıncaya kadar onları bir yerden başka yere, bir şehirden başka şehre götürmeyi göze aldı.

17 Ve böylece hakimler yönetiminin altmış birinci yılı sona erdi.

18 Ve öyle oldu ki hakimler yönetiminin altmış ikinci yılında Moroniha, Lamanlılar’dan başka hiçbir şey geri alamadı.

19 Bu yüzden topraklarının geriye kalan kısmını ele geçirmek için yaptıkları planlardan vazgeçtiler; çünkü Lamanlılar’ın sayıları o kadar artmıştı ki Nefililer’in onlardan daha güçlü olması mümkün değildi; bu yüzden Moroniha ele geçirdiği toprakları koruyabilmek için bütün ordularını kullandı.

20 Ve öyle oldu ki Lamanlılar’ın sayılarının büyüklüğünden dolayı, Nefililer yenilmekten, ayak altında ezilmekten ve öldürülüp yok edilmekten çok korkuyorlardı.

21 Evet, Alma’nın peygamberliklerini ve ayrıca Mosiya’nın sözlerini hatırlamaya başladılar; ve kendilerinin dik kafalı bir halk olduklarını ve Tanrı’nın emirlerini hiçe saydıklarını gördüler.

22 Ve Mosiya’nın yasalarını ya da Rab’bin ona halka vermesi için buyurduğu yasaları değiştirerek ayakları altında çiğnediklerini gördüler; ve yasalarının bozulduğunu ve kötü bir halk olduklarını, öyle ki aynı Lamanlılar gibi kötü olduklarını gördüler.

23 Ve kötülüklerinden dolayı kilise yavaş yavaş küçülmeye başladı; ve peygamberlik ruhuna ve vahiy ruhuna artık inanmamaya başladılar; ve Tanrı’nın yargıları onların yüzüne dik dik bakıyordu.

24 Ve kardeşleri Lamanlılar gibi zayıf düştüklerini gördüler ve Rab’bin Ruhu artık onları korumuyordu; evet, Rab’bin Ruhu kutsal olmayan tapınaklarda barınmadığı için artık onlardan uzaklaşmıştı.

25 Bu yüzden Rab kendi mucizevi ve eşsiz gücüyle onları korumaktan vazgeçti; çünkü onlar bir inançsızlık ve korkunç kötülük durumuna düşmüşlerdi; ve Lamanlılar’ın kendilerinden çok daha fazla sayıda olduklarını ve Tanrıları Rab’be bağlanmadıkça mahvolmalarının kaçınılmaz olduğunu gördüler.

26 Çünkü işte, adam adama kıyaslandığında Lamanlılar’ın kendileri kadar güçlü olduklarını gördüler. Ve böylece bu büyük suçu işlemiş oldular; evet, böylece suçları yüzünden birkaç yıl içinde güçlerini yitirdiler.