Το Βιβλίο του Μωσία

1 Και τώρα δεν υπήρχαν πια διχόνοιες σε όλη τη γη του Ζαραχέμλα, ανάμεσα σε όλο τον λαό που ανήκε στον βασιλιά Βενιαμίν, ούτως ώστε ο βασιλιάς Βενιαμίν είχε διαρκή ειρήνη όλες τις υπόλοιπες ημέρες του.

2 Και συνέβη ώστε είχε τρεις υιούς. Και τους ονόμαζε Μωσία και Ελοράμ και Ήλαμαν. Και έκανε ώστε να διδαχθούν σε όλα τη γλώσσα των πατέρων του, ώστε δι’ αυτού να γίνουν άνδρες με νόηση. Και για να μάθουν σχετικά με τις προφητείες οι οποίες είχαν ειπωθεί από το στόμα των πατέρων τους, οι οποίες τους είχαν διαβιβασθεί από το χέρι του Κυρίου.

3 Και τους δίδαξε επίσης σχετικά με τα χρονικά που ήταν εγχαραγμένα επάνω στις πλάκες από ορείχαλκο, λέγοντας: Υιοί μου, θα ήθελα να θυμάστε ότι αν δεν ήταν αυτές οι πλάκες, οι οποίες περιέχουν αυτά τα χρονικά και αυτές τις εντολές, θα υποφέραμε μέσα σε άγνοια, ακόμα και τούτη την παρούσα στιγμή, μη γνωρίζοντας τα μυστήρια του Θεού.

4 Γιατί δεν ήταν δυνατόν ο πατέρας μας, ο Λεχί, να τα θυμόταν όλα αυτά, για να τα διδάξει στα παιδιά του, αν δεν υπήρχε η βοήθεια αυτών των πλακών· επειδή αφού αυτός είχε διδαχθεί στη γλώσσα των Αιγυπτίων μπορούσε γι’ αυτό να διαβάζει αυτά τα χαράγματα, και να τα διδάσκει στα παιδιά του, ώστε έτσι αυτά να τα διδάσκουν στα δικά τους παιδιά, εκπληρώνοντας έτσι τις εντολές του Θεού, ακόμη και μέχρι αυτήν την παρούσα εποχή.

5 Σας λέω, υιοί μου, αν δεν ήταν αυτά, που έχουν τηρηθεί και διαφυλαχθεί από το χέρι του Θεού, ώστε να μπορούμε να διαβάζουμε και να καταλαβαίνουμε τα μυστήριά του, και να έχουμε τις εντολές του πάντα εμπρός στα μάτια μας, ακόμα και οι πατέρες μας θα είχαν φθίνει από απιστία, και θα ήμασταν σαν τους αδελφούς μας, τους Λαμανίτες, οι οποίοι δεν ξέρουν τίποτα σχετικά με αυτά τα πράγματα ή δεν τα πιστεύουν όταν τους διδάσκονται, εξαιτίας των παραδόσεων των πατέρων τους, οι οποίες δεν είναι σωστές.

6 Αχ υιοί μου, θα ήθελα να θυμάστε ότι αυτά τα λόγια είναι αληθινά, και επίσης ότι αυτά τα χρονικά είναι αληθινά. Και ιδού, επίσης οι πλάκες του Νεφί, οι οποίες περιέχουν τα χρονικά και τα λόγια των πατέρων μας από τον καιρό που έφυγαν από την Ιερουσαλήμ μέχρι τώρα, και αυτές είναι αληθινές. Και μπορούμε να ξέρουμε ότι όλα αυτά είναι πραγματικά, επειδή τα έχουμε εμπρός στα μάτια μας.

7 Και τώρα, υιοί μου, θα ήθελα να θυμάστε να τα ερευνάτε επιμελώς, για να επωφεληθείτε απ’ αυτά. Και θα ήθελα να τηρείτε τις εντολές του Θεού, ώστε να ευημερείτε στη χώρα σύμφωνα με τις υποσχέσεις που έδωσε ο Κύριος στους πατέρες μας.

8 Και πολλά άλλα δίδαξε ο βασιλιάς Βενιαμίν στους υιούς του, τα οποία δεν είναι γραμμένα σε αυτό το βιβλίο.

