Ang Usa nga Manggihatagon
Talagsaon kaayo nga pribilehiyo nga makatamgamtam niining maanindot nga kagabhion kauban ang atong minahal nga propeta, nga si Presidente Thomas S. Monson?
Ang Pasko mao ang pinakatalagsa nga kapanahunan—nga makita nato ang uban nga may bag-ong panglantaw, diin mas sensitibo kita sa katahum sa atong palibut ug mas mabination ug manggiloy-on ngadto sa uban.
Isip mga hamtong, kon swertihon ta, matag karon ug unya daklit natong mahanduraw unsay pagbati dihang mga bata pa kita.
Ang paghunahuna nga ang tawo nga atong gimahal may gihimong espesyal para nato—ug ang atong kahinam mahitungod sa espesyal nga butang nga atong buhaton para nila—mopainit sa atong kasingkasing ug mopuno kanato sa gugma ug kahinam. Dugang niining nagkidlap nga mga suga, makalipay nga mga dekorasyon, ang langitnong mga eksena sa pagkatawo ni Kristo, ug dili ikatingala nga ang Pasko usa ka matahum kaayo nga panahon sa tuig.
Ug dayon, dayag lang, anaa ang musika. Walay makalupig sa tinuod nga kahulugan ug malumo nga diwa sa kapaskohan inubanan sa mga kanta sa Pasko.. Sadya man ang mga huni, makahinuklog, o makapahinumdom, dunay mga butang sa Pasko nga modasig og mahimayaong musika. Kining talagsaong mga huni sa Pasko mobayaw sa atong mga espiritu ug magpahinumdom nato sa hinungdan sa atong pagmaya.
Karon bulahan kita nga may oportunidad nga nakapaminaw sa langitnong musika nga gipahigayon sa Orchestra sa Temple Square ug sa Mormon Tabernacle Choir.
Ang musika nga gipahigayon niining grupoha langitnon kaayo ingon og akong ma-imagine nga ang mga anghel sa kalangitan mobisita matag karon ug unya sa pagpaminaw ug gani modungan sa pagkanta.
Carol of the Bells
Ang choir bag-o lang mikanta sa pinakamatahum nga huni sa Pasko nga sukad nasulat, sa makalipay nga “Carol of the Bells,” nga unang gipahigayon didto sa Estados Unidos niadtong 1921.
Sa orihinal, kini dili usa ka daygon sa Pasko. Gibase kini sa usa ka karaan nga Ukrainian folk song nga nailhang “Shchedryk,” sagad nga gihubad nga “Ang Usa nga Manggihatagon.”
Ang mga pamilyang Ukrainian naanad nga manganta niini sa pagsugod sa tuig. Ang orihinal nga lyrics naghisgot bahin sa usa ka langgam nga milupad ngadto sa balay sa pamilya ug misulti sa katingalahang swerte nga naghulat kanila sa umaabut nga tuig.1
Ganahan ko sa pagbati niana nga sugilanon.
Ganahan ko sa mensahe niini sa paglaum ug kamasaligon.
Dili ba mao kana ang mensahe sa Pasko? Bisan og ang kalibutan makita nga nagkisdom—kon ang mga butang nagkadili husto, kon ang atong mga kasingkasing gisanapan sa kasagmuyo ug kabalaka, taliwala sa kasub-anan ug kagul-anan—atong makanta ang mahitungod sa “yuta nga iyang gikahimut-an” ug “panagdait sa katawhan”2 tungod kang Kristo, kinsa mianhi “aron sa paghatag ug kahayag ngadto sa mga nagalingkod sa landong.”3
Usa ka Panahon sa Kamanggihatagon
Pagkatukma gayud, nga usa sa nindot kaayo nato nga daygon sa Pasko may orihinal nga ulohan nga “Ang Usa nga Manggihatagon.” Ang Pasko, mao gayud, ang panahon sa pagkamanggihatagon.
Nadasig niana nga diwa, usahay mogahin kita og mga oras nga mangita sa perpekto nga gasa nga ikahatag ngadto sa atong mga higala ug mga pamilya. Nangita kita og mga paagi nga mas magmatinabangon ug malipayon. Maaghat kita sa paggahin og ubay-ubay pang oras ngadto sa atong mga gimahal. Mas nahibalo kita kinsa kadtong nanagsubo, ug sagad kitang mohimo og daghang tabang ngadto nila. Tanan kini maoy atong dili hingpit apan sinsero nga pagsunod sa kamanggihatagon sa atong Manluluwas, kansang pagkatawo tinguha natong mapasidunggan.
