1 Λοιπόν συνέβη ώστε υπήρχαν πολλοί από την ανερχόμενη γενεά που δεν μπορούσαν να καταλάβουν τα λόγια του βασιλιά Βενιαμίν, επειδή ήταν μικρά παιδιά τον καιρό που μίλησε στον λαό του· και δεν πίστευαν στην παράδοση των πατέρων τους.

2 Δεν πίστευαν αυτά που είχαν ειπωθεί σχετικά με την ανάσταση των νεκρών, ούτε πίστευαν σχετικά με τον ερχομό του Χριστού.

3 Και λοιπόν, εξαιτίας της δυσπιστίας τους, δεν μπορούσαν να καταλάβουν τον λόγο του Θεού. Και οι καρδιές τους σκλήρυναν.

4 Και δεν βαπτίζονταν, ούτε προσχωρούσαν στην εκκλησία. Και αποτελούσαν χωριστό λαό όσον αφορά στην πίστη τους, και παρέμειναν έτσι εφεξής, δηλαδή στη σαρκική και αμαρτωλή τους κατάσταση· διότι δεν επικαλούνταν τον Κύριο τον Θεό τους.

5 Και λοιπόν, κατά τη βασιλεία του Μωσία, δεν ήταν ούτε οι μισοί κατά τον αριθμό απ’ ό,τι ο λαός του Θεού. Όμως εξαιτίας των διαφωνιών μεταξύ των αδελφών έγιναν πιο πολυάριθμοι.

6 Επειδή συνέβη ώστε εξαπάτησαν με τα κολακευτικά τους λόγια πολλούς που ήταν στην εκκλησία, και τους έκαναν να διαπράττουν πολλές αμαρτίες. Γι’ αυτό έγινε σκόπιμο αυτοί που διέπραξαν αμαρτία, που ήταν στην εκκλησία, να νουθετηθούν από την εκκλησία.

7 Και συνέβη ώστε προσήχθησαν ενώπιον των ιερέων, και παραδόθηκαν στους ιερείς από τους διδασκάλους. Και οι ιερείς τους έφεραν ενώπιον του Άλμα, ο οποίος ήταν ο αρχιερέας.

8 Λοιπόν ο βασιλιάς Μωσίας είχε δώσει στον Άλμα την εξουσία επί της εκκλησίας.

9 Και συνέβη ώστε ο Άλμα δεν ήξερε σχετικά με αυτούς, αλλά υπήρχαν πολλοί μάρτυρες εναντίον τους. Μάλιστα, ο λαός στάθηκε και κατέθεσε μαρτυρία για την ανομία τους σε μεγάλο βαθμό.

10 Λοιπόν δεν είχε συμβεί κάτι παρόμοιο προηγουμένως στην εκκλησία. Γι’ αυτό ο Άλμα ταράχτηκε κατά το πνεύμα του, και φρόντισε ώστε αυτοί να προσαχθούν ενώπιον του βασιλιά.

11 Και είπε στον βασιλιά: Ιδού, εδώ είναι αρκετοί που τους φέραμε ενώπιόν σου, οι οποίοι κατηγορούνται από τους αδελφούς τους. Μάλιστα, και πιάστηκαν σε διάφορες ανομίες. Και δεν μετανοούν για τις ανομίες τους. Γι’ αυτό τους έχουμε φέρει ενώπιόν σου, για να τους κρίνεις ανάλογα με τα εγκλήματά τους.

12 Όμως ο βασιλιάς Μωσίας είπε στον Άλμα: Ιδού, δεν τους κρίνω. Γι’ αυτό τους παραδίδω στα δικά σου χέρια για να κριθούν.

13 Και τώρα, το πνεύμα του Άλμα ταράχτηκε πάλι. Και πήγε και ζήτησε να μάθει από τον Κύριο τι να κάνει σχετικά με αυτό το θέμα, γιατί φοβόταν ότι θα έκανε λάθος στα μάτια του Θεού.

14 Και συνέβη ώστε αφού εξέχυσε ολόκληρη την ψυχή του στον Θεό, η φωνή του Κυρίου ήλθε προς αυτόν, λέγοντας:

15 Ευλογημένος είσαι συ, Άλμα, και ευλογημένοι είναι εκείνοι που βαπτίσθηκαν στα νερά του Μόρμον. Είσαι ευλογημένος λόγω της υπέρμετρης πίστης σου στα λόγια μόνο του δούλου μου Αβιναδί.

16 Και ευλογημένοι είναι αυτοί λόγω της υπέρμετρης πίστης τους στα λόγια μόνο αυτά που εσύ τους έχεις πει.

17 Και ευλογημένος είσαι εσύ επειδή έχεις εδραιώσει μία εκκλησία ανάμεσα σε αυτόν τον λαό. Και θα εδραιωθούν, και θα είναι ο λαός μου.

18 Μάλιστα, ευλογημένος είναι ο λαός αυτός που είναι πρόθυμος να φέρει το όνομά μου· επειδή με το όνομά μου θα ονομαστούν, και είναι δικοί μου.

19 Και επειδή έχεις ζητήσει να μάθεις από εμένα σχετικά με τον παραβάτη, είσαι ευλογημένος.

20 Εσύ είσαι δούλος μου. Και συνάπτω διαθήκη μαζί σου να έχεις αιώνια ζωή. Και θα με υπηρετείς και θα προχωρείς στο όνομά μου, και θα συναθροίζεις τα πρόβατά μου.

