កុំឲ្យអ្នកណាមានចិត្តតោះតើយ
កាលពីមួយសប្តាហ៍មុន ពន្លឺបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នៅវិសាលដ្ឋានព្រះវិហារបរិសុទ្ធបានបើកឡើង ដោយបន្តនូវប្រពៃណីដែលមានរយៈពេល ៥៣ ឆ្នាំ និងសម្រាប់មនុស្សជាច្រើន វាគឺជាសញ្ញានៃការចាប់ផ្តើមបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ។ នៅបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ យើងសាទរដល់ការប្រសូត ព្រះជន្ម និងពន្លឺនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលជាបុត្រាដ៏ពិតរបស់ព្រះ និងជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃពិភពលោក ។ យើងរកឃើញក្តីសង្ឃឹមនៅក្នុងការប្រកាសដែលកើតមកជាមួយនឹងការប្រសូតរបស់ទ្រង់ថា ៖ « សួស្តីដល់ព្រះនៅស្ថានដ៏ខ្ពស់បំផុត ហើយសេចក្តីសុខសាន្តនៅផែនដី នៅកណ្តាលមនុស្ស ដែលជាទីគាប់ព្រះហឫទ័យដល់ទ្រង់ » ។១ តន្ត្រី កុមារដែលមានចិត្តរំភើប អំណោយដើម្បីឲ្យ និងអំណោយដែលនឹងទទួលបាន ដើមគ្រីស្ទម៉ាស់ ការតុបតែង និងពន្លឺគឺជាផ្នែកទាំងអស់នៃការសាទរដ៏អំណរ ។
ពេលបងប្អូនគិតអំពីបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ តើអនុស្សាវរីយ៍រីករាយអ្វីខ្លះដែលផុសឡើងក្នុងចិត្តបងប្អូន ? សម្រាប់ខ្ញុំ គ្រានេះរំឭកខ្ញុំ ឲ្យចាំពីអនុស្សាវរីយ៍នៃការសាទរដល់បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់កាលពីកុមារភាព ។
ខ្ញុំអាចនៅចាំពីអំណោយជាច្រើនដែលខ្ញុំបានទទួល ។ ខ្ញុំចាំថា មានបាល់ឱប កូនបាល់វាយ ប្រដាប់ប្រដាលេង និងសម្លៀកបំពាក់ ។ ឥឡូវនេះ អំណោយទាំងនោះបានខូច និងត្រូវបានបំភ្លេច សម្លៀកបំពាក់បានសឹក និងចាស់អស់ហើយ ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលខ្ញុំចាំខ្លាំងបំផុតពីបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់កាលពីអតីតកាលនោះគឺ—អនុស្សាវរីយ៍ដ៏មានឥទ្ធិពល និងគួរឲ្យពេញចិត្តបំផុតរបស់ខ្ញុំ—ពុំមែនជាអ្វីដែលខ្ញុំបានទទួលនោះទេ ប៉ុន្តែជាអ្វីដែលខ្ញុំបានឲ្យគេវិញ ។
ខ្ញុំសូមពន្យល់អំពីរឿងនេះ ។ រៀងរាល់ឆ្នាំ នៅថ្ងៃសៅរ៍ពីមុនបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ពួកយុវវ័យនៅវួដយើងជួបជុំគ្នានៅព្រះវិហាររបស់យើង ។ យើងបានយកកន្ត្រក់ដែលមានផ្លែក្រូច ចេក និងនំឃុកឃី និងនំខេកធ្វើដោយផ្ទាល់ដៃ យកទៅជូនស្ត្រីមេម៉ាយៗដែលរស់នៅក្បែរនោះ ។ យើងបានទៅផ្ទះរបស់ពួកគាត់ ច្រៀងចម្រៀងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ហើយជូនកន្ត្រក់អំណោយបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នោះទៅពួកគាត់ ។ ខ្ញុំនៅចាំពីស្នាមញញឹមដ៏មានអំណរគុណរបស់ពួកគាត់ ។ ពួកគាត់មួយចំនួនគឺជាជនអន្តោប្រវេស្តន៍ជំនាន់ទីមួយ ឬទីពីរ បានបង្ហាញអំណរគុណពួកគាត់ជាតុងភាសាអង់គ្លេស ៖ មានដូចជា បងស្រី ស្វត, ប៊ីនឌិន, ហ្គ្រូល និង ខាកខ្លើរ ។ ខ្ញុំនឹងមិនភ្លេចពីអារម្មណ៍កក់ក្តៅដែលដក់ជាប់ក្នុងចិត្តខ្ញុំឡើយ ។
