1 Και τώρα συνέβη ώστε οι διωγμοί που ασκούνταν στην εκκλησία από τους άπιστους έγιναν τόσο μεγάλοι, που τα μέλη της εκκλησίας άρχισαν να παραπονιούνται και να διαμαρτύρονται προς τους ηγέτες τους σχετικά με το θέμα αυτό. Και διαμαρτυρήθηκαν στον Άλμα. Και ο Άλμα παρουσίασε το ζήτημα ενώπιον του βασιλιά τους, του Μωσία. Και ο Μωσίας διενήργησε συμβούλιο με τους ιερείς του.

2 Και συνέβη ώστε έστειλε ο βασιλιάς Μωσίας μια προκήρυξη σε όλη τη χώρα ολόγυρα ότι δεν έπρεπε κανένας άπιστος να καταδιώκει κανέναν από αυτούς που ανήκαν στην εκκλησία του Θεού.

3 Και ήταν αυστηρή διαταγή παντού σε όλες τις εκκλησίες να μη γίνονται διωγμοί ανάμεσά τους, και ότι θα έπρεπε να υπάρχει ισότητα μεταξύ όλων των ανθρώπων.

4 Ότι δεν θα έπρεπε να αφήνουν ούτε την υπερηφάνεια ούτε την υπεροψία να διαταράσσει την ειρήνη τους· ότι κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να θεωρεί τον πλησίον του σαν τον εαυτό του, εργαζόμενοι με τα ίδια τους τα χέρια για τη συντήρησή τους.

5 Μάλιστα, και όλοι οι ιερείς και οι διδάσκαλοί τους θα έπρεπε να εργάζονται με τα ίδια τους τα χέρια για τη συντήρησή τους, σε όλες τις περιπτώσεις εκτός από ασθένεια ή από μεγάλη ανέχεια. Και κάνοντας όλα αυτά, αφθονούσαν με τη χάρη του Θεού.

6 Και άρχισε να υπάρχει μεγάλη ειρήνη πάλι στη χώρα. Και ο λαός άρχισε να είναι πολυάριθμος, και άρχισε να διασκορπίζεται μακριά επάνω στο πρόσωπο της γης, μάλιστα, στον βορρά και στον νότο, στην ανατολή και στη δύση, οικοδομώντας μεγάλες πόλεις και χωριά σε όλα τα πέρατα της χώρας.

7 Και τους επισκεπτόταν ο Κύριος και τους τα έφερνε δεξιά, και έγιναν μεγάλος και πλούσιος λαός.

8 Και τώρα, οι υιοί του Μωσία συγκαταλέγονταν ανάμεσα στους άπιστους, όπως επίσης και ένας από τους υιούς του Άλμα συγκαταλέγετο μεταξύ τους, που ονομαζόταν Άλμα, όπως ο πατέρας του. Παρά ταύτα, αυτός έγινε πολύ κακός άνθρωπος και ειδωλολάτρης. Και ήταν άνθρωπος με πολλά λόγια, και έλεγε πολλές κολακείες στον λαό. Έτσι λοιπόν παρέσυρε πολλούς από τον λαό να πράττουν κατά το είδος των ανομιών του.

9 Και έγινε μεγάλο εμπόδιο για την ευημερία της εκκλησίας του Θεού, κλέπτοντας τις καρδιές του λαού, προκαλώντας μεγάλη διχογνωμία ανάμεσα στον λαό, δίνοντας ευκαιρία στον εχθρό του Θεού να ασκεί εξουσία επάνω τους.

10 Και τώρα συνέβη ώστε καθώς πήγαινε για να καταστρέψει την εκκλησία του Θεού, γιατί πήγαινε στα κρυφά με τους υιούς του Μωσία επιδιώκοντας να καταστρέψουν την εκκλησία και να παρασύρουν τον λαό του Κυρίου, ενάντια στις εντολές του Θεού, η ακόμα και του βασιλιά –

11 Και όπως σας είπα, καθώς πήγαιναν επαναστατώντας εναντίον του Θεού, ιδού, ο άγγελος του Κυρίου εμφανίσθηκε σε αυτούς. Και κατέβηκε σαν μέσα σε σύννεφο. Και μίλησε σαν με φωνή κεραυνού, που έκανε τη γη να τρέμει επάνω στην οποία στέκονταν.

12 Και τόσο μεγάλη ήταν η έκπληξή τους, ώστε έπεσαν στη γη, και δεν κατάλαβαν τα λόγια που τους είπε.

13 Όμως εκείνος φώναξε πάλι, λέγοντας: Άλμα, σήκω και στάσου εμπρός, διότι για ποιο λόγο καταδιώκεις την εκκλησία του Θεού; Γιατί ο Κύριος έχει πει: Αυτή είναι η εκκλησία μου, και εγώ θα την εδραιώσω, και τίποτα δεν θα την ανατρέψει, παρεκτός αν είναι η παράβαση του λαού μου.

