1 Και τώρα, όταν άκουσε ο βασιλιάς αυτά τα λόγια, είπε στους ιερείς του: Πάρτε αυτόν τον τύπο από ’δώ, και φονεύστε τον. Γιατί τι δουλειά έχουμε εμείς μ’ αυτόν, αφού αυτός είναι τρελός.

2 Και στάθηκαν εμπρός και επεχείρησαν να απλώσουν τα χέρια τους επάνω του. Όμως εκείνος τους αντιστάθηκε, και τους είπε:

3 Μη με αγγίξετε, επειδή ο Θεός θα σας πατάξει αν απλώσετε τα χέρια σας επάνω μου, γιατί δεν παρέδωσα το μήνυμα αυτό που ο Κύριος με έστειλε να δώσω. Ούτε σας είπα αυτά που μου ζήτησε να σας πω. Γι’ αυτό, ο Θεός δεν θα επιτρέψει να καταστραφώ αυτήν τη στιγμή.

4 Όμως πρέπει να εκπληρώσω τις εντολές τις οποίες με πρόσταξε ο Θεός. Και επειδή σας έχω πει την αλήθεια θυμώνετε μαζί μου. Και πάλι, επειδή έχω πει τον λόγο του Θεού, με έχετε κρίνει ότι είμαι τρελός.

5 Λοιπόν συνέβη ώστε όταν είπε ο Αβιναδί αυτά τα λόγια, ο λαός του βασιλιά Νώε δεν τόλμησε να απλώσει τα χέρια του επάνω του, επειδή το Πνεύμα του Κυρίου ήταν επάνω του. Και το πρόσωπο του έλαμπε με υπερβολική λάμψη, όπως ο Μωυσής όταν ήταν στο όρος Σινά, καθώς μιλούσε με τον Κύριο.

6 Και μίλησε με δύναμη και εξουσία από τον Θεό. Και συνέχισε τα λόγια του, λέγοντας:

7 Βλέπετε ότι δεν έχετε δύναμη να με φονεύσετε, Γι’ αυτό τελειώνω το μήνυμα μου. Μάλιστα, και υποθέτω ότι σας κόβει στην καρδιά σας, επειδή σας λέω την αλήθεια σχετικά με τις ανομίες σας.

8 Μάλιστα, και τα λόγια μου σας γεμίζουν με απορία και θαυμασμό, και με θυμό.

9 Όμως τελειώνω το μήνυμά μου. Και κατόπιν δεν έχει σημασία που θα πάω, αν γίνει και σωθώ.

10 Όμως αυτά μόνο σας λέω, τι θα με κάνετε, ύστερα από αυτό, θα είναι σαν πρότυπο και σκιά αυτών που πρόκειται να συμβούν.

11 Και τώρα σας διαβάζω τις υπόλοιπες από τις εντολές του Θεού, επειδή αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι γραμμένες στην καρδιά σας. Αντιλαμβάνομαι ότι έχετε μελετήσει και διδάξει ανομία κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σας.

12 Και τώρα, θυμάστε ότι σας είπα: Μην κάνεις για σένα είδωλο, ούτε οποιουδήποτε ομοίωμα, από όσα είναι στους ουρανούς επάνω ή όσα είναι στη γη κάτω ή όσα είναι στο νερό κάτω από τη γη.

13 Και πάλι: Μην προσκυνήσεις αυτά, ούτε να τα υπηρετήσεις· γιατί εγώ, ο Κύριος ο Θεός σου, είμαι Θεός ζηλότυπος, που ανταποδίδω τις ανομίες των πατέρων προς τα τέκνα, έως την τρίτη και τέταρτη γενεά εκείνων που με μισούν.

14 Και που δείχνω ευσπλαχνία σε χιλιάδες από εκείνους που με αγαπούν και τηρούν τις εντολές μου.

15 Μη λάβεις το όνομα του Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω· γιατί δεν θα αθωώσει ο Κύριος αυτόν που λαμβάνει το όνομά του επί ματαίω.

16 Να θυμάσαι την Ημέρα του Κυρίου για να την αγιάζεις.

17 Έξι ημέρες να εργάζεσαι και να κάνεις όλα τα έργα σου.

18 Την ημέρα όμως την εβδόμη που είναι η Ημέρα του Κυρίου του Θεού σου, να μην κάνεις κανένα έργο, ούτε εσύ, ούτε ο υιός σου, ούτε η θυγατέρα σου, ούτε ο δούλος σου, ούτε η δούλη σου, ούτε το κτήνος σου, ούτε ο ξένος που βρίσκεται μέσα στις πύλες σου.

19 Επειδή σε έξι ημέρες δημιούργησε ο Κύριος τον ουρανό και τη γη, τη θάλασσα και όλα όσα βρίσκονται μέσα τους· επομένως ευλόγησε ο Κύριος την ημέρα Του, και την αγίασε.

20 Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, για να γίνεις μακροχρόνιος επάνω στη γη, την οποία σου δίνει ο Κύριος ο Θεός σου.

21 Μη φονεύσεις.

22 Μη μοιχεύσεις. Μη κλέψεις.

23 Μη ψευδομαρτυρήσεις εναντίον του πλησίον σου ψεύτικη μαρτυρία.

24 Μη επιθυμήσεις το σπίτι του πλησίον σου, μη επιθυμήσεις τη γυναίκα του πλησίον σου, ούτε τον δούλο του, ούτε τη δούλη του, ούτε το βόδι του, ούτε το υποζύγιό του, ούτε οτιδήποτε είναι του πλησίον σου.

25 Και συνέβη ώστε όταν τελείωσε ο Αβιναδί αυτά τα λόγια, τους είπε: Έχετε διδάξει αυτόν τον λαό ότι πρέπει να προσέχουν να κάνουν όλα αυτά για να τηρούν αυτές τις εντολές;

26 Εγώ σας λέω, Όχι. Γιατί αν είχατε, ο Κύριος δεν θα με είχε κάνει να έλθω και να προφητεύσω κακό σχετικά με αυτόν τον λαό.

27 Και τώρα έχετε πει ότι η σωτηρία έρχεται με τον νόμο του Μωυσή. Εγώ σας λέω ότι είναι σκόπιμο να τηρείτε ακόμα τον νόμο του Μωυσή. Όμως σας λέω, ότι θα έλθει ο καιρός που δεν θα είναι πια αναγκαίο να τηρείτε τον νόμο του Μωυσή.

28 Και επιπλέον, σας λέω, ότι η σωτηρία δεν έρχεται με τον νόμο μόνο. Και αν δεν ήταν η εξιλέωση, την οποία θα κάνει ο ίδιος ο Θεός για τις αμαρτίες και τις ανομίες του λαού του, θα αφανίζονταν αναπόφευκτα, παρά τον νόμο του Μωυσή.

29 Και τώρα σας λέω ότι ήταν σκόπιμο να δοθεί ένας νόμος προς τα τέκνα του Ισραήλ, μάλιστα, δηλαδή ένας πολύ αυστηρός νόμος, επειδή ήταν σκληροτράχηλος λαός, γρήγορος στο να κάνει ανομία και αργός στο να θυμάται τον Κύριο τον Θεό του.

30 Γι’ αυτό τους δόθηκε ένας νόμος, μάλιστα, ένας νόμος τελέσεων και διατάξεων, ένας νόμος που έπρεπε να τηρούν αυστηρά από μέρα σε μέρα, για να τους διατηρεί στη θύμηση του Θεού και του καθήκοντός τους προς αυτόν.

31 Όμως ιδού, σας λέω, όλα αυτά ήταν σύμβολα αυτών που θα συμβούν.

32 Και τώρα, αυτοί κατάλαβαν τον νόμο; Εγώ σας λέω, Όχι, δεν κατάλαβαν όλοι τον νόμο. Και αυτό εξαιτίας την σκληρότητας της καρδιάς τους, επειδή δεν κατάλαβαν ότι κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να σωθεί παρά μόνο αν ήταν μέσω της λύτρωσης του Θεού.

33 Γιατί ιδού, δεν προφήτευσε ο Μωυσής σε αυτούς σχετικά με τον ερχομό του Μεσσία, και ότι θα λύτρωνε ο Θεός τον λαό του; Μάλιστα, και όλοι οι προφήτες που προφήτευσαν από καταβολής κόσμου – δεν έχουν μιλήσει άλλος λίγο άλλος πολύ σχετικά με αυτά τα πράγματα;

34 Δεν έχουν πει ότι ο Θεός ο ίδιος πρόκειται να κατεβεί ανάμεσα στα τέκνα των ανθρώπων, και να πάρει επάνω του τη μορφή ανθρώπου, και να έλθει με πανίσχυρη δύναμη επάνω στο πρόσωπο της γης;

35 Μάλιστα, και δεν έχουν πει επίσης ότι πρόκειται να πραγματοποιήσει την ανάσταση των νεκρών, και ότι αυτός ο ίδιος πρόκειται να καταπιεστεί και να βασανιστεί;