1 Τώρα όταν έκανε αυτό ο Μωσίας, έστειλε γύρω σε όλη τη χώρα, ανάμεσα σε όλον τον λαό, επιθυμώντας να μάθει το θέλημά τους σχετικά με το ποιος να είναι βασιλιάς τους.

2 Και συνέβη ώστε η ψήφος του λαού ήλθε, λέγοντας: Επιθυμούμε να είναι βασιλιάς μας και κυβερνήτης μας ο υιός σου ο Ααρών.

3 Τώρα ο Ααρών είχε πάει στη γη του Νεφί, γι’ αυτό ο βασιλιάς δεν μπορούσε να του απονείμει το βασίλειο, ούτε ο Ααρών θα αναλάμβανε το βασίλειο, ούτε ήταν πρόθυμοι κανείς από τους υιούς του Μωσία να αναλάβει το βασίλειο.

4 Γι’ αυτό ο βασιλιάς Μωσίας έστειλε πάλι ανάμεσα στον λαό. Μάλιστα έστειλε γραπτό λόγο ανάμεσα στον λαό. Και αυτά είναι τα λόγια που είχαν γραφεί, και έλεγαν:

5 Ιδού, ω εσείς, λαέ μου, δηλαδή αδελφοί μου, γιατί έτσι σας θεωρώ, επιθυμώ να συλλογισθείτε το θέμα το οποίο καλείστε να συλλογισθείτε – γιατί επιθυμείτε να έχετε βασιλιά.

6 Λοιπόν σας δηλώνω ότι εκείνος στον οποίο δικαιωματικά ανήκει το βασίλειο, έχει αρνηθεί, και δεν θέλει να αναλάβει το βασίλειο.

7 Και τώρα, αν οριζόταν άλλος αντ’ αυτού, ιδού, φοβάμαι θα εγερθούν έριδες ανάμεσά σας. Και ποιος ξέρει αν ο υιός μου, στον οποίο ανήκει το βασίλειο, θύμωνε, και παρέσυρε μέρος αυτού του λαού με το μέρος του, πράγμα το οποίο θα προκαλούσε πολέμους και έριδες ανάμεσά σας, πράγμα το οποίο θα ήταν η αιτία να χυθεί πολύ αίμα και να διαστρέψει την οδό του Κυρίου, μάλιστα, και να καταστρέψει τις ψυχές πολλών ανθρώπων.

8 Λοιπόν, σας λέω, ας είμαστε συνετοί και ας τα συλλογισθούμε αυτά, γιατί δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να καταστρέψουμε τον υιό μου, ούτε πρέπει να έχουμε κανένα δικαίωμα να καταστρέψουμε κάποιον άλλον, αν οριζόταν αντ’ αυτού.

9 Και αν ο υιός μου στραφεί πάλι στην υπερηφάνειά του και στα μάταια πράγματα, θα θυμόταν αυτά που είχε πει, και θα διεκδικούσε το δικαίωμά του στο βασίλειο, πράγμα το οποίο θα έκανε τον ίδιο και επίσης αυτόν τον λαό να διαπράξουν πολλή αμαρτία.

10 Και τώρα, ας είμαστε σοφοί, και ας προσδοκούμε αυτά τα πράγματα, και ας κάνουμε εκείνο που θα διασφαλίσει την ειρήνη αυτού του λαού.

11 Γι’ αυτό, εγώ θα είμαι ο βασιλιάς σας τις υπόλοιπες των ημερών μου. Παρά ταύτα, ας ορίσουμε δικαστές, να κρίνουν τον λαό αυτόν σύμφωνα με τον νόμο μας. Και θα τακτοποιήσουμε κατά νέο τρόπο τις υποθέσεις αυτού του λαού, γιατί θα ορίσουμε σοφούς να είναι δικαστές, που να κρίνουν αυτόν τον λαό σύμφωνα με τις εντολές του Θεού.

12 Λοιπόν είναι καλύτερα ο άνθρωπος να κρίνεται από τον Θεό παρά από άνθρωπο, γιατί οι κρίσεις του Θεού είναι πάντα δίκαιες, αλλά οι κρίσεις του ανθρώπου δεν είναι πάντα δίκαιες.