14 Και πάλι, ο άγγελος είπε: Ιδού, ο Κύριος έχει ακούσει τις προσευχές του λαού του, και επίσης τις προσευχές του δούλου του, του Άλμα, ο οποίος είναι ο πατέρας σου. Γιατί αυτός έχει προσευχηθεί με πολλή πίστη σχετικά με σένα, για να μπορέσεις να αποκτήσεις γνώση της αλήθειας. Λοιπόν, γι’ αυτόν τον λόγο, ήλθα εγώ για να σε πείσω για τη δύναμη και την εξουσία του Θεού, ώστε οι προσευχές των δούλων του να εισακουσθούν σύμφωνα με την πίστη τους.

15 Και τώρα ιδού, μπορείς να αμφισβητείς τη δύναμη του Θεού; Γιατί ιδού, η φωνή μου δεν σείει τη γη; Και δεν μπορείς επίσης να με βλέπεις εμπρός σου; Και εγώ είμαι απεσταλμένος από τον Θεό.

16 Λοιπόν σου λέω: Πήγαινε, και θυμήσου την αιχμαλωσία των πατέρων σου στη γη του Ήλαμ, και στη γη του Νεφί. Και θυμήσου τι σπουδαία πράγματα εκείνος έχει κάνει γι’ αυτούς. Γιατί αυτοί ήταν στην υποδούλωση, και εκείνος τους ελευθέρωσε. Και τώρα σου λέω: Άλμα, πήγαινε στον δρόμο σου, και μην επιδιώκεις πια να καταστρέψεις την εκκλησία, ώστε οι προσευχές τους να εκπληρωθούν, και αυτό έστω κι αν εσύ θέλεις από μόνος σου να αποβληθείς.

17 Και τώρα συνέβη ώστε αυτά ήταν τα τελευταία λόγια που είπε ο άγγελος στον Άλμα, και αναχώρησε.

18 Και λοιπόν, ο Άλμα και εκείνοι που ήταν μαζί του έπεσαν πάλι στη γη, γιατί ήταν μεγάλη η έκπληξή τους· διότι με τα ίδια τους τα μάτια είχαν δει έναν άγγελο Κυρίου, και η φωνή του ήταν σαν κεραυνός που έσεισε τη γη. Και ήξεραν ότι δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μόνο η δύναμη του Θεού που θα μπορούσε να σείσει τη γη και να την κάνει να τρέμει σαν να επρόκειτο να χωριστεί στα δύο.

19 Και λοιπόν, η έκπληξη του Άλμα ήταν τόσο μεγάλη που βουβάθηκε, ώστε δεν μπορούσε να ανοίξει το στόμα του. Μάλιστα, και εξασθένησε τόσο που δεν μπορούσε να κουνήσει τα χέρια του. Γι’ αυτό μεταφέρθηκε από αυτούς που ήταν μαζί του, και τον μετέφεραν, ανήμπορο, μέχρι που τον ξάπλωσαν εμπρός στον πατέρα του.

20 Και διηγήθηκαν στον πατέρα του όλα όσα τους είχαν συμβεί. Και ο πατέρας του αγαλλίασε, επειδή γνώριζε ότι ήταν η δύναμη του Θεού.

21 Και έκανε να συγκεντρωθεί ένα πλήθος για να είναι μάρτυρες αυτού που είχε κάνει ο Κύριος για τον υιό του, και επίσης για εκείνους που ήταν μαζί του.

22 Και έκανε να συγκεντρωθούν οι ιερείς. Και άρχισαν να νηστεύουν, και να προσεύχονται στον Κύριο τον Θεό τους για να ανοίξει το στόμα του Άλμα, για να μπορέσει να μιλήσει, και επίσης για να πάρουν τη δύναμη τους τα μέλη του – ώστε να ανοιχθούν τα μάτια του λαού για να δουν και να ξέρουν για την καλοσύνη και τη δόξα του Θεού.

23 Και συνέβη ώστε αφού νήστεψαν και προσευχήθηκαν επί δύο ημέρες και δύο νύχτες, ανέκτησαν τη δύναμή τους τα μέλη του Άλμα, και στάθηκε όρθιος και άρχισε να τους μιλά, λέγοντάς τους να παρηγορηθούν:

24 Γιατί, είπε αυτός, έχω μετανοήσει για τις αμαρτίες μου, και έχω λυτρωθεί από τον Κύριο. Ιδού, είμαι γεννημένος από το Πνεύμα.

