1 Και συνέβη ώστε αφού ο Μωσίας εκτέλεσε όπως τον είχε προστάξει ο πατέρας του, και έστειλε προκήρυξη σε όλη τη χώρα, ο λαός συγκεντρώθηκε από όλη τη χώρα για να πάει στον ναό να ακούσει τα λόγια που θα τους έλεγε ο βασιλιάς Βενιαμίν.

2 Και ήταν πολλοί, μάλιστα τόσοι πολλοί που δεν τους καταμέτρησαν, επειδή είχαν πολλαπλασιαστεί υπερβολικά και είχαν γίνει ισχυροί στη χώρα.

3 Και πήραν επίσης τα πρωτογέννητα από τα κοπάδια τους, για να προσφέρουν θυσία και ολοκαυτώματα σύμφωνα με τον νόμο του Μωυσή.

4 Και για να προσφέρουν επίσης ευχαριστίες προς τον Κύριο τον Θεό τους, ο οποίος τους είχε βγάλει από τη γη της Ιερουσαλήμ, και ο οποίος τους είχε ελευθερώσει από τα χέρια των εχθρών τους, και είχε διορίσει δίκαιους άνδρες να είναι δάσκαλοί τους, και επίσης δίκαιο άνθρωπο να είναι βασιλιάς τους, ο οποίος είχε εδραιώσει ειρήνη στη γη του Ζαραχέμλα, και ο οποίος τους είχε διδάξει να τηρούν τις εντολές του Θεού, ώστε να αγαλλιάζουν και να είναι γεμάτοι με αγάπη προς τον Θεό και για όλους τους ανθρώπους.

5 Και συνέβη ώστε όταν ανέβηκαν στον ναό, έστησαν τις σκηνές τους τριγύρω, κάθε άνθρωπος σύμφωνα με την οικογένειά του, αποτελούμενη από τη γυναίκα του και τους υιούς του και τις θυγατέρες του και τους υιούς τους και τις θυγατέρες τους από τον μεγαλύτερο έως τον μικρότερο, κάθε οικογένεια ξεχωριστά από την άλλη.

6 Και έστησαν τις σκηνές τους γύρω από τον ναό, έχοντας καθένας τη σκηνή του με την πόρτα της προς τον ναό, έτσι ώστε να μπορέσουν να παραμείνουν στις σκηνές τους και να ακούν τα λόγια που ο βασιλιάς Βενιαμίν θα τους έλεγε.

7 Και αφού ήταν το πλήθος τόσο μεγάλο που ο βασιλιάς Βενιαμίν δεν μπορούσε να τους διδάξει μέσα στους τοίχους του ναού, γι’ αυτό έβαλε να ανεγερθεί ένας πύργος, ώστε έτσι να μπορεί ο λαός του να ακούει τα λόγια τα οποία θα τους έλεγε.

8 Και συνέβη ώστε άρχισε να μιλά στον λαό του από τον πύργο. Και δεν μπορούσαν όλοι να ακούσουν τα λόγια του λόγω του αριθμού του πλήθους. Γι’ αυτό, έβαλε τα λόγια που έλεγε να γράφονται και να αποστέλλονται ανάμεσα σε εκείνους που δεν βρίσκονταν υπό τον ήχο της φωνής του, έτσι ώστε να μπορέσουν επίσης κι εκείνοι να ακούσουν τον λόγο του.

9 Αυτά λοιπόν είναι τα λόγια που είπε και έβαλε να γραφούν, λέγοντας: Αδελφοί μου, όλοι εσείς που συγκεντρωθήκατε μαζί, εσείς που μπορείτε να ακούτε τα λόγια μου, τα οποία θα σας πω σήμερα· επειδή δεν σας έχω προστάξει να ανεβείτε εδώ για να αντιμετωπίσετε επιπόλαια τα λόγια που θα σας πω, αλλά για να με εισακούσετε, και να ανοίξετε τα αφτιά σας για να ακούσετε, και την καρδιά σας για να καταλάβετε, και το μυαλό σας ώστε τα μυστήρια του Θεού να ξεδιπλωθούν εμπρός στα μάτια σας.

10 Δεν σας έχω προστάξει να έλθετε εδώ για να με φοβηθείτε ή για να νομίσετε ότι εγώ ο ίδιος είμαι περισσότερο από θνητός άνθρωπος.

11 Όμως είμαι όπως εσείς οι ίδιοι, υποκείμενος σε κάθε είδους αδυναμία του σώματος και του νου. Ωστόσο έχω εκλεγεί από αυτόν τον λαό, και έχω αφιερωθεί από τον πατέρα μου, και μου επετράπη από το χέρι του Κυρίου να γίνω αρχηγός και βασιλιάς αυτού του λαού· και έχω διαφυλαχθεί και διατηρηθεί υπό την απαράμιλλη δύναμή του, για να σας υπηρετήσω με όλη τη δύναμη, τον νου και την ισχύ που μου έχει δώσει ο Κύριος.

12 Σας λέω ότι όπως μου επετράπη να περάσω τις ημέρες μου στην υπηρεσία σας, μέχρι αυτήν τη στιγμή, και δεν επεδίωξα χρυσό ούτε ασήμι ούτε κανένα είδος πλούτου από εσάς.

13 Ούτε άφησα να εγκλειστείτε εσείς σε υπόγειες φυλακές ούτε να κάνετε σκλάβους ο ένας τον άλλον ούτε να δολοφονείτε ή να λεηλατείτε ή να κλέβετε ή να διαπράττετε μοιχεία· ούτε ακόμη άφησα να διαπράττετε οποιουδήποτε είδους κακίας και σας έχω διδάξει να τηρείτε τις εντολές του Κυρίου, σε όλα όσα σας έχει προστάξει –

14 Και ακόμη εγώ ο ίδιος εργάσθηκα με τα ίδια μου τα χέρια ώστε να μπορώ να σας υπηρετώ, και να μην επιβαρύνεστε με φόρους, και για να μην πέσει επάνω σας τίποτα που να είναι επαχθές να το σηκώσετε – και για όλα αυτά που έχω πει, εσείς οι ίδιοι είστε μάρτυρες σήμερα.

15 Ωστόσο, αδελφοί μου, δεν τα έχω κάνει αυτά για να καυχώμαι, ούτε τα λέω όλα αυτά για να σας κατηγορήσω· αλλά σας τα λέω αυτά για να ξέρετε ότι μπορώ να απαντήσω με καθαρή συνείδηση ενώπιον του Θεού σήμερα.

16 Ιδού, σας λέω ότι επειδή σας είπα ότι πέρασα τις ημέρες μου στην υπηρεσία σας, δεν επιθυμώ να καυχηθώ, επειδή ήμουν απλώς στην υπηρεσία του Θεού.

17 Και ιδού, σας λέω αυτά τα πράγματα για να μάθετε σοφία· για να μάθετε ότι όταν είστε στην υπηρεσία των συνανθρώπων σας είστε απλώς στην υπηρεσία του Θεού σας.

18 Ιδού, με έχετε αποκαλέσει βασιλιά σας. Και αν λοιπόν εγώ, που με αποκαλείτε βασιλιά σας, κοπιάζω για να σας υπηρετώ, τότε δεν θα έπρεπε εσείς να κοπιάζετε για να υπηρετείτε ο ένας τον άλλον;

19 Και ιδού επίσης, αν εγώ, αυτός που αποκαλείτε βασιλιά σας, που πέρασε τις ημέρες του στην υπηρεσία σας, και ωστόσο ήταν στην υπηρεσία του Θεού, αξίζω ευχαριστίες από εσάς, ω πόσο θα πρέπει να ευχαριστείτε τον επουράνιο Βασιλιά σας!

20 Σας λέω, αδελφοί μου, ότι αν προσφέρατε όλες τις ευχαριστίες και δοξολογίες που ολόκληρη η ψυχή σας έχει δύναμη να κατέχει, προς αυτόν τον Θεό που σας έχει πλάσει, και σας έχει φυλάξει και διατηρήσει, και έκανε ώστε να αγαλλιείτε, και σας χάρισε το να ζείτε με γαλήνη ο ένας με τον άλλο –

21 Σας λέω ότι αν υπηρετούσατε αυτόν που σας έπλασε από την αρχή, και που σας διατηρεί από ημέρα σε ημέρα, δανείζοντάς σας πνοή, για να μπορείτε να ζείτε και να κινείστε και να ενεργείτε σύμφωνα με τη δική σας θέληση, και ακόμη υποστηρίζοντάς σας από τη μια στιγμή στην άλλη – σας λέω, αν τον υπηρετούσατε με όλη σας την ψυχή πάλι θα ήσασταν ασύμφοροι υπηρέτες.

22 Και ιδού, το μόνο που ζητεί από εσάς είναι να τηρείτε τις εντολές του. Και σας έχει υποσχεθεί ότι αν τηρείτε τις εντολές του, θα ευημερείτε στη χώρα. Και ποτέ δεν αλλάζει από εκείνο που έχει πει. Γι’ αυτό, αν τηρείτε τις εντολές του, θα σας ευλογεί και θα ευημερείτε.

23 Και τώρα, κατά πρώτο, σας έχει πλάσει, και σας έδωσε τη ζωή σας, για την οποία τού είστε υπόχρεοι.

24 Και δεύτερον, απαιτεί να ενεργείτε όπως σας έχει προστάξει, το οποίο αν κάνετε, αμέσως σας ευλογεί· και επομένως σας έχει ανταμείψει. Και τού είστε ακόμη υπόχρεοι, και είστε, και θα είστε, στον αιώνα του αιώνα. Γι’ αυτό, για ποιο πράγμα πρέπει να καυχάστε;

25 Τώρα λοιπόν ρωτώ: Έχετε κάτι να πείτε; Σας απαντώ: Όχι. Δεν μπορείτε να πείτε ότι είστε ούτε καν σαν το χώμα της γης. Ωστόσο δημιουργηθήκατε από το χώμα της γης. Όμως ιδού, ανήκει σε εκείνον που σας έπλασε.

26 Και εγώ, ακόμη και εγώ, που με αποκαλείτε βασιλιά σας, δεν είμαι καλύτερος από ό,τι είστε εσείς οι ίδιοι. Γιατί κι εγώ επίσης είμαι από χώμα. Και βλέπετε ότι είμαι γέρος, και κοντεύω να παραδώσω τούτο το θνητό σώμα στη μητέρα του γη.

27 Γι’ αυτό, όπως σας είπα ότι σας υπηρέτησα, βαδίζοντας με καθαρή συνείδηση ενώπιον του Θεού, έτσι ακριβώς εγώ αυτήν τη στιγμή έκανα να συγκεντρωθείτε, ώστε να βρεθώ άμεμπτος, και ώστε το αίμα σας να μην πέσει επάνω μου, όταν θα σταθώ να κριθώ από τον Θεό για τα πράγματα που με έχει προστάξει σχετικά με σας.

28 Σας λέω ότι έκανα να συγκεντρωθείτε, ώστε να απαλλάξω τα ενδύματά μου από το αίμα σας, κατά την εποχή αυτή που πρόκειται να κατεβώ στον τάφο μου, ώστε να κατεβώ εν ειρήνη, και το αθάνατό μου πνεύμα να μπορέσει να ενωθεί με τις χορωδίες ψηλά, σε ύμνους δοξολογιών προς τον δίκαιο Θεό.

29 Και επιπλέον, σας λέω ότι έκανα να συγκεντρωθείτε, ώστε να σας δηλώσω ότι δεν μπορώ πια να είμαι ο δάσκαλός σας ούτε ο βασιλιάς σας.

30 Γιατί ακόμη και αυτήν τη στιγμή, όλο μου το σώμα τρέμει υπερβολικά, ενώ επιχειρώ να σας μιλήσω· αλλά ο Κύριος ο Θεός με υποστηρίζει, και μου έχει επιτρέψει να σας μιλήσω, και με έχει προστάξει να σας δηλώσω σήμερα, ότι ο υιός μου Μωσίας είναι ο βασιλιάς και ο κυβερνήτης σας.

31 Και τώρα, αδελφοί μου, θα ήθελα να ενεργείτε όπως έχετε ενεργήσει μέχρι τούδε. Όπως έχετε τηρήσει τις εντολές μου, και επίσης τις εντολές του πατέρα μου, και έχετε ευημερήσει, και έχετε αποτραπεί από το να πέσετε στα χέρια των εχθρών σας, έτσι αν τηρείτε τις εντολές του υιού μου ή τις εντολές του Θεού που θα σας δίνονται από εκείνον, θα ευημερείτε στη χώρα, και οι εχθροί σας δεν θα έχουν δύναμη επάνω σας.

32 Όμως, λαέ μου, προσέξτε μήπως ανακύψουν μεταξύ σας διχόνοιες, και επιλέξετε να υπακούτε στο πονηρό πνεύμα, για το οποίο μίλησε ο πατέρας μου, Μωσίας.

33 Γιατί, ιδού, υπάρχει κατάρα σε εκείνον που επιλέγει να υπακούει σε εκείνο το πνεύμα, επειδή αν επιλέγει να το υπακούει, και παραμείνει και πεθάνει με τις αμαρτίες του, ποτίζει με καταδίκη την ίδια του την ψυχή· επειδή λαμβάνει ως μισθό του παντοτινή τιμωρία, έχοντας παραβεί τον νόμο του Θεού ενάντια στην ίδια του τη γνώση.

34 Σας λέω, ότι δεν υπάρχει κανένας ανάμεσά σας, εκτός από τα μικρά παιδιά σας που να μην έχει διδαχθεί σχετικά με αυτά τα πράγματα, και που δεν ξέρει ότι είστε αιωνίως υπόχρεοι στον επουράνιο Πατέρα σας, για να του αποδώσετε όλα όσα έχετε και είστε. Και επίσης έχετε διδαχθεί σχετικά με τα χρονικά που περιέχουν τις προφητείες για τις οποίες έχουν μιλήσει άγιοι προφήτες, ακόμη από τον καιρό που ο πατέρας μας, Λεχί, έφυγε από την Ιερουσαλήμ.

35 Και επίσης, όλα όσα έχουν λεχθεί από τους πατέρες μας έως σήμερα. Και ιδού, είπαν επίσης αυτά που τους πρόσταξε ο Κύριος. Γι’ αυτό είναι δίκαια και αληθινά.

36 Και τώρα σας λέω, αδελφοί μου, ότι αφού διδαχθήκατε και μάθατε όλα αυτά, αν παραβείτε και πάτε ενάντια σε εκείνα που έχουν ειπωθεί, αποσύρεστε από το Πνεύμα του Κυρίου, ώστε δεν έχει θέση μέσα σας για να σας καθοδηγεί σε μονοπάτια σοφίας ώστε να ευλογηθείτε, να ευημερείτε και να προστατευθείτε –

37 Σας λέω ότι ο άνθρωπος που το κάνει αυτό έρχεται σε φανερή ανταρσία εναντίον του Θεού. Γι’ αυτό, επιλέγει να υπακούει στο πονηρό πνεύμα και γίνεται εχθρός κάθε χρηστότητας. Γι’ αυτό ο Κύριος δεν έχει θέση μέσα του, επειδή αυτός δεν κατοικεί σε ανόσιους ναούς.

38 Γι’ αυτό, αν αυτός ο άνθρωπος δεν μετανοήσει, και παραμείνει και πεθάνει ως εχθρός του Θεού, οι απαιτήσεις της θείας δίκης αφυπνίζουν στην αθάνατη ψυχή του μια ζωντανή αίσθηση της ενοχής του, πράγμα που τον κάνει να αποσυρθεί από την παρουσία του Κυρίου, και γεμίζει το στήθος του με ενοχή και πόνο και αγωνία, που είναι σαν άσβεστη φωτιά, της οποίας η φλόγα ανεβαίνει στους αιώνες των αιώνων.

39 Και τώρα σας λέω ότι η ευσπλαχνία δεν έχει αξίωση σε αυτόν τον άνθρωπο. Γι’ αυτό, η τελική καταδίκη του είναι να υποφέρει ατέλειωτη τυραννία.

40 Αχ, εσείς όλοι οι γέροι, και επίσης οι νέοι, και εσείς μικρά παιδιά που μπορείτε να καταλάβετε τα λόγια μου, επειδή σας μίλησα απλά ώστε να καταλάβετε, προσεύχομαι για σας να ξυπνήσει μέσα σας η θύμηση της απαίσιας κατάστασης εκείνων που έχουν πέσει σε παράβαση.

41 Και επιπλέον, θα επιθυμούσα να συλλογιστείτε την ευλογημένη και ευτυχισμένη κατάσταση εκείνων που τηρούν τις εντολές του Θεού. Επειδή ιδού, είναι ευλογημένοι στα πάντα, τόσο στα εγκόσμια όσο και στα πνευματικά. Και αν παραμείνουν πιστοί μέχρι τέλους, γίνονται δεκτοί στους ουρανούς, ώστε έτσι να κατοικήσουν με τον Θεό σε μία κατάσταση ατελείωτης ευδαιμονίας. Αχ να θυμάστε, να θυμάστε ότι αυτά είναι αληθινά· επειδή το έχει πει ο Κύριος ο Θεός.