Ang Ebanghelyo sa Kalinaw
Niining panahon sa Pasko, ang tibuok Kristiyanong kalibutan nagsaulog sa pagkatawo ni Jