1 Και συνέβη ώστε εγώ πήγα ανάμεσα στους Νεφίτες, και μετανόησα για τον όρκο που είχα κάνει ότι δεν θα τους βοηθούσα πια. Και μου έδωσαν πάλι την αρχηγία των στρατευμάτων τους, διότι θεωρούσαν ότι εγώ μπορούσα να τους ελευθερώσω από τα βάσανά τους.

2 Όμως ιδού, ήμουν χωρίς ελπίδα, επειδή γνώριζα τις κρίσεις του Κυρίου οι οποίες θα έπεφταν επάνω τους· επειδή αυτοί δεν μετανόησαν για τις ανομίες τους, αλλά αγωνίζονταν για τη ζωή τους χωρίς να επικαλούνται αυτό το Ον που τους έπλασε.

3 Και συνέβη ώστε οι Λαμανίτες ήλθαν εναντίον μας καθώς είχαμε τραπεί σε φυγή προς την πόλη του Ιορδάνη· όμως ιδού, αναχαιτισθηκαν ώστε δεν πήραν την πόλη εκείνη τη φορά.

4 Και συνέβη ώστε ήλθαν πάλι εναντίον μας, και εμείς διατηρήσαμε την πόλη. Και υπήρχαν επίσης άλλες πόλεις που διατηρήθηκαν από τους Νεφίτες, που οχυρά τους απέκοψαν ώστε δεν μπορούσαν να μπουν μέσα στη χώρα η οποία βρισκόταν εμπρός μας, για να αφανίσουν τους κατοίκους της χώρας μας.

5 Όμως συνέβη ώστε από οποιαδήποτε εδάφη είχαμε περάσει, και οι κάτοικοι τους δεν ήταν συγκεντρωμένοι εκεί, είχαν καταστραφεί από τους Λαμανίτες, και οι κωμοπόλεις τους και τα χωριά και οι πόλεις τους είχαν καεί με φωτιά· και έτσι τριακόσια και εβδομήντα και εννέα χρόνια πέρασαν.

6 Και συνέβη ώστε κατά το τριακοσιοστό ογδοηκοστό έτος, οι Λαμανίτες ήλθαν πάλι εναντίον μας σε μάχη και εμείς τους αντισταθήκαμε τολμηρά, αλλά ήταν όλα μάταια, επειδή ήταν τόσο πολυάριθμοι ώστε ποδοπάτησαν τον λαό του Νεφί.

7 Και συνέβη ώστε τραπήκαμε πάλι σε φυγή, και εκείνοι των οποίων η φυγή ήταν γρηγορότερη από των Λαμανιτών διέφυγαν, και εκείνοι των οποίων η φυγή δεν υπερέβαινε των Λαμανιτών, κατασαρώθηκαν και αφανίσθηκαν.

8 Και τώρα ιδού, εγώ, ο Μόρμον, δεν επιθυμώ να τυραννίσω τις ψυχές των ανθρώπων ρίχνοντας εμπρός τους τέτοια απαίσια σκηνή αίματος και σφαγής όπως ξετυλίχτηκε μπροστά στα δικά μου μάτια. Όμως εγώ, γνωρίζοντας ότι αυτά τα πράγματα πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν γνωστά, και ότι όλα όσα είναι κρυμμένα πρέπει να αποκαλυφθούν επάνω στις σκεπές των σπιτιών –

9 Και επίσης ότι γνώση αυτών των πραγμάτων πρέπει να έλθει στο υπόλειμμα του λαού αυτού, επίσης και στους Εθνικούς, οι οποίοι έχει πει ο Κύριος ότι θα σκορπίσουν αυτόν τον λαό, και θα υπολογίζεται για μηδέν αυτός ο λαός από αυτούς – γι’ αυτό γράφω μία μικρή σύντμηση, μη τολμώντας να δώσω πλήρη αφήγηση των όσων έχω δει, λόγω της εντολής που έχω λάβει, και επίσης για να μην έχετε πάρα πολλή λύπη εξαιτίας της κακίας αυτού του λαού.

10 Και τώρα, ιδού, αυτό λέω προς τους απογόνους τους, επίσης και στους Εθνικούς οι οποίοι ενδιαφέρονται για τον οίκο του Ισραήλ, που καταλαβαίνουν και ξέρουν από πού έρχονται οι ευλογίες τους.

11 Επειδή ξέρω ότι αυτοί θα λυπηθούν για τη συμφορά του οίκου του Ισραήλ. Μάλιστα, θα λυπηθούν για τον αφανισμό αυτού του λαού. Θα λυπηθούν που αυτός ο λαός δεν μετανόησε ώστε να είχαν κρατηθεί σφιχτά στην αγκάλη του Ιησού.

