1 Και τώρα, συνέβη ώστε όταν είπε αυτά τα λόγια ο Αβιναδί, άπλωσε εμπρός το χέρι του και είπε: Θα έλθει ο καιρός που όλοι θα δουν τη σωτηρία του Κυρίου. Όταν κάθε έθνος, φυλή, γλώσσα και λαός θα δουν με τα μάτια τους και θα ομολογήσουν ενώπιον του Θεού ότι οι κρίσεις του είναι δίκαιες.

2 Και τότε θα εκδιωχθούν οι κακοί, και θα έχουν αιτία να ουρλιάζουν, και να κλαίνε, και να ολοφύρονται, και να τρίζουν τα δόντια τους. Και αυτό επειδή δεν ήθελαν να εισακούσουν τη φωνή του Κυρίου. Γι’ αυτό ο Κύριος δεν τους λυτρώνει.

3 Γιατί είναι σαρκικοί και διαβολικοί, και ο διάβολος έχει δύναμη επάνω τους. Μάλιστα, αυτό το παλαιό φίδι που εξαπάτησε τους προπάτορές μας, που ήταν η αιτία της πτώσης τους, που ήταν η αιτία που όλη η ανθρωπότητα έγινε σαρκική, αισθησιακή, διαβολική, που γνώρισαν το κακό από το καλό, υποτάσσοντας τον εαυτό τους στον διάβολο.

4 Έτσι όλη η ανθρωπότητα ήταν χαμένη. Και ιδού, θα ήταν χαμένοι διαρκώς αν δεν είχε λυτρώσει ο Θεός τον λαό του από την κατάστασή τους του χαμού και της πτώσης.

5 Όμως θυμηθείτε ότι όποιος επιμένει στη σαρκική του φύση, και συνεχίζει στους δρόμους της αμαρτίας και ανταρσίας εναντίον του Θεού, παραμένει στην κατάστασή του της πτώσης και ο διάβολος έχει κάθε εξουσία επάνω του. Γι’ αυτό, αυτός είναι σαν να μην είχε γίνει η λύτρωση, αφού είναι εχθρός του Θεού. Και ο διάβολος επίσης είναι εχθρός του Θεού.

6 Τώρα, αν ο Χριστός δεν είχε έλθει στον κόσμο, και μιλάμε για πράγματα που πρόκειται να συμβούν σαν να είχαν ήδη συμβεί, δεν θα μπορούσε να υπάρξει η λύτρωση.

7 Και αν ο Χριστός δεν εγείρετο από τους νεκρούς, κι αν δεν είχε σπάσει τα δεσμά του θανάτου ώστε ο τάφος να μην έχει νίκη, και ώστε ο θάνατος να μην έχει κεντρί, δεν θα μπορούσε να υπάρξει η ανάσταση.

8 Όμως υπάρχει ανάσταση, γι’ αυτό ο τάφος δεν έχει νίκη, και το κεντρί του θανάτου καταπιώθηκε με τον Χριστό.

9 Αυτός είναι το φως και η ζωή του κόσμου. Μάλιστα, φως που είναι ατελείωτο, που δεν μπορεί ποτέ να σκοτεινιάσει. Μάλιστα, και επίσης ζωή που είναι ατελείωτη, ώστε να μην μπορεί να υπάρχει πια θάνατος.

10 Ακόμα και αυτό το θνητό θα φορέσει την αθανασία, και αυτό το φθαρτό θα φορέσει την αφθαρσία, και θα προσαχθούν να σταθούν ενώπιον του βήματος του Θεού, για να κριθούν από εκείνον σύμφωνα με τα έργα τους αν είναι αγαθά η αν είναι πονηρά –

11 Αν είναι αγαθά, σε ανάσταση ατελείωτης ζωής και ευτυχίας. Και αν είναι πονηρά, σε ανάσταση ατελείωτης καταδίκης, και παραδίδονται στον διάβολο που τους καθυπόταξε, πράγμα που αποτελεί καταδίκη –

12 Έχοντας βαδίσει σύμφωνα με τα δικά τους σαρκικά θελήματα και τις επιθυμίες, χωρίς να έχουν ποτέ επικαλεστεί τον Κύριο ενώ οι βραχίονες της ευσπλαχνίας είχαν εκταθεί προς αυτούς. Γιατί οι βραχίονες της ευσπλαχνίας είχαν εκταθεί προς αυτούς, και εκείνοι δεν θέλησαν. Αφού είχαν προειδοποιηθεί για τις ανομίες τους και όμως δεν θέλησαν να απομακρυνθούν από αυτές. Και είχαν προσταχθεί να μετανοήσουν και όμως δεν θέλησαν να μετανοήσουν.

13 Και τώρα, δεν θα έπρεπε να τρέμετε και να μετανοήσετε για τις αμαρτίες σας, και να θυμηθείτε ότι μόνο διά και μέσω του Χριστού μπορείτε να σωθείτε;

14 Γι’ αυτό, αν διδάσκετε τον νόμο του Μωυσή, διδάξτε επίσης ότι είναι σκιά εκείνων των πραγμάτων που πρόκειται να συμβούν –

15 Διδάξτε τους ότι η λύτρωση έρχεται μέσω του Χριστού του Κυρίου, ο οποίος είναι ο ίδιος ο Αιώνιος Πατέρας. Αμήν.