9 Και συνέβη ώστε αφού τελείωσε ο βασιλιάς Βενιαμίν να διδάσκει τους υιούς του, γέρασε, και είδε ότι έπρεπε πολύ σύντομα να πεθάνει. Γι’ αυτό, το θεώρησε σκόπιμο να εκχωρήσει τη βασιλεία σε έναν από τους υιούς του.

10 Γι’ αυτό, έστειλε και έφεραν τον Μωσία εμπρός του, και αυτά είναι τα λόγια που του είπε, λέγοντας: Υιέ μου, θα ήθελα να κάνεις μια προκήρυξη σε όλη αυτή τη χώρα, σε όλον αυτόν τον λαό, δηλαδή τον λαό του Ζαραχέμλακαι τον λαό του Μωσία που κατοικούν στη χώρα, ώστε με αυτήν να συναθροιστούν· επειδή την επαύριον θα διακηρύξω σε αυτούς, στον λαό μου, με το ίδιο μου το στόμα ότι εσύ είσαι βασιλιάς και κυβερνήτης του λαού μου, αυτού που ο Κύριος ο Θεός μας έχει δώσει.

11 Και επιπλέον, θα δώσω σε αυτόν τον λαό ένα όνομα, ώστε με αυτό να ξεχωρίζουν υπεράνω όλων των λαών που ο Κύριος ο Θεός έφερε έξω από τη γη της Ιερουσαλήμ. Και αυτό το κάνω επειδή αυτός υπήρξε επιμελής λαός στην τήρηση των εντολών του Κυρίου.

12 Και τους δίνω ένα όνομα που ποτέ δεν θα σβηστεί, παρά μόνο αν γίνει μέσω παράβασης.

13 Μάλιστα, και επιπλέον σας λέω, ότι αν αυτός ο άκρως ευνοημένος λαός του Κυρίου πέσει σε παράβαση, και γίνει κακός και μοιχός λαός, ο Κύριος θα τους παραδώσει, ώστε δι’ αυτού να γίνουν αδύναμοι σαν τους αδελφούς τους. Και δεν θα τους διαφυλάττει πια με την απαράμιλλη και υπέροχη δύναμή του, όπως διαφύλαξε μέχρι τούδε τους πατέρες μας.

14 Γιατί σας λέω, ότι αν δεν είχε απλώσει τον βραχίονά του για τη διαφύλαξη των πατέρων μας, θα έπρεπε να είχαν πέσει στα χέρια των Λαμανιτών, και να είχαν γίνει θύματα του μίσους τους.

15 Και συνέβη ώστε αφού τελείωσε ο βασιλιάς Βενιαμίν αυτά τα λόγια προς τον υιό του, τον κατέστησε υπεύθυνο για όλες τις υποθέσεις του βασιλείου.

16 Και επιπλέον, τον κατέστησε επίσης υπεύθυνο για τα χρονικά που ήταν εγχαραγμένα επάνω στις πλάκες από ορείχαλκο, και επίσης για τις πλάκες του Νεφί, και επίσης για το σπαθί του Λάβαν και τη σφαίρα, δηλαδή τον κατευθυντήρα, που οδήγησε τους πατέρες μας μέσα στην έρημο, η οποία είχε προετοιμασθεί από το χέρι του Κυρίου ώστε με αυτήν να οδηγηθούν, ο καθένας ανάλογα με την προσοχή και την επιμέλεια την οποία έδινε σε εκείνον.

17 Γι’ αυτό, καθώς ήταν άπιστοι, δεν ευημερούσαν ούτε προόδευαν στο ταξίδι τους, αλλά οδηγούνταν πίσω, και επιβαρύνονταν με τη δυσαρέσκεια του Θεού προς αυτούς. Και γι’ αυτό πατάσσονταν με λιμό και οδυνηρά βάσανα, για να τους διεγείρει στη θύμηση του καθήκοντός τους.

18 Και τώρα, συνέβη ώστε ο Μωσίας πήγε και έκανε όπως τον είχε προστάξει ο πατέρας του, και προκήρυξε σε όλον τον λαό που ήταν στη γη του Ζαραχέμλα ώστε να συναθροιστούν, για να ανεβούν στον ναό να ακούσουν τα λόγια που θα τους έλεγε ο πατέρας του.