Apan nasayud kitang tanan nga kasagaran ang langitnong diwa sa Pasko matabunan ug gani mawala tungod sa nanghinubra ug kabalaka sa pag-shopping, mga balayranan, ug kapuno sa iskedyul.
Dili ko gustong moawhag nga isalikway sa mga tawo ang mga kalihokan, apan tuguti kong mosulti nga pipila sa akong mga panumduman sa Pasko mao ang exchanging gifts, pagkawala diha sa nagdasok nga tawo, ug pagtambong og makalingawng mga kalihokan nga mopundok sa mga tawo niining panahona sa tuig.
Oo, dunay daghang mga rason aron malingaw niining mga butanga. Apan dunay mas daghan pa.
Busa, modapit ko natong tanan sa pagpangita, niini nga Pasko, og panahon diin anaa ang kalinaw sa pagpasidungog ug paghalad og kinasingkasing nga pasalamat ngadto “sa Usa nga Manggihatagon.”
Atong hunahunaon ang mabination, mahigugmaon, ug manggiloy-on natong Amahan sa Langit.
Samtang mag-shopping ta og mga regalo—manghatag ug modawat niini—unta gahinan nato og panahon ang pagpamalandong sa daghang gasa nga gibu-bu sa Dios kanato, Iyang mga anak.
Ang Gasa sa Pagpasalamat
Moingon ko nga tawhanong kinaiya ang pagbaliwala og mga butang—bisan sa mga butang nga bililhon. Usa kini sa nakat-unan natong mga leksyon gikan sa istorya sa napulo ka sanlahon sa kapanahunan ni Jesus. Nag-antus sa makalisang ug grabe nga sakit nga naghikaw nila sa mga higala, pamilya, ug sa kinabuhi mismo, kining nanag-antus nga mga sanlahon nangamuyo ug giayo sa Anak sa Dios.
Sa inyong nahibaloan, human niining mahimayaong milagro ang siyam sa mga sanlahon nanglakaw nga nagmaya sa ilang swerte.
Usa ra ang mibalik.
Usa ra sa napulo ang migahin og panahon sa pagpasalamat. Usa ra sa napulo, “sa iyang pagkakita nga siya maayo na, mibalik ug sa ma-kusog nga tingog nagdayeg sa Dios, ug siya mihapa sa tiilan ni Jesus ug nagpasalamat kaniya.”4
Kana nga mapaubsanong pagpahayag sa lunsayng pagpasalamat ingon og talagsa ra karon kay sa niini nga istorya, apan nanghitabo gihapon kini. Ug kon mobuhat sila, matandog nila ang atong kasingkasing ug madasig kita sa pag-ihap sa kaugalingon natong mga panalangin.
Usa ka sanglitanan nga bag-o nakong nakat-unan naglakip sa tawo nga nagpuyo sa Africa. Tungod sa iyang kakulangan, kining tawhana wala gayud makalakaw. Naa ra gyud siya sa tanang panahon sa balay sa iyang mga ginikanan. Dili siya makatrabaho; dili siya makalulinghayaw uban sa iyang mga higala; dili gani siya makahimo bisan og gaan nga mga butang nga ato rang gibaliwala.
Dayon nakadungog siyag butang nga makahuluganon! Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nagpadala og mga wheelchair sa usa ka kalihokan nga dili layo sa ilang balay!
Naghangyo siya og higala nga modala niya ngadto sa kalihokan, ug didto nakita niya ang daghang mga tawo ug mga bata nga may kakulangan nga gipasakay sa bag-o, sinaw nga mga wheelchair.
Pagkadako sa iyang gusto nga makalingkod sa usa niadto nga mga wheelchair! Kini makausab gayud sa iyang kinabuhi, sa kaugalingon niyang kusog, makalihok!
Diha sa linya siya naghulat hangtud nga, iya nang turno.
Duha ka tawo mipasakay niya sa wheelchair ug, sa unang higayon sa iyang kinabuhi nakalihok siya!
Sa una nagpanuko pa siya sa paglihok. Apan dihang komportable na siya sa wheelchair, nagkapaspas na siya.
Mituyok, miliso, ug mipadagan siya. Giwarawarahan niya sa duha ka kamot dihang gilabyan niya ang iyang higala.
Paspas kaayo siya!
Ang iyang panagway puno sa kahinam ug kalipay.
Human sa igong panahon, bisan pa, hinay-hinay niyang gipabalik ang wheelchair ngadto sa uban ug sa subo nga panagway andam na siya nga magpaalsa.
“Naunsa man ka?” nangutana iyang higala.
Mipahiyum ang tawo ug mikibo sa iyang abaga. “Higayon na pud sa uban karon,” miingon siya.
