1 Και τώρα, ο βασιλιάς Βενιαμίν θεώρησε ότι ήταν σκόπιμο, αφού τελείωσε την ομιλία του προς τον λαό, να πάρει τα ονόματα όλων εκείνων που είχαν συνάψει διαθήκη με τον Θεό να τηρούν τις εντολές του.

2 Και συνέβη ώστε δεν υπήρχε ούτε μια ψυχή, εκτός από τα μικρά παιδιά, που να μην είχαν συνάψει διαθήκη και είχαν πάρει επάνω τους το όνομα του Χριστού.

3 Και πάλι, συνέβη ώστε όταν ο βασιλιάς Βενιαμίν τελείωσε όλα αυτά, και διόρισε τον υιό του τον Μωσία να είναι κυβερνήτης και βασιλιάς του λαού του, και του έδωσε όλες τις ευθύνες σχετικά με το βασίλειο, και όρισε επίσης ιερείς για να διδάξουν τον λαό, ώστε έτσι να μπορούν να ακούν και να μαθαίνουν τις εντολές του Θεού, και να τους ξεσηκώνουν σε ανάμνηση του όρκου που είχαν κάνει, επέτρεψε να διαλυθεί το πλήθος, και αυτοί επέστρεψαν, ο καθένας, σύμφωνα με την οικογένεια του, στα σπίτια τους.

4 Και ο Μωσίας άρχισε να βασιλεύει αντί για τον πατέρα του. Και άρχισε να βασιλεύει στο τριακοστό έτος της ηλικίας του, έχοντας συνολικά περίπου τετρακόσια και εβδομήντα έξι χρόνια από τον καιρό που ο Λεχί έφυγε από την Ιερουσαλήμ.

5 Και ο βασιλιάς Βενιαμίν έζησε τρία χρόνια και πέθανε.

6 Και συνέβη ώστε ο βασιλιάς Μωσίας βάδιζε τον δρόμο του Κυρίου, και τηρούσε τις κρίσεις του και τους θεσμούς του, και τηρούσε τις εντολές του στα πάντα, οτιδήποτε τον πρόσταζε.

7 Και έκανε ο βασιλιάς Μωσίας ώστε ο λαός του να οργώνει τη γη. Και αυτός ο ίδιος επίσης όργωνε τη γη, ώστε με αυτό να μη γίνεται βάρος στον λαό του, ώστε να πράττει σύμφωνα με αυτά που είχε πράξει ο πατέρας του στα πάντα. Και δεν υπήρχαν διχόνοιες ανάμεσα σε όλο τον λαό του για διάστημα τριών ετών.