1. Zaprawdę, tak rzecze Pan do ciebie, sługo mój, Thomasie: Usłyszałem twoje modlitwy, a datki twoje stanęły przede mną jako pamiątka, w imieniu tych braci twoich, których wybrano, aby dali świadectwo mojemu imieniu i ponieśli je pomiędzy wszystkie narody, plemiona, języki i ludy, a których ustanowiono za pośrednictwem sług moich.

2. Zaprawdę, powiadam ci, że było kilka rzeczy w twoim sercu i w tobie, z których Ja, Pan, nie byłem dość zadowolony.

3. Jednakże ponieważ się ukorzyłeś, będziesz wywyższony; przeto przebaczone ci są wszystkie grzechy twoje.

4. Niechaj się raduje serce twoje przed moim obliczem; i dasz świadectwo o mym imieniu nie tylko Innym narodom, ale i Żydom; i poniesiesz słowo moje na krańce świata.

5. Zmagaj się przeto ranek po ranku; i dzień po dniu niechaj rozlega się twój głos ostrzeżenia; a gdy przychodzi noc, niechaj nie śpią mieszkańcy ziemi z powodu mowy twojej.

6. Niechaj twoje mieszkanie będzie znane w Syjonie i nie przenoś domu twego; bowiem Ja, Pan, mam dla ciebie wielką pracę do wykonania — w ogłaszaniu mego imienia pośród dzieci ludzkich.

7. Przeto opasz swe lędźwie do pracy. Niech także twe stopy będą obute, boś jest wybrany, a ścieżka twoja wiedzie między górami i między wieloma narodami.

8. I słowem twoim wielu wysokich zostanie poniżonych, i słowem twoim wielu poniżonych zostanie wywyższonych.

9. Głos twój będzie upomnieniem dla grzesznika; i na twoje upomnienie niechaj język oszczercy zatrzyma się w swojej przewrotności.

10. Bądź pokorny, a Pan, twój Bóg, powiedzie cię za rękę i da ci odpowiedź na modlitwy twoje.

11. Znam serce twoje i słyszałem modlitwy twoje dotyczące twych braci. Nie bądź wobec nich stronniczy, darząc ich większą miłością niż wielu innych, ale niech twoja miłość do nich będzie niczym do siebie samego; i niechaj miłość twoja obfituje wobec wszystkich ludzi i wobec wszystkich tych, którzy kochają moje imię.

12. I módl się za swoich braci, Dwunastu. Surowo ich napominaj dla mego imienia, i niechaj będą napomniani za wszystkie grzechy swoje; i bądź mi wierny dla imienia mojego.

13. A po ich pokusach i wielu utrapieniach, oto Ja, Pan, wyczuję ich, i jeżeli nie znieczulą swych serc i nie usztywnią swych karków przede mną, zostaną nawróceni i uzdrowię ich.

14. Teraz powiadam ci, a co powiadam tobie, powiadam wszystkim Dwunastu: Powstańcie i opaszcie swe lędźwie, weźcie swój krzyż, idźcie za mną i paście owce moje.

15. Nie wywyższajcie się, nie buntujcie przeciwko słudze memu, Józefowi, bowiem, zaprawdę, powiadam wam, że jestem z nim, a ręka moja będzie nad nim; i klucze, które dałem mu, jak również wam, nie zostaną mu odebrane, dopóki nie przyjdę.

16. Zaprawdę, powiadam ci, sługo mój, Thomasie, jesteś człowiekiem, którego wybrałem, aby dzierżył klucze mojego królestwa w kwestii Dwunastu, daleko pośród wszystkich narodów —

17. Abyś mógł być moim sługą, by otworzyć drzwi królestwa we wszystkich miejscach, gdzie sługa mój, Józef, i sługa mój, Sidney, i sługa mój, Hyrum, nie mogą pójść;

18. Bowiem na nich złożyłem ciężar wszystkich kościołów na krótki okres.

19. Przeto dokądkolwiek cię poślą, tam idź, a Ja będę z tobą; i gdziekolwiek będziesz głosił imię moje, będą ci skutecznie otwarte wrota, aby przyjęli moje słowo.

20. Ktokolwiek przyjmuje słowo moje, mnie przyjmuje, a ktokolwiek przyjmuje mnie, przyjmuje ich — Pierwsze Prezydium, którego członków posłałem i których uczyniłem waszymi doradcami dla mego imienia.

21. I ponownie, powiadam ci, że kogokolwiek poślesz w moje imię głosem braci twoich, Dwunastu, należycie poleconych i upoważnionych przez ciebie, ten będzie mieć moc otwarcia drzwi królestwa mojego dla każdego narodu, dokądkolwiek ich poślesz —

22. Jeżeli ukorzą się przede mną i żyć będą słowem moim, i będą zważać na głos Ducha mojego.

23. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że ciemność okrywa ziemię, i wielka ciemność okrywa umysły ludzi, a wszelkie ciało stało się zdeprawowane wobec mnie.

24. Oto zemsta nadchodzi prędko na mieszkańców ziemi, dzień gniewu, dzień palenia, dzień spustoszenia, płaczu, żałoby i lamentu; i niczym trąba powietrzna przyjdzie ona na całą powierzchnię ziemi — rzecze Pan.

25. A zacznie od domu mego i z domu mego pójdzie dalej — rzecze Pan;

26. Najpierw pomiędzy tych spośród was — rzecze Pan — którzy twierdzili, że znają imię moje, a nie znali mnie, i bluźnili przeciwko mnie pośrodku domu mego — rzecze Pan.

27. Przeto upewnijcie się, że nie będziecie się martwić sprawami mojego Kościoła w tym miejscu — rzecze Pan.

28. Ale oczyśćcie swoje serca przede mną, a potem pójdźcie na cały świat i głoście moją ewangelię każdemu stworzeniu, które jej jeszcze nie otrzymało;

29. A ten, kto wierzy i zostanie ochrzczony, zbawiony będzie, a ten, kto nie wierzy i nie zostanie ochrzczony, zostanie potępiony.

30. Bowiem wam, Dwunastu, i tym, Pierwszemu Prezydium, którzy są razem z wami wyznaczeni, aby wam byli doradcami i przywódcami, dana jest moc tego kapłaństwa na ostatnie dni i po raz ostatni, to jest w dyspensacji pełni czasów;

31. Którą to moc dzierżycie w związku z tymi wszystkimi, którzy otrzymali dyspensację w jakichkolwiek czasach od początku stworzenia;

32. Bowiem, zaprawdę, powiadam wam, że klucze tej dyspensacji, które otrzymaliście, przeszły od ojców, a na koniec zostały zesłane wam z nieba.

33. Zaprawdę, powiadam wam, jak wielkie jest wasze powołanie. Oczyśćcie swe serca i swe szaty, aby nie zażądano krwi tego pokolenia z waszych rąk.

34. Bądźcie wierni, aż przyjdę, bowiem przychodzę szybko, a nagroda moja jest ze mną, aby odpłacić każdemu według uczynków jego. Jam jest Alfa i Omega. Amen.