13 Γι’ αυτό, αν ήταν δυνατόν να μπορείτε να έχετε δίκαιους ανθρώπους για να είναι βασιλείς σας, οι οποίοι να καθιέρωναν τους νόμους του Θεού, και να έκριναν αυτόν τον λαό σύμφωνα με τις εντολές του, μάλιστα, αν μπορούσατε να έχετε άνδρες για βασιλείς σας που να έκαναν όπως έκανε ο πατέρας μου ο Βενιαμίν για αυτόν τον λαό – σας λέω, αν θα μπορούσε πάντα να είναι τέτοια η περίπτωση, τότε θα ήταν σκόπιμο να έχετε πάντα βασιλείς να σας εξουσιάζουν.

14 Και ακόμη κι εγώ ο ίδιος μόχθησα με όλη τη δύναμη και ικανότητα που διέθετα, για να σας διδάξω τις εντολές του Θεού, και για να εδραιώσω ειρήνη σε ολόκληρη τη χώρα, ώστε να μην υπάρχουν ούτε πόλεμοι ούτε διαμάχες, ούτε κλεψιά, ούτε λεηλασία, ούτε δολοφονία, ούτε κανένα είδος ανομίας.

15 Και όποιος έχει διαπράξει ανομία, αυτόν τον έχω τιμωρήσει ανάλογα με το έγκλημα που έχει διαπράξει, σύμφωνα με τον νόμο αυτόν που μας έχει δοθεί από τους πατέρες μας.

16 Λοιπόν σας λέω, ότι επειδή δεν είναι όλοι οι άνθρωποι δίκαιοι, δεν είναι σκόπιμο να έχετε βασιλιά ή βασιλείς να σας εξουσιάζουν.

17 Γιατί ιδού, πόση ανομία προκαλεί ένας άνομος βασιλιάς να διαπράττεται, μάλιστα, και τι μεγάλη καταστροφή!

18 Μάλιστα, θυμηθείτε τον βασιλιά Νώε, την κακία του και τα βδελύγματά του, και επίσης την κακία και τα βδελύγματα του λαού του. Ιδού τι μεγάλη καταστροφή έπεσε επάνω τους. Και επίσης εξαιτίας των ανομιών υποδουλώθηκαν.

19 Και αν δεν ήταν η παρέμβαση του πάνσοφου Δημιουργού τους, και αυτό λόγω της ειλικρινούς μετάνοιάς τους, θα έπρεπε αναπόφευκτα να παραμείνουν στην υποδούλωση μέχρι τώρα.

20 Όμως ιδού, τους ελευθέρωσε, επειδή ταπείνωσαν τον εαυτό τους ενώπιόν του. Και επειδή αναφώνησαν ένθερμα προς αυτόν, τους απελευθέρωσε από την υποδούλωση. Και έτσι ενεργεί ο Κύριος με τη δύναμή του σε όλες τις περιπτώσεις ανάμεσα στα τέκνα των ανθρώπων, εκτείνοντας τον βραχίονα της ευσπλαχνίας προς εκείνους που βασίζονται σε αυτόν.

21 Και ιδού, τώρα σας λέω, δεν μπορείτε να εκθρονίσετε έναν αχρείο βασιλιά παρά μόνο με πολλές διαμάχες, και με πολύ χύσιμο αίματος.

22 Γιατί ιδού, αυτός έχει τους φίλους του στην ανομία, και κρατά τους φρουρούς του γύρω του. Και κουρελιάζει τους νόμους εκείνων που έχουν βασιλεύσει με χρηστότητα πριν από αυτόν. Και ποδοπατά τις εντολές του Θεού.

23 Και θεσπίζει νόμους, και τους αποστέλλει στον λαό του, μάλιστα, νόμους κατά το είδος της δικής του κακίας. Και όποιος δεν υπακούει στους νόμους του, προκαλεί την καταστροφή του. Και όποιος επαναστατεί εναντίον του, θα στείλει τα στρατεύματά του εναντίον τους σε πόλεμο, και αν μπορεί θα τους καταστρέψει. Και έτσι ένας άνομος βασιλιάς διαστρέφει την οδό κάθε χρηστότητας.

24 Και τώρα, ιδού σας λέω, δεν είναι σκόπιμο να πέσουν επάνω σας τέτοια βδελύγματα.

25 Γι’ αυτό, εκλέξτε για σας με την ψήφο αυτού του λαού, δικαστές, ώστε να κρίνεστε σύμφωνα με τους νόμους οι οποίοι σας έχουν δοθεί από τους πατέρες σας, οι οποίοι είναι σωστοί, και οι οποίοι τους δόθηκαν από το χέρι του Κυρίου.

26 Λοιπόν δεν είναι σύνηθες η ψήφος του λαού να ζητεί κάτι αντίθετο από αυτό που είναι σωστό· αλλά είναι σύνηθες για το μικρότερο τμήμα του λαού να ζητεί αυτό που δεν είναι σωστό. Γι’ αυτό να τηρείτε και να κάνετε νόμο αυτόν – να διαχειρίζεστε τα θέματά σας με την ψήφο του λαού.

27 Και αν έλθει ο καιρός που η ψήφος του λαού θα εκλέξει ανομία, τότε είναι ο καιρός που οι κρίσεις του Θεού θα πέσουν επάνω σας. Μάλιστα, τότε είναι ο καιρός που θα σας επισκεφθεί με μεγάλο όλεθρο, ακριβώς όπως μέχρι τώρα επισκέφθηκε αυτήν τη χώρα.

28 Και τώρα αν έχετε δικαστές, και δεν σας κρίνουν σύμφωνα με τον νόμο που έχει δοθεί, μπορείτε να κάνετε ώστε αυτοί να κριθούν από ανώτερο δικαστή.

29 Αν οι ανώτεροι δικαστές σας δεν κρίνουν δίκαιες κρίσεις, να κάνετε ώστε ένας μικρός αριθμός από τους κατώτερους δικαστές σας να συγκεντρωθεί, και να κρίνουν τους ανώτερους δικαστές σας σύμφωνα με την ψήφο του λαού.

30 Και σας προστάζω να τα εκτελέσετε αυτά με το φόβο Κυρίου. Και σας προστάζω να τα κάνετε αυτά, και να μην έχετε βασιλιά, ώστε αν αυτός ο λαός διαπράξει αμαρτίες και ανομίες, θα επιβαρυνθούν με την ευθύνη στα δικά τους κεφάλια.

31 Γιατί ιδού, σας λέω, οι αμαρτίες πολλών ανθρώπων έχουν προκληθεί από τις ανομίες των βασιλέων τους. Γι’ αυτό οι ανομίες τους επιβαρύνονται επάνω στα κεφάλια των βασιλέων τους.

32 Και τώρα επιθυμώ αυτή η ανισότητα να μην υπάρχει πια σε αυτήν τη χώρα, ειδικά ανάμεσα σε αυτόν τον δικό μου λαό, αλλά επιθυμώ αυτή η χώρα να είναι χώρα ελευθερίας, και κάθε άνθρωπος να απολαμβάνει τα δικαιώματα και προνόμιά του εξίσου, ενόσω ο Κύριος το κρίνει σωστό να ζήσουμε και να κληρονομήσουμε τη χώρα, μάλιστα, και ακόμη έστω και αν ένας από τους απογόνους μας παραμένει επάνω στο πρόσωπο της γης.

33 Και άλλα πολλά περισσότερα τους έγραψε ο βασιλιάς Μωσίας, ξεδιπλώνοντάς τους όλες τις δοκιμασίες και τα βάσανα του δίκαιου βασιλιά, μάλιστα, όλες τις ωδίνες της ψυχής τους για τον λαό τους, και επίσης όλα τα παράπονα του λαού προς τον βασιλιά τους. Και τους τα εξήγησε όλα.

34 Και τους είπε ότι αυτά δεν πρέπει να υφίστανται, αλλά το βάρος θα πρέπει να πέφτει σε όλους τους ανθρώπους, ώστε κάθε άνθρωπος να σηκώνει το δικό του μερίδιο.

35 Και τους γνωστοποίησε επίσης όλα τα μειονεκτήματα που θα υφίσταντο, με το να έχουν έναν άνομο βασιλιά να τους εξουσιάζει.

