Bu kitap adını, ilk bölümlerinde konu edilen Peygamber Samuel’den alır. İsrail’in “Hâkimler” döneminden krallığa geçiş olaylarını konu eder. İsrail yönetiminde meydana gelen bu değişiklik üç kişinin çevresinde yoğunlaşır: Hâkimlerin sonuncusu Samuel, İsrail’in ilk kralı Saul ve Davut.

Bu kitabın konusu Eski Antlaşma’nın öbür kitaplarındaki gibi, Tanrı’ya bağlılığın başarıyı, Tanrı’ya itaatsizliğin yıkımı getireceğinin vurgulanmasıdır. Bu konu Kâhin Eli’ye 2:30 ayetinde açıklanmıştır: “Beni onurlandıranı ben de onurlandırırım. Ama beni saymayan küçük düşürülecek.”

Kitapta krallığın kuruluşuyla ilgili değişik tepkilerden söz edilir. Rab’bin kendisi İsrail’in kralı olarak bilinirdi. Halkın bir kral istemesi karşısında Rab yine de onlar için bir kral seçti. Ama gerçek şu ki, kral da halk da Tanrı’nın yönetimi altında yaşıyordu (2:7-10). Yoksul zengin, bütün halkın hakları Tanrı’nın Yasası uyarınca eşit bir şekilde korunuyordu.

1. ve 2. Samuel kitapları Septuaginta’da 1. ve 2. Krallar diye bilinir.