ពេលលេសា និងខ្ញុំបានក្លាយជាឪពុកម្តាយគេ យើងបានចាប់ផ្តើមប្រពៃណីមួយ គឺជូនអំណោយបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ទៅគ្រួសារដែលទ័លក្រ ដូចបងប្អូនជាច្រើនធ្វើដែរ ។ ជារឿយៗ យើងបានទទួលឈ្មោះគ្រួសារមួយមកពីអង្គការសប្បុរសធម៌ក្នុងសហគមន៍ ជាមួយនឹងអាយុរបស់កូនៗពួកគេ ។ យើងបានចំណាយពេលច្រើន និងខិតខំយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីរកអំណោយដែលសមនឹងពួកគេ ។ ពួកកូនប្រុសរបស់យើងហាក់ដូចជារីករាយនឹងកិច្ចការនេះ ខ្លាំងដូចការទទួលអំណោយផ្ទាល់ខ្លួនពួកគេនៅថ្ងៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ដែរ ! ប្រពៃណីនៃការបម្រើជាគ្រួសារនេះបានជួយរក្សាវិញ្ញាណនៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ពិតប្រាកដនៅក្នុងចិត្តយើង ។
នៅក្នុងជីវិតនៃវិជ្ជាជីវៈខ្ញុំ ខ្ញុំធ្វើការទាក់ទងនឹងការអភិវឌ្ឍ ការផលិត និងទីផ្សារនៃឧបករណ៍កីឡានៅទូទាំងពិភពលោក ។ ឧបករណ៍ដូចជា ម៉ាស៊ីនរត់ហាត់ប្រាណ កង់ធាក់ហាត់ប្រាណ និងម៉ាស៊ីនដើរហាត់ប្រាណ គឺត្រូវបានផលិតឡើងជាចម្បងដើម្បីជួយឲ្យបេះដូងរឹងមាំ ។ ប្រាកដណាស់ នៅក្រុមហ៊ុនយើង យើងបានខិតខំធ្វើការ ដើម្បីប្រាកដថា អ្នកប្រើឧបករណ៍អាចវាស់យ៉ាងត្រឹមត្រូវនូវកម្រិតនៃស្ថានភាព និងសកម្មភាពបេះដូងរបស់ពួកគេ តាមរយៈអេក្រង់វាស់ចង្វាក់បេះដូង ។ សព្វថ្ងៃនេះ ពួកយើងជាច្រើនពាក់បច្ចេកវិជ្ជានេះនៅលើ-កដៃយើង ដែលពិនិត្យបេះដូង និងជំរុញសកម្មភាពដើម្បីពង្រឹងបេះដូងយើង ។
តាមការគិតរបស់អ្នកប្រសិនបើមានវិធីមួយវាស់ស្ថានភាពដួងចិត្តយើងចេញពីទស្សនវិស័យខាងវិញ្ញាណ—គឺអេក្រង់វាស់ដួងចិត្តខាងវិញ្ញាណ តើវាមានសភាពបែបណាវិញ ? តើអេក្រង់វាស់ដួងចិត្តរបស់អ្នកនឹងមានសភាពបែបណា ? តើសុខភាពដួងចិត្តខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នកមានសភាពដូចម្តេច ? រដូវកាលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ហាក់ដូចជាគ្រាមួយដ៏ឧត្តមសម្រាប់យើង ឲ្យវាយតម្លៃពីស្ថានភាពដួងចិត្តរបស់យើង ។
ឧទាហរណ៍ បងប្អូនអាចសួរខ្លួនឯងថា « តើចិត្តខ្ញុំបានត្រៀមទទួលព្រះអង្គសង្គ្រោះដែរឬទេ ? » ជារឿយៗ នៅរដូវបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់យើងច្រៀងថា « កុំឲ្យអ្នកណាមានចិត្តតោះតើយ » ។២ តើបងប្អូនអាចរៀបចំដួងចិត្តរបស់បងប្អូនសម្រាប់ព្រះគ្រីស្ទដូចម្តេច ជាពិសេសអំឡុងពេលរដូវដ៏មមាញឹក ប៉ុន្តែអស្ចារ្យនេះ ?
