İşlenen konuların benzerliği gözönüne alındığında, Pavlus’un 2. Selanikliler Mektubu’nu 1. Selanikliler Mektubu’ndan kısa bir süre sonra kaleme aldığı anlaşılıyor (her iki mektuba genel bir bakış için 1. Selanikliler’e Giriş bölümüne bakınız).

Pavlus, Selanikli inanlılar ve onların sevgide ve imanda gösterdikleri sürekli gelişmeler için Tanrı’ya şükreder durur (1:3-4). Bir taraftan onlar için hep dua eder (1:11-12); öbür taraftan, çektikleri zulüm ve sıkıntılara dayanabilmeleri için onları yüreklendirir (1:4-8; 2:15).

Anlaşılan Pavlus, Selanikli inanlıların aklını hâlâ kurcalayan iki konuya ilişkin haberler almış bulunuyor. Konuların ilki, çalışmak; ikincisiyse, gelecekteki olaylardır. Rab’bin gününün geldiğini ileri süren birilerinin, sözde Pavlus’tan gelen sahte bir mektubu da buna kanıt olarak gösterip Selanikliler’in aklını çeldiği anlaşılıyor (2:1-3). Pavlus buna karşılık, Mesih’in ikinci gelişinden önce imandan çok sayıda dönenler olacağını, Mesih’in ortadan kaldıracağı “yasa tanımaz adam”ın ortaya çıkacağını (2:3-12) bildiriyor. Bunlar henüz gerçekleşmediğine göre telaşlanacak bir şey yok demeye getiriyor. Mesih henüz ikinci kez gelmedi. Ama geldiği zaman, inanlılar rahata ererken, Tanrı, onlara “sıkıntı çektirenlere sıkıntı ile karşılık verecektir” (1:5-10).

Geçinmek için çalışma konusuna gelince, Pavlus, Selanikli inanlılara iyi bir örnek olmak için, kendisi ve arkadaşlarının Selanik’teyken nasıl çalışıp didindiklerini hatırlatarak, boşta gezenlerle nasıl baş edebileceklerini anlatır (3:6-15’i 1Sel. 4:11-12’yle karşılaştırın).