1. Dlatego, nie pominąwszy zasad doktryny Chrystusa, pójdźmy dalej ku doskonałości; nie kładąc ponownie podwaliny pokuty od martwych uczynków i wiary w Boga.

2. Doktryny chrztów, nakładania rąk i zmartwychwstania zmarłych, i sądu wiecznego.

3. I pójdziemy dalej ku doskonałości, jeśli Bóg pozwoli.

4. Bowiem sprawił On, że rzeczą niemożliwą jest dla tych — którzy raz zostali oświeceni i zakosztowali daru niebiańskiego, i stali się uczestnikami Ducha Świętego,

5. I zakosztowali dobrego słowa Bożego, i mocy świata, który nastanie —

6. Jeśli odstąpią, aby powtórnie byli odnowieni ku pokucie; widząc, że sami ponownie krzyżują dla siebie Syna Bożego i wystawiają Go na otwartą hańbę.

7. Albowiem nadchodzi dzień, kiedy ziemia — która piła deszcz często na nią spadający i rodziła zioła odpowiednie dla tych, którzy ją zamieszkują, przez których jest przyozdabiana, którzy teraz otrzymują błogosławieństwa od Boga — zostanie oczyszczona ogniem.

8. Albowiem ta, która wydaje osty i ciernie, jest odrzucona i bliska przekleństwa; dlatego ci, którzy nie wydają dobrych owoców, zostaną wrzuceni w ogień; bowiem ich kresem jest spalenie.

9. Ale, chociaż tak mówimy, umiłowani, jesteśmy przekonani o lepszych rzeczach dla was, o rzeczach, które towarzyszą zbawieniu.

10. Wszak Bóg nie jest nieprawy, dlatego nie zapomni On o dziele waszym i trudzie miłości, jakie okazaliście dla imienia Jego, gdy czyniliście posługę świętym, i gdy czynicie posługę.