បទគម្ពីរមានពេញដោយការពិពណ៌នា ដែលអាចជួយយើងឲ្យវាយតម្លៃស្ថានភាពដួងចិត្តរបស់យើងបាន ។ ខគម្ពីរមួយចំនួនមានពាក្យដូចជា « បរិសុទ្ធ » ៣ « ស្លូតបូត » ៤ « ទាបរាបសា » ៥ « សង្រេង » ៦ និង « ទន់ទាប » ៧ ពាក្យទាំងនេះ និងពាក្យជាច្រើនទៀតពេញក្នុងព្រះគម្ពីរ ផ្តល់ការយល់ដឹងដល់យើងអំពីព្រះទ័យរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ដើម្បីទទួលទ្រង់ទៅក្នុងដួងចិត្តយើង ប្រាកដណាស់ ដួងចិត្តយើងត្រូវតែបរិសុទ្ធ និងទន់ទាបដូចជាព្រះទ័យទ្រង់ ។
ដោយស្រង់ពាក្យរបស់ប៉ុល យើងអាចព្យាយាមឲ្យមានពាក្យ និងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចារដូចជា « សំបុត្រ…ទាំងកត់ទុកក្នុងចិត្តយើងខ្ញុំផង ដែលមនុស្សទាំងអស់ក៏ដឹង ហើយអានមើលដែរ ៖…សំបុត្ររបស់ព្រះគ្រីស្ទ…មិនមែនសរសេរនឹងទឹកខ្មៅទេ គឺនឹងព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់ ក៏មិនមែនលើបន្ទះថ្មដែរ គឺក្នុងចិត្តខាងសាច់ឈាមវិញ » ។៨ ការណ៍នេះតម្រូវឲ្យធ្វើអ្វីលើសពីការគ្រាន់តែនិយាយស្វាគមន៍បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់យ៉ាងគួរសមពីបបូរមាត់យើងទៅទៀត ។ ព្រះអម្ចាស់ព្រមានយើងទាស់នឹងអស់អ្នកដែល « [ ប្រមូលគ្នា ] មកជិតយើងតែបបូរមាត់ទេ ឯចិត្តគេនោះនៅឆ្ងាយពីយើងណាស់ » ។៩ អំឡុងពេលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ និងពេញមួយឆ្នាំ ទង្វើសប្បុរស និងកិច្ចការល្អរបស់យើងគឺជាការបង្ហាញដ៏ល្អបំផុតនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់យើងចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះបានចារនៅក្នុងចិត្តយើងហើយ ។
ពេលខ្ញុំពិចារណាពីស្ថានភាពដួងចិត្តខ្ញុំផ្ទាល់ ខ្ញុំរកឃើញការបំផុសគំនិត និងគំរូល្អៗដើម្បីធ្វើតាម នៅក្នុងដួងចិត្ត និងការពលិកម្មរបស់អស់អ្នកដែលជួយស្ថាបនាសាសនាចក្រ នៅគ្រាដំបូងនៃការស្តារឡើងវិញរបស់សាសនាចក្រ ។ ខ្ញុំចង់ចែកចាយរឿងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់មួយអំពីអ្នកប្រែចិត្តជឿជាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយពីជំនាន់ដើមមកពីទីក្រុង អ៊ីមមីងហាំ ប្រទេសអង់គ្លេស ៖ គឺ ម៉ារី វ៉ូត លីតថលតុន ។
ម៉ារី និងស្វាមីគាត់ឈ្មោះប៉ុល ពុំធ្លាប់គិតថា ពួកគេនឹងចាកចេញពីផ្ទះរបស់គេនៅអង់គ្លេសទេ ។ ប៉ុន្តែពួកគេបានឮសារលិខិតនៃដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ ហើយទទួលបានទីបន្ទាល់នៃភាពពោរពេញរបស់វា ។ ពួកគេបានជ្រមុជទឹក ហើយពីរខែក្រោយមក ម៉ារី និង ប៉ុល ជាមួយកូនៗពួកគាត់ បានជិះកប៉ាល់ទៅប្រទេសអាមេរិក ដើម្បីជួបជុំជាមួយពួកបរិសុទ្ធ ។ ពួកគេបានមកដល់ទីក្រុង នូវ យ៉ោក នៅថ្ងៃទី ២០ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៨៤៤ ។ ប្រាំថ្ងៃក្រោយមក ពួកគេបានធ្វើដំណើរតាមរទេះសេះទៅទីក្រុង ណៅវូ រដ្ឋអិលលីណោយ ។ សូមស្រមៃមើលថា—ការធ្វើដំណើរនៅក្នុងអាកាសធាតុត្រជាក់ខ្លាំង ផ្លូវពិបាក នោះពួកគេសាទរដល់ថ្ងៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ដំបូងរបស់គេនៅប្រទេសអាមេរិក ។