36 Μάλιστα, όλες τις ανομίες του και τα βδελύγματά του, και όλους τους πολέμους, και τις διχόνοιες, και τις αιματοχυσίες, και τις κλοπές, και τις λεηλασίες, και τη διάπραξη πορνειών, και όλων των ειδών τις ανομίες που δεν μπορούν να απαριθμηθούν – λέγοντάς τους ότι αυτά δεν έπρεπε να υπάρχουν, ότι ήταν ρητώς απεχθή στις εντολές του Θεού.

37 Και τώρα συνέβη ώστε, αφού ο βασιλιάς Μωσίας έστειλε αυτά τα λόγια σε όλον τον λαό του, εκείνοι πείσθηκαν για την αλήθεια των λόγων του.

38 Γι’ αυτό εγκατέλειψαν τις επιθυμίες τους για βασιλιά, και ανυπομονούσαν υπερβολικά κάθε άνθρωπος να έχει ίση ευκαιρία σε όλη τη χώρα. Μάλιστα, και κάθε άνθρωπος εξέφρασε προθυμία να δίδει λογαριασμό για τις δικές του αμαρτίες.

39 Γι’ αυτό, συνέβη ώστε συναθροίσθηκαν κατά σώματα σε όλη τη χώρα, για να ρίξουν την ψήφο τους σχετικά με το ποιοι να γίνονταν δικαστές τους, να τους κρίνουν σύμφωνα με τον νόμο που τους είχε δοθεί. Και ήταν υπερβολικά χαρούμενοι για την ελευθερία που τους είχε δοθεί.

40 Και μεγάλωσε πολύ η αγάπη τους για τον Μωσία. Μάλιστα, τον εκτιμούσαν περισσότερο από κάθε άλλον άνθρωπο, επειδή δεν τον έβλεπαν σαν τύραννο που επεδίωκε το κέρδος, μάλιστα, αυτήν την αισχροκέρδεια που διαφθείρει την ψυχή· επειδή αυτός δεν απέσπασε πλούτη από αυτούς, ούτε ετέρπετο με το χύσιμο αίματος. Όμως είχε εδραιώσει την ειρήνη στη χώρα, και είχε επιτρέψει στον λαό του να ελευθερωθούν από κάθε είδους υποδούλωση. Γι’ αυτό τον εκτιμούσαν, μάλιστα, πάρα πολύ, υπέρμετρα.

41 Και συνέβη ώστε όρισαν δικαστές να τους εξουσιάζουν, δηλαδή να τους κρίνουν σύμφωνα με τον νόμο. Και αυτό το έκαναν σε ολόκληρη τη χώρα.

42 Και συνέβη ώστε ο Άλμα ορίσθηκε να είναι ο πρώτος αρχιδικαστής, ων ο ίδιος επίσης και ο αρχιερέας, αφού ο πατέρας του είχε απονείμει τη θέση του σε αυτόν, και τον είχε καταστήσει υπεύθυνο σχετικά με όλες τις υποθέσεις της εκκλησίας.

43 Και τώρα συνέβη ώστε ο Άλμα πράγματι βάδισε στις οδούς του Κυρίου, και πράγματι τηρούσε τις εντολές του, και πράγματι έκρινε δίκαιες κρίσεις. Και υπήρχε συνεχής ειρήνη σε ολόκληρη τη χώρα.

44 Και έτσι άρχισε η βασιλεία των δικαστών σε ολόκληρη τη γη του Ζαραχέμλα, ανάμεσα σε όλον τον λαό που ονομαζόταν Νεφίτες. Και ο Άλμα ήταν ο πρώτος αρχιδικαστής.

45 Και τώρα συνέβη ώστε ο πατέρας του πέθανε, όντας ογδόντα και δύο ετών, έχοντας ζήσει για να εκπληρώσει τις εντολές του Θεού.

46 Και συνέβη ώστε και ο Μωσίας πέθανε επίσης, κατά τον τριακοστό και τρίτο χρόνο της βασιλείας του, όντας εξήντα και τριών ετών, έχοντας συνολικά πεντακόσια και εννέα χρόνια από τον καιρό που ο Λεχί έφυγε από την Ιερουσαλήμ.

47 Και έτσι τελείωσε η βασιλεία των βασιλέων επί του λαού του Νεφί. Και έτσι τελείωσαν οι ημέρες του Άλμα, ο οποίος ήταν ο ιδρυτής της εκκλησίας τους.