1 Και τώρα ο βασιλιάς Μωσίας έκανε ώστε να συγκεντρωθεί όλος ο λαός.

2 Λοιπόν δεν ήταν τόσοι πολλοί από τα τέκνα του Νεφί, δηλαδή τόσοι πολλοί από εκείνους που ήταν απόγονοι του Νεφί, όσο ήταν από τον λαό του Ζαραχέμλα, που ήταν απόγονος του Μουλέκ, και εκείνοι που ήλθαν μαζί του στην έρημο.

3 Και δεν ήταν τόσοι πολλοί από τον λαό του Νεφί και τον λαό του Ζαραχέμλα όσοι ήταν από τους Λαμανίτες. Μάλιστα, δεν ήταν ούτε οι μισοί από όσοι ήταν εκείνοι.

4 Και λοιπόν, όλος ο λαός του Νεφί είχε συγκεντρωθεί, και επίσης όλος ο λαός του Ζαραχέμλα, και είχαν συγκεντρωθεί σε δύο σώματα.

5 Και συνέβη ώστε ο Μωσίας διάβασε, και έβαλε να διαβαστούν τα χρονικά του Ζένιφ στον λαό του. Μάλιστα, διάβασε τα χρονικά του λαού του Ζένιφ, από τον καιρό που έφυγαν από τη γη του Ζαραχέμλα μέχρι που επέστρεψαν ξανά.

6 Και διάβασε επίσης το χρονικό του Άλμα και των αδελφών του, και όλα τα βάσανά τους, από τον καιρό που έφυγαν από τη γη του Ζαραχέμλα μέχρι τον καιρό που επέστρεψαν ξανά.

7 Και τώρα, όταν ο Μωσίας τελείωσε να διαβάζει τα χρονικά, ο λαός του που είχε παραμείνει στη χώρα, έμεινε ενεός από έκπληξη και θαυμασμό.

8 Γιατί δεν γνώριζαν τι να σκεφθούν· γιατί όταν είδαν αυτούς που είχαν ελευθερωθεί από την υποδούλωση γέμισαν από υπερβολικά μεγάλη χαρά.

9 Και πάλι, όταν σκέφτονταν τους αδελφούς τους που είχαν φονευθεί από τους Λαμανίτες, γέμισαν με θλίψη, και μάλιστα έχυσαν πολλά δάκρυα θλίψης.

10 Και πάλι, όταν σκέφτονταν την άμεση καλοσύνη του Θεού, και τη δύναμή του να ελευθερώσει τον Άλμα και τους αδελφούς του από τα χέρια των Λαμανιτών και από την υποδούλωση, ύψωναν τη φωνή τους και ευχαριστούσαν τον Θεό.

11 Και πάλι, όταν σκέφτονταν τους Λαμανίτες, οι οποίοι ήταν αδελφοί τους, την αμαρτωλή και μολυσμένη τους κατάσταση, γέμιζαν με πόνο και αγωνία για την ευημερία της ψυχής τους.

12 Και συνέβη ώστε εκείνοι που ήταν τα τέκνα του Αμουλών και των αδελφών του, που είχαν πάρει για γυναίκες τους τις θυγατέρες των Λαμανιτών, ήταν δυσαρεστημένοι με τη συμπεριφορά των πατέρων τους, και δεν ήθελαν πια να αποκαλούνται με το όνομα των πατέρων τους, γι’ αυτό πήραν επάνω τους το όνομα του Νεφί, ώστε να αποκαλούνται τέκνα του Νεφί και να συγκαταλέγονται ανάμεσα σε αυτούς που ονομάζονταν Νεφίτες.

13 Και τώρα, όλος ο λαός του Ζαραχέμλα συγκαταλέγετο με τους Νεφίτες, και αυτό επειδή η βασιλεία δεν απενέμετο σε κανέναν παρά μόνο σε εκείνους που ήταν απόγονοι του Νεφί.

14 Και τώρα συνέβη ώστε όταν ο Μωσίας τελείωσε να μιλά και να διαβάζει στον λαό, επιθυμούσε να μιλήσει και ο Άλμα στον λαό.

15 Και ο Άλμα τους μίλησε, όταν ήταν συγκεντρωμένοι σε μεγάλα σώματα, και πήγε από το ένα σώμα στο άλλο, κηρύττοντας στον λαό μετάνοια και πίστη στον Κύριο.

16 Και παρότρυνε τον λαό του Λίμχι και των αδελφών του, όλους όσους είχαν ελευθερωθεί από την υποδούλωση, να θυμούνται ότι ήταν ο Κύριος που τους ελευθέρωσε.

17 Και συνέβη ώστε αφού δίδαξε ο Άλμα τον λαό πολλά πράγματα, και έπαψε να τους μιλά, ο βασιλιάς Λίμχι επιθυμούσε να βαπτισθεί. Και όλος ο λαός του επιθυμούσε να βαπτισθεί.

18 Γι’ αυτό, ο Άλμα μπήκε μέσα στο νερό και τους βάπτισε. Μάλιστα, τους βάπτισε κατά τον τρόπο που βάπτισε τους αδελφούς του στα νερά του Μόρμον. Μάλιστα, και όλοι όσους βάπτισε ανήκαν στην εκκλησία του Θεού· και αυτό λόγω του πιστεύω τους στα λόγια του Άλμα.

19 Και συνέβη ώστε ο βασιλιάς Μωσίας επέτρεψε στον Άλμα να εδραιώσει εκκλησίες σε όλη τη γη του Ζαραχέμλα. Και του έδωσε εξουσία να χειροτονήσει ιερείς και διδασκάλους σε κάθε εκκλησία.

20 Τώρα, αυτό έγινε επειδή ήταν τόσος πολύς κόσμος που δεν μπορούσαν όλοι να κυβερνώνται από έναν διδάσκαλο· ούτε μπορούσαν όλοι να ακούν τον λόγο του Θεού σε μία συνάθροιση.

21 Γι’ αυτό συναθροίζονταν σε διάφορα σώματα, τα οποία ονομάζονταν εκκλησίες. Κάθε εκκλησία είχε τους ιερείς της και τους διδασκάλους της, και κάθε ιερέας κήρυττε τον λόγο ανάλογα με το πώς δινόταν σε αυτόν από το στόμα του Άλμα.

22 Και έτσι, παρ’ όλο που υπήρχαν πολλές εκκλησίες, ήταν όλες τους μία εκκλησία, μάλιστα, η εκκλησία του Θεού· γιατί δεν κηρύττετο σε όλες τις εκκλησίες τίποτα άλλο παρά μετάνοια και πίστη στον Θεό.

23 Και τώρα, υπήρχαν επτά εκκλησίες στη γη της Ζαραχέμλα. Και συνέβη ώστε όποιοι επιθυμούσαν να πάρουν επάνω τους το όνομα του Χριστού, δηλαδή του Θεού, προσχωρούσαν στις εκκλησίες του Θεού.

24 Και ονομάζονταν λαός του Θεού. Και ο Κύριος εξέχεε επάνω τους το Πνεύμα Του, και αυτοί ήταν ευλογημένοι, και ευημερούσαν στη χώρα.