21 Και αυτός που θα υπακούσει στη φωνή μου θα είναι πρόβατό μου. Και αυτόν θα τον δεχθείς στην εκκλησία, και αυτόν θα τον δεχθώ κι εγώ.

22 Γιατί ιδού, αυτή είναι η εκκλησία μου. Οποιοσδήποτε βαπτισθεί θα βαπτισθεί προς μετάνοια. Και οποιονδήποτε δεχθείτε, θα πιστεύει στο όνομά μου. Και αυτόν εγώ γενναιόδωρα θα συγχωρήσω.

23 Γιατί είμαι εγώ που παίρνω επάνω μου τις αμαρτίες του κόσμου· γιατί είμαι εγώ που τους δημιούργησα. Και είμαι εγώ που χαρίζω σε αυτόν που πιστεύει μέχρι τέλους θέση στα δεξιά μου.

24 Γιατί ιδού, με το όνομά μου ονομάζονται. Και αν γνωρίζουν εμένα, θα βγουν, και θα έχουν θέση αιωνίως στα δεξιά μου.

25 Και θα συμβεί ώστε όταν θα ηχήσει η δεύτερη σάλπιγγα, τότε εκείνοι που ποτέ δεν με γνώριζαν θα βγουν και θα σταθούν εμπρός μου.

26 Και τότε θα γνωρίζουν ότι εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός τους, ότι εγώ είμαι ο Λυτρωτής τους, αλλά αυτοί δεν ήθελαν να λυτρωθούν.

27 Και τότε θα ομολογήσω σε αυτούς ότι ποτέ δεν τους γνώριζα. Και θα αποχωρήσουν μέσα σε παντοτινή φωτιά, προετοιμασμένη για τον διάβολο και τους αγγέλους του.

28 Γι’ αυτό, σου λέω, ότι αυτός που δεν θα ακούσει τη φωνή μου, τον ίδιο να μην τον δεχθείτε στην εκκλησία μου, γιατί αυτόν δεν θα τον δεχτώ κατά την τελευταία ημέρα.

29 Γι’ αυτό σου λέω, Πήγαινε. Και όποιος αμαρτάνει εναντίον μου, αυτόν να κρίνετε ανάλογα με τις αμαρτίες που έχει διαπράξει. Και αν εξομολογηθεί τις αμαρτίες του ενώπιόν σου και ενώπιόν μου, και μετανοήσει με όλη την ειλικρίνεια της καρδιάς του, αυτόν να τον συγχωρήσετε, και θα τον συγχωρήσω και εγώ.

30 Μάλιστα, και όσες φορές μετανοήσει ο λαός μου, εγώ θα τους συγχωρήσω τα παραπτώματά τους εναντίον μου.

31 Και να συγχωρείτε επίσης ο ένας του άλλου τα παραπτώματα. Επειδή, αληθώς σας λέω, αυτός που δεν συγχωρεί τα παραπτώματα του πλησίον του, όταν εκείνος λέει ότι μετανοεί, ο ίδιος έχει φέρει τον εαυτό του σε καταδίκη.

32 Λοιπόν σου λέω, Πήγαινε. Και όποιος δεν μετανοήσει για τις αμαρτίες του, ο ίδιος δεν πρέπει να συγκαταλέγεται με τον λαό μου. Και αυτό να τηρείται εφεξής.

33 Και συνέβη ώστε όταν άκουσε ο Άλμα αυτά τα λόγια, τα έγραψε για να τα έχει, και για να κρίνει τον λαό εκείνης της εκκλησίας σύμφωνα με τις εντολές του Θεού.

34 Και συνέβη ώστε πήγε ο Άλμα και έκρινε εκείνους που είχαν πιαστεί σε ανομία, σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου.

35 Και όσους μετανόησαν για τις αμαρτίες τους και τις εξομολογούνταν, αυτούς τους απαριθμούσε μαζί με τον λαό της εκκλησίας.

36 Και εκείνοι που δεν εξομολογούνταν τις αμαρτίες τους και δεν μετανοούσαν για την ανομία τους, αυτοί δεν συγκαταλέγονταν ανάμεσα στον λαό της εκκλησίας, και τα ονόματα τους σβήνονταν.

37 Και συνέβη ώστε ο Άλμα ρύθμιζε όλες τις υποθέσεις της εκκλησίας. Και άρχισαν πάλι να έχουν ειρήνη και να ευημερούν υπερβολικά στις υποθέσεις της εκκλησίας, βαδίζοντας προσεκτικά ενώπιον του Θεού, δεχόμενοι πολλούς, και βαπτίζοντας πολλούς.

38 Και λοιπόν, όλα αυτά έκανε ο Άλμα και οι συνεργάτες του που ηγούντο της εκκλησίας, βαδίζοντας με κάθε επιμέλεια, διδάσκοντας τον λόγο του Θεού στα πάντα, υποφέροντας κάθε είδους βάσανα, καταδιωκόμενοι από όλους εκείνους που δεν ανήκαν στην εκκλησία του Θεού.

39 Και όντως νουθετούσαν τους αδελφούς τους. Και αυτοί νουθετούνταν επίσης, καθένας με τον λόγο του Θεού, ανάλογα με τις αμαρτίες του, δηλαδή με τις αμαρτίες που είχε διαπράξει, προσταζόμενος από τον Θεό να προσεύχεται ακατάπαυστα, και να δοξολογεί για τα πάντα.