Ang humanitarian missionary sa Simbahan miubo tapad niya ug miingon, “Kini nga wheelchair imoha na.”
Ang tawo dili makatuo. Nagtuo siya nga kini nga kalihokan usa lang ka pag-demonstrar kon unsay bationi nga makasakay og wheelchair.
“Akoa na ba gyud ni?” nangutana siya.
“Oo.”
“Apan wa koy kwarta.”
“Imoha na kana. Gasa kana gikan sa mga tawo nga nahigugma nimo.”
Dihang nakita niya nga tinuod gyud kini, mitan-aw sa iyang higala kining mapaubsanong tawo.
Gitan-aw niya ang misyonaryo.
Gipugngan niya ang iyang mga luha, apan walay kahimoan. Ug sa iyang pagbakho, mikatawa siya sa lunsay nga kalipay nga iyang gibati.
Ang iyang higala ug ang misyonaryo mibakho uban kaniya.
“Salamat,” hagawhaw niya nga pagsulti.
Iyang gigakos silang duha, mipahimutang, ug dayon uban sa “singgit!” mipadagan og kusog nga may dakong pahiyom.
“Makalupad na ko!” misinggit siya samtang paspas siyang nagpadagan og balik-balik.
Kining tawhana nahibalo unsay pasalamat.
Ang Grasya sa Dios
Kita ba mibati na og ingon ka lunsay, walay kinutubang pasalamat? Niining Kapaskohan, ug sa tibuok tuig, akong pag-ampo nga kita mahinumdom sa Usa nga Manggihatagon—atong Dios, atong Amahan, atong pinalangga nga Tigbalantay ug Magtatambag.
Kay Siya ang Tighatag og Gasa!
Ang Usa nga Manggihatagon
Kon kita, nga Iyang mga anak, mohangyo og tinapay, Siya dili mohatag nato og bato.5 Hinoon, tugyanan Niya kita og mga gasa nga langitnon ug bililhon nga molapaw sa atong katakus sa pagsabut ug sa pag-imagine. Siya mihatag kanato og:
-
Kalinaw.
-
Kalipay.
-
Kabuhong.
-
Proteksyon.
-
Kinahanglanon.
-
Pabor.
-
Paglaum.
-
Kamasaligon.
-
Gugma.
-
Kaluwasan.
-
Kinabuhing dayon.
Gisaulog nato karon ang pinakamahinungdanong gasa sa tanan, ang usa nga maghimong posible sa ubang mga gasa—ang pagkatawo sa bata sa Bethlehem. Tungod Kaniya, “ang lubnganan walay kadaugan, ug ang kahapdos sa kamatayon gituhop diha kang Kristo. Siya mao ang kahayag ug ang kinabuhi sa kalibutan; oo, usa ka kahayag nga walay katapusan, nga dili gayud mahimo nga mongitngit.”6
Malipayon akong mopasalamat sa Dios sa Iyang kamanggihatagon.
Siya miluwas kanato gikan sa kasub-anan, kahaw-ang, ug kadili takus.
Giablihan Niya ang atong mga mata ug ang atong mga dalunggan. Gihimo Niyang kahayag ang kangitngit, pagsayaw puli sa pagbangutan, ug gugma puli sa kasubo.
Iya kitang giluwas gikan sa milabayng pagkaulipon ug kahakog ug giablihan ang dalan sa karon nga katuyoan ug ang kaugmaon nga pabor.
Siya kini nga atong gisimba.
Siya ang atong Dios.
Ang Usa nga Manggihatagon
Siya kini kinsa hingpit nga nahigugma sa Iyang mga anak nga Iyang gihalad ang Iyang Bugtong Anak aron ang mga motuo dili malaglag kondili may kinabuhing dayon.7
Tungod kang Jesus nga si Kristo, dili gayud kita mobati nga estranghero. Mobangon kita uban sa mga makiangayon sa Iyang pagbalik! Siya kini kinsa hingpit nga nahigugma sa Iyang mga anak nga Iyang gihalad ang Iyang Bugtong Anak aron ang mga motuo dili malaglag kondili may kinabuhing dayon.8
Hinaut nga kita, niini nga Kapaskohan, mahinumdom sa Usa nga Manggihatagon ug mohatag ug dako ug kinasingkasing nga pasalamat sa Makagagahum natong Dios, kinsa mihatag sa Iyang mga anak og pako aron makalupad. Kini ang mapaubsanon ug sinsero nakong pag-ampo ug kinasingkasing nga panalangin niining Pasko ug sa kanunay, sa pangalan sa atong Manluluwas nga si Jesukristo, amen.