12 Τώρα αυτά γράφονται προς το υπόλειμμα του οίκου του Ιακώβ και γράφονται κατά τον τρόπο αυτόν, επειδή είναι γνωστό από τον Θεό ότι η κακία δεν θα το φέρει προς αυτούς. Και πρόκειται να κρυφθούν προς τον Κύριο για να έλθουν στο φως εν ευθέτω χρόνω Αυτού.

13 Και αυτή είναι η εντολή την οποία έχω λάβει. Και ιδού, θα έλθουν σε φως σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, όταν θα το κρίνει Εκείνος κατάλληλο, κατά τη σοφία Του.

14 Και ιδού, θα πάνε προς τους άπιστους από τους Ιουδαίους. Και γι’ αυτόν τον σκοπό θα πάνε – για να πεισθούν ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός του ζώντος Θεού, ώστε ο Πατέρας να πραγματοποιήσει, μέσω του πολυαγαπημένου Του, τον μέγα και αιώνιο σκοπό Του, με την αποκατάσταση των Ιουδαίων, δηλαδή όλου του οίκου του Ισραήλ, στη γη της κληρονομιάς τους, την οποία τους έχει δώσει ο Κύριος ο Θεός τους, προς εκπλήρωση της διαθήκης Του.

15 Και επίσης, ώστε οι απόγονοι αυτού του λαού να μπορέσουν πληρέστερα να πιστέψουν το Ευαγγέλιό Του, το οποίο θα έλθει προς αυτούς από τους Εθνικούς· επειδή αυτός ο λαός θα διασκορπιστεί, και θα γίνει σκούρος, βρομερός και αηδιαστικός λαός, πέρα από την περιγραφή εκείνου που υπήρξε ποτέ ανάμεσά μας, μάλιστα, ακόμα και αυτού που υπήρξε ανάμεσα στους Λαμανίτες, και αυτό εξαιτίας της απιστίας και ειδωλολατρίας τους.

16 Γιατί ιδού, το Πνεύμα του Κυρίου έχει ήδη πάψει να αγωνίζεται μαζί με τους πατέρες τους. Και αυτοί είναι χωρίς Χριστό και Θεό στον κόσμο, και παρασύρονται εδώ κι εκεί σαν το καλάμι εμπρός στον άνεμο.

17 Αυτοί ήταν κάποτε επιθυμητός λαός, και είχαν τον Χριστό για ποιμένα τους. Μάλιστα, οδηγούνταν από τον Θεό τον Πατέρα.

18 Όμως τώρα, ιδού, παρασύρονται εδώ κι εκεί από τον Σατανά, ακριβώς όπως το καλάμι παρασύρεται εμπρός στον άνεμο, δηλαδή όπως το πλοίο κλυδωνίζεται επάνω στα κύματα, χωρίς πανί η άγκυρα, ή χωρίς τίποτα με το οποίο να το κυβερνάς, και ακριβώς όπως είναι αυτό, έτσι είναι και αυτοί.

19 Και ιδού, ο Κύριος έχει διαφυλάξει τις ευλογίες τους, τις οποίες θα μπορούσαν να είχαν λάβει στη χώρα, για τους Εθνικούς που θα κατακτήσουν τη χώρα.

20 Όμως ιδού, θα συμβεί ώστε θα εκδιωχθούν και θα διασκορπισθούν από τους Εθνικούς. Και αφού εκδιωχθούν και διασκορπισθούν από τους Εθνικούς, ιδού, τότε θα θυμηθεί ο Κύριος τη διαθήκη που συνήψε προς τον Αβραάμ και προς όλον τον οίκο του Ισραήλ.

21 Και θα θυμηθεί επίσης ο Κύριος τις προσευχές των δικαίων, οι οποίες έχουν προσφερθεί προς Αυτόν γι’ αυτούς.

22 Και τότε, ω εσείς Εθνικοί, πώς μπορείτε να σταθείτε εμπρός στη δύναμη του Θεού, αν δεν μετανοήσετε και αποστραφείτε τους πονηρούς σας τρόπους;

23 Δεν ξέρετε ότι είστε στα χέρια του Θεού; Δεν ξέρετε ότι Αυτός έχει κάθε δύναμη, και με το μέγα πρόσταγμά Του η γη θα τυλιχθεί σαν περγαμηνή;

24 Επομένως, μετανοήστε, και ταπεινωθείτε ενώπιόν Του, μήπως έλθει με δικαιοσύνη εναντίον σας – μήπως έλθει ανάμεσά σας σαν λιοντάρι ένα υπόλειμμα των απογόνων του Ιακώβ, και σας σχίσει και σας κάνει κομμάτια, και δεν υπάρχει κανένας να σας ελευθερώσει.