ទោះបីជាមានការផ្លាស់ប្តូរទាំងនេះក្តី ម៉ារីបានបន្តក្តីសង្ឃឹមក្នុងចិត្តគាត់ថា ថ្ងៃណាមួយគ្រួសារគាត់នឹងសាទរបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ដូចពួកគេបានធ្វើនៅប្រទេសអង់គ្លេសដែរ ដោយមានកម្រងផ្កា តាណូអែល និងចម្រៀងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ។ ជាអកុសល បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាសទីពីររបស់ពួកគេនៅអាមេរិកក្នុងឆ្នាំ ១៨៤៥ ពុំសូវល្អប៉ុន្មានទេ—ពួកគេបានចំណាយពេលនៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នៅលើរទេះ ដែលប៉ុលបានយកវាធ្វើជាផ្ទះបណ្តោះអាសន្ន ខណៈដែលគ្រួសារនេះកំពុងពុះពារកសាងខ្លួនពួកគេនៅទីក្រុងណៅវូ ។ ជាថ្មីម្តងទៀត ពេញដោយក្តីសង្ឃឹមក្នុងចិត្ត ម៉ារីបាននិយាយថា « បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ឆ្នាំក្រោយនឹងប្លែកពីនេះ » ។
នៅឆ្នាំបន្ទាប់គឺឆ្នាំ ១៨៤៦ បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់លើកទីបីរបស់គ្រួសារនេះនៅប្រទេសអាមេរិក ម៉ារី និងកូនៗបានទៅដល់ វិនធើរ ខ្វរធើរ ដោយរៀបចំខ្លួនពួកគេសម្រាប់ការធ្វើដំណើរដ៏ឆ្ងាយមួយទៅភាគខាងលិចនៅរដូវផ្ការីក ។ ពួកមនុស្សកំណាចបានបណ្តេញពួកគេចេញពីណៅវូ ហើយប៉ុលកំពុងធ្វើដំណើរទៅភាគខាងលិចជាមួយកងវរសេនាតូចមរមន—ដែលមានចម្ងាយរាប់រយគីឡូម៉ែត្រពីគ្នា ។ ជាថ្មីម្ដងទៀត គ្មានចម្រៀងបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ហើយក៏គ្មានតាណូអែលដែរ ។ ផ្ទុយទៅវិញ មានការតមអាហារ និងការអធិស្ឋានដោយស្មោះសរសម្រាប់កូនប្រុសច្បងរបស់ម៉ារីអាយុប្រាំបីឆ្នាំ ដែលហៀបនឹងស្លាប់ដោយសារជំងឺខ្វះអាហាររូបត្ថម្ភធ្ងន់ធ្ងរ ។ កូននោះបាននៅរស់ ប៉ុន្តែមនុស្ស ២៥ នាក់ផ្សេងទៀតនៅ វិនធើរ ខ្វរធើរ បានស្លាប់នៅចំថ្ងៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នោះឯង ។
វាមិនបានល្អឡើយ រហូតដល់បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់លើកទីបួនរបស់គាត់នៅអាមេរិក ដោយទើបតែទៅដល់ជ្រលងភ្នំ សលត៍ លេក ម៉ារី និងគ្រួសារគាត់បានសាទរបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់រួមគ្នាដោយភាពសុខសាន្ត ។ ទោះបីការសាទរនាគ្រានោះមិនដូចជាអ្វីដែលគាត់ធ្លាប់ធ្វើនៅប្រទេសអង់គ្លេសក្តី ។ ប៉ុន្តែ វាពិតជាបានល្អប្រសើរច្រើនណាស់ ។ នាថ្ងៃសាទរបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ចំថ្ងៃឈប់សម្រាកមួយ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ពីបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ឆ្នាំ ១៨៤៧ ពួកបរិសុទ្ធបានជួបជុំគ្នាអធិស្ឋាន ថ្លែងពាក្យនៃការដឹងគុណ និងច្រៀងចម្រៀងសរសើរព្រះ សម្រាប់ការដោះលែងពួកគេនៅក្រុងស៊ីយ៉ូន ។ បទចម្រៀងមួយក្នុងចំណោមបទទាំងនោះគឺបទ « មកមកពួកបរិសុទ្ធ » ដែលពន្យល់ប្រាប់ពីជម្រៅដួងចិត្ត ជាទំនុកតម្កើងដែលនិពន្ធស្តីពីការធ្វើដំណើររបស់ពួកអ្នកត្រួសត្រាយ ដែលបានក្លាយជាចម្រៀងនៃសេចក្តីជំនឿដល់ពួកបរិសុទ្ធជាអ្នកត្រួសត្រាយជំនាន់ដើមទាំងនេះ ។ ក្រោយមកទៀត បទ « មកមកពួកបរិសុទ្ធ » បានបន្តជាទំនុកតម្កើងដ៏ពេញចិត្តមួយ ដូចជាបទចម្រៀងគ្រីស្ទម៉ាស់ដែរ នៅឯការសាទរដល់បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់សម្រាប់ពួកអ្នកត្រួសត្រាយ ។១០
ខ្ញុំជឿថា ឧបសគ្គរបស់ម៉ារីអស់ពេលជាច្រើនឆ្នាំបានធ្វើឲ្យគាត់ផ្លាស់ប្តូរដួងចិត្ត ។ គាត់ហាក់ដូចជាយល់កាន់តែច្បាស់ពីបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ជាមួយនឹងប្រពៃណីបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ថ្មី និងចម្រៀងថ្មីនៅក្នុងដួងចិត្តគាត់ ។ គាត់ពិតជាបានអភិវឌ្ឍ ដួងចិត្តនៃការពលិកម្ម ដោយផ្តោតចិត្តគាត់ឲ្យសង្ឃឹម និងស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
រដូវកាលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ហាក់ដូចជាគ្រាមួយសមរម្យ ដើម្បីពិចារណាពីសុខភាពដួងចិត្តខាងវិញ្ញាណយើង ដូច្នេះខ្ញុំសូមបញ្ចប់ការនិយាយជាមួយនឹងយោបល់សាមញ្ញ ដែលអាចជួយយើងឲ្យពិនិត្យមើល និងពង្រឹងដល់ដួងចិត្តខាងវិញ្ញាណយើង ៖ ខ្ញុំសូមអញ្ជើញឲ្យយើងគ្រប់គ្នាជ្រើសរើសធ្វើអ្វីមួយដែលបង្ហាញឥរិយាបថ ពីក្រៅ និងបង្ហាញអារម្មណ៍ ក្នុងចិត្ត យើងអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទុកជាអំណោយដែលយើងថ្វាយទ្រង់នាឆ្នាំនេះ ។
ដូច ម៉ារី លីតថលតុន ដែរ យើងជួបជុំគ្នានារាត្រីនេះក្នុងនាមជាអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដ៏ស្មោះត្រង់ ដើម្បីថ្វាយបង្គំទ្រង់ ។ ឥឡូវនេះសូមផ្ទៀងស្តាប់ ពេលក្រុមចម្រៀងចូលរួមច្រៀងជាមួយ « ក្រុមចម្រៀងនៃពួកទេវតា » នៅក្នុងទំនុកតម្កើងដ៏ពិរោះ និងអញ្ជើញឲ្យ « ពួកអ្នកស្មោះត្រង់ មកមើលបុត្រ ដែលសង្គ្រោះមនុស្សទាំងឡាយ » ។ មិនថា យើងរស់នៅទីណាក្នុងពិភពលោកនេះទេ យើងម្នាក់ៗអាច « មក…ដោយច្រៀងបទថ្វាយព្រះអង្គ…មកដល់ភូមិបេថ្លេហិម »—គឺនៅក្នុងដួងចិត្តយើង—មកថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ។១១
ខ្ញុំសូមថ្លែងជាសាក្សីពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃពិភពលោក ។ សូមឲ្យយើងមានវិញ្ញាណនៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ចារក្នុងចិត្តយើង ពេញមួយរដូវកាលបុណ្យនេះ និងនៅក្នុងឆ្នាំថ្មី ។ វាជាការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។