25 Και ο Κύριος μου είπε: Μην απορείς και εξίστασαι που όλη η ανθρωπότητα, μάλιστα, άνδρες και γυναίκες, όλα τα έθνη, οι φυλές, οι γλώσσες και οι λαοί, πρέπει να αναγεννηθούν· μάλιστα, να γεννηθούν από τον Θεό, να αλλάξουν από τη σαρκική και πεπτωκυία κατάστασή τους, σε κατάσταση χρηστότητας, λυτρωμένοι από τον Θεό, και γινόμενοι υιοί και θυγατέρες του.

26 Και έτσι γίνονται νέα όντα. Και αν δεν το κάνουν αυτό, δεν μπορούν καθόλου να κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού.

27 Σας λέω, αν δεν είναι αυτή η περίπτωση, πρέπει να εκδιωχθούν. Και αυτό το ξέρω, επειδή εγώ ήμουν έτοιμος να εκδιωχθώ.

28 Παρά ταύτα, αφού πέρασα από πολλές ταλαιπωρίες, μετανοώντας κοντά στον θάνατο, ο Κύριος, με ευσπλαχνία, θεώρησε σωστό να με διαρπάξει από παντοτινή καύση, και είμαι γεννημένος από τον Θεό.

29 Η ψυχή μου έχει λυτρωθεί από τη χολή της πικρίας και τα δεσμά της ανομίας. Βρισκόμουν στην πιο σκοτεινή άβυσσο, αλλά τώρα βλέπω το θαυμαστό φως του Θεού. Η ψυχή μου βασανιζόταν με αιώνια τυραννία, αλλά διαρπάχτηκα, και η ψυχή μου δεν πονά πλέον.

30 Απέρριψα τον Λυτρωτή μου, και αρνήθηκα αυτό που είχε ειπωθεί από τους πατέρες μας. Όμως τώρα, για να μπορέσουν να προειδούν ότι θα έλθει, και ότι αυτός θυμάται κάθε πλάσμα της δημιουργίας του, θα φανερωθεί σε όλους.

31 Μάλιστα, κάθε γόνατο θα κλίνει, και κάθε γλώσσα θα ομολογήσει ενώπιόν του. Μάλιστα, κατά την τελευταία ημέρα, όταν όλοι οι άνθρωποι θα σταθούν για να κριθούν από αυτόν, τότε θα ομολογήσουν ότι αυτός είναι Θεός. Τότε θα ομολογήσουν, αυτοί που ζουν χωρίς Θεό στον κόσμο, ότι η κρίση αιώνιας τιμωρίας είναι δίκαιη επάνω τους· και θα σεισθούν, και θα τρέμουν, και θα ζαρώσουν κάτω από το βλέμμα του οφθαλμού του που ερευνά τα πάντα.

32 Και τώρα συνέβη ώστε ο Άλμα άρχισε από τότε κι ύστερα να διδάσκει τον λαό, και εκείνοι που ήταν με τον Άλμα τη στιγμή που εμφανίσθηκε ο άγγελος σε αυτούς, ταξιδεύοντας ολόγυρα σε όλη τη χώρα, διαλαλώντας σε όλον τον λαό αυτά που είχαν ακούσει και δει, και κηρύττοντας τον λόγο του Θεού με μεγάλες ταλαιπωρίες, έχοντας υποστεί μεγάλο διωγμό από τους άπιστους, αφού είχαν υποστεί πλήγματα από πολλούς από αυτούς.

33 Όμως, παρόλα αυτά, παρείχαν μεγάλη παρηγοριά στα μέλη της εκκλησίας, επιβεβαιώνοντας την πίστη τους, και παρακινώντας τους με μακροθυμία και πολλή επώδυνη προσπάθεια να τηρούν τις εντολές του Θεού.

34 Και οι τέσσερεις από αυτούς ήταν οι υιοί του Μωσία. Και τα ονόματά τους ήταν Αμμών, και Ααρών, και Όμνερ, και Ίμνι. Αυτά ήταν τα ονόματα των υιών του Μωσία.

35 Και ταξίδεψαν σε ολόκληρη τη γη του Ζαραχέμλα, και ανάμεσα σε όλον τον λαό που ήταν υπό τη βασιλεία του βασιλιά Μωσία, πασχίζοντας με ζήλο να επανορθώσουν όλες τις ζημιές που είχαν προκαλέσει στην εκκλησία, εξομολογούμενοι όλες τις αμαρτίες τους, και διαλαλώντας όλα όσα είχαν δει, και εξηγώντας τις προφητείες και τις γραφές σε όλους όσους επιθυμούσαν να τους ακούσουν.

36 Και έτσι αποτελούσαν όργανα στα χέρια του Θεού στο να φέρνουν πολλούς στη γνώση της αλήθειας, μάλιστα, στη γνώση του Λυτρωτή τους.

37 Και πόσο ευλογημένοι είναι αυτοί! Γιατί όντως διαλαλούσαν ειρήνη, διαλαλούσαν καλά νέα για αγαθά, και όντως διακήρυτταν στον λαό ότι ο Κύριος βασιλεύει.