Kitabın İçeriği: Markos, İsa’nın yaşamını anlatan İncil’in ilk dört kısmı arasında en kısa olanıdır. İsa’nın ne doğumundan, ne soyağacından, ne de çocukluğundan söz eder. Öğretiye daha az ağırlık verir. Örneğin Matta’da 21, Luka’da 26 benzetmeye karşılık Markos’ta sadece 9 benzetme vardır. Markos daha çok İsa’nın yaptıklarını yazıyor. Kısa ve öz yazar (birinci bölümde ne denli çok sayıda olayın anlatıldığına bakın). Anlatım canlı ve hareketlidir. Markos, öbür yazarlara oranla belirli bazı olayları daha ayrıntılı yazar. Dikkatini, özellikle insanların İsa’ya gösterdiği ilginin üzerinde yoğunlaştırır.

Kitabın konusu 1:1’de yalın bir şekilde açıklanır: “Tanrı’nın Oğlu İsa Mesih’le ilgili Müjde’nin başlangıcı.” Gerçekte Markos, İsa’yı Tanrı Oğlu, İnsanoğlu ve çoktan beri beklenen kurtarıcı-kral Mesih diye tanıtır. Ne var ki İsa, “İnsanoğlu hizmet edilmeye değil, hizmet etmeye ve canını birçokları için fidye olarak vermeye geldi” diyor (10:45). Böylece İsa durup dinlenmeden gezer ve öğretisini yayar, hastaları iyileştirir. Yaptığı mucizelerle kimliğini ve yetkisini kanıtlayarak kalabalıkları peşinden sürükler. Ama görevinin bu döneminde, kendisini tanıyanları sık sık uyararak kendisiyle ve mucizeleriyle ilgili haberleri yaymalarını engellemeye çalışır. Dikkatini daha çok seçtiği kişileri eğitmeye verir. Konuşmalarında, onu izlemenin bedelini, imanı ve Tanrı’nın Egemenliği’ni durmadan vurgular. Eylemleri önemli tepkilere yol açar. Bir yandan kötü ruhlara meydan okur, onları kovar, öte yandan Yahudi dininin ileri gelenleriyle çatışır. Bunların kışkırtmasıyla gerçekleşecek ölümünden ve dirilişinden sık sık söz eder. Kitabın neredeyse dörtte biri İsa’nın ölümünü ve dirilişini anlatır.