Digitaal thema-artikel: jongvolwassenen
Emotionele veerkracht in Christus vinden tijdens chronische gezondheidsproblemen
De auteur woont in Chili.
Toen bij mij een ongeneeslijke ziekte werd vastgesteld, wendde ik me voor vrede tot Christus.
Ik was in mijn tienerjaren toen ik me liet dopen. Ik hield van het evangelie van Jezus Christus. Maar na verloop van tijd raakte ik minder gemotiveerd om het evangelie na te leven, omdat niemand van mijn familie lid van de kerk was. Het was moeilijk om mijn geestelijke gewoonten in mijn eentje vol te houden.
Ik wist dat de kerk waar was, maar ik was nog niet klaar om er mijn hele hart aan te wijden. Ik ging minder regelmatig naar de kerk. Ik gaf meer prioriteit aan mijn sociale leven dan aan mijn naleving van het evangelie, en uiteindelijk hield ik me niet meer aan de geboden. Ik rechtvaardigde mijn gedrag door te zeggen dat ik kon doen waar ik zin in had, zolang ik maar probeerde een goed mens te zijn.
Maar die beslissing kwam me duur te staan.
Na een lange tijd van inactiviteit testte ik positief op hiv (human immunodeficiency virus). Dat is een chronische, voortwoekerende, ongeneselijke aandoening. Ik was er kapot van.
Ik stelde me dezelfde vragen die velen van ons zich ongetwijfeld stellen als ze met een ernstige diagnose of chronische aandoening worden geconfronteerd: Hoe kon ik ooit weer van het leven genieten? Hoe kon ik nog ergens op hopen?
Het antwoord?
Jezus Christus.
Mijn hele hart aan het evangelie wijden
In die donkere periode waarin ik mijn diagnose kreeg en om verlichting smeekte, leek het alsof mijn hemelse Vader en Jezus Christus volledig wisten hoe ik me voelde. De Geest gaf me duidelijkheid waardoor ik over mijn beslissingen kon nadenken.
Ik besefte dat ik de Heiland weer in mijn leven moest uitnodigen om blijvende vrede te vinden. Dus maakte ik een afspraak met mijn bisschop en ringpresident om aan mijn bekeringsproces te beginnen.
Door met deze geweldige leiders samen te werken, voelde ik hun liefde en steun, en kwam de instaatstellende kracht van Jezus Christus weer in mijn leven. Mijn leiders hielpen me om doelen te stellen. Ik ging voorwaarts op het verbondspad. Ik wijdde voor het eerst in mijn leven mijn hele hart aan het evangelie, en ik merkte het verschil in mezelf toen ik mijn relatie met mijn hemelse Vader en de Heiland op de eerste plaats zette.
Zuster Amy A. Wright, eerste raadgeefster in het algemeen jeugdwerkpresidium, heeft onlangs uitgelegd hoe de Heiland ons ondanks onze moeilijke omstandigheden hoop en vreugde kan helpen vinden:
‘Jezus Christus is de “hoop voor uw toekomst”. Niets wat wij hebben gedaan of niet hebben gedaan ligt buiten het bereik van zijn oneindige en eeuwige offer. Dankzij Hem komt ons verhaal nooit ten einde. […]
‘Het eeuwige leven brengt eeuwige vreugde. Vreugde in dit leven, nu meteen – niet ondanks de moeilijkheden van onze tijd, maar vanwege de hulp van de Heer om ervan te leren en ze uiteindelijk te overwinnen – en onmetelijke vreugde in het leven hierna.’
Ik heb die vreugde ontvangen door me op Hem te blijven richten en me opnieuw elke dag aan de roede van ijzer, het woord van God, vast te houden (zie 1 Nephi 15:23–24).
Emotionele veerkracht vinden in moeilijke tijden
Terwijl ik troost bleef vinden en met mijn ziekte bleef omgaan, verwees mijn bisschop me naar de zelfredzaamheidscursus ‘Kracht opdoen in de Heer: emotionele veerkracht’.
Ik geloof dat deze cursus een wonderbaarlijk, geïnspireerd geschenk van God is. Ik leerde hoe ik van deze ziekte, waardoor mijn leven er somber uitzag, een leerervaring kon maken. In deze cursus heb ik geleerd om diepgaand geloof in de Heiland te ontwikkelen, gezonde denkpatronen aan te leren, met stress en bezorgdheid om te gaan, en uiteindelijk hoopvol voorwaarts te gaan.
Toch zijn sommige dagen nog zwaar en vermoeiend. De angst en het verdriet waarmee die momenten soms gepaard gaan, zijn verlammend. Maar door de raad van de profeet op te volgen, heb ik in deze moeilijke tijden mijn pad gevonden.
President Russell M. Nelson heeft uitgelegd hoe belangrijk het is om ‘celestiaal te denken’ als we met moeilijke beproevingen te maken krijgen: ‘Denk aan het antwoord van de Heer aan Joseph Smith toen hij in de gevangenis in Liberty om hulp smeekte. De Heer zei tegen de profeet dat zijn mensonwaardige behandeling hem ondervinding zou geven en voor zijn bestwil zou zijn [zie Leer en Verbonden 122:7]. “Indien u het goed doorstaat,” beloofde de Heer, “zal God u ten hemel verhogen” [Leer en Verbonden 121:8]. De Heer leerde Joseph celestiaal te denken en de eeuwige beloning voor ogen te houden, in plaats van zich op de ondraaglijke moeilijkheden van dat moment te richten.’
Ik volg de raad van president Nelson op om mijn mentale gezondheid te verbeteren: ik concentreer me op het goede. Ik doe mijn best om met zowel geestelijke als stoffelijke hulpmiddelen voor mijn mentale gezondheid te zorgen. Ik kijk naar het hele plaatje – het eeuwig perspectief. Ik ben mijn verbonden indachtig en kom ze na.
Bovenal wend ik me tot mijn Heiland, Jezus Christus, voor hoop en kracht.
Als je met een chronische beproeving te maken hebt, of die nu het gevolg is van beslissingen uit het verleden, keuzes van anderen, of gewoon omdat we in een onvolmaakte wereld leven, denk dan aan de beloften van vrede, rust en vreugde die onze hemelse Vader en Jezus Christus ons bieden als we ons tot Hen wenden.
Ik dank mijn hemelse Vader elke dag dat Hij me helpt om ondanks mijn chronische aandoening veerkrachtiger te worden. Ik had nooit gedacht dat ik voor zo’n uitdaging dankbaar zou zijn, maar ik ben dankbaar dat ik door deze worsteling besef hoezeer ik mijn Heiland nodig heb. Ik voel dat mijn hart elke dag meer op het zijne wordt afgestemd.