๑ ดูเถิด, พระเจ้าตรัสดังนี้แก่ผู้รับใช้ของเรา จอห์น เมอร์ด็อก—เจ้าได้รับเรียกให้ไปยังดินแดนทางตะวันออกจากบ้านหนึ่งไปยังอีกบ้านหนึ่ง, จากหมู่บ้านหนึ่งไปยังอีกหมู่บ้านหนึ่ง, และจากเมืองหนึ่งไปยังอีกเมืองหนึ่ง, เพื่อประกาศกิตติคุณอันเป็นนิจของเราแก่ผู้อยู่อาศัยในนั้น, ท่ามกลางการข่มเหงและความชั่วร้าย.

๒ และผู้ที่รับเจ้าย่อมรับเรา; และเจ้าจะมีพลังที่จะประกาศคำของเราโดยการแสดงออกของพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเรา.

๓ และผู้ที่รับเจ้าดังเด็กเล็ก ๆ, ย่อมรับอาณาจักรของเรา; และพวกเขาเป็นสุขแล้ว, เพราะพวกเขาจะได้ความเมตตา.

๔ และผู้ใดที่ปฎิเสธเจ้าจะถูกปฎิเสธจากพระบิดาของเราและครัวเรือนของพระองค์; และเจ้าจงล้างเท้าของเจ้าในสถานที่ลับตาระหว่างทางเพื่อเป็นประจักษ์พยานฟ้องพวกเขา.

๕ และดูเถิด, และดูสิ, เรามาโดยพลันเพื่อพิพากษา, เพื่อให้ตระหนักถึงการกระทำอาธรรม์ทั้งปวงของพวกเขาซึ่งพวกเขากระทำต่อเรา, ดังที่มีเขียนถึงเราในเล่มหนึ่งของหนังสือ.

๖ และบัดนี้, ตามจริงแล้ว เรากล่าวแก่เจ้า, ว่าไม่สมควรที่เจ้าจะไปจนกว่าจะจัดหาให้ลูก ๆ ของเจ้า, และส่งขึ้นไปหาอธิการของไซอันอย่างอ่อนโยน.

๗ และหลังจากนั้นไม่กี่ปี, หากเจ้าปรารถนาจากเรา, เจ้าจะขึ้นไปยังแผ่นดินดีด้วยก็ได้, เพื่อครอบครองมรดกของเจ้า;

๘ มิฉะนั้น เจ้าจงประกาศกิตติคุณของเราต่อไปจนกว่าเราจะรับเจ้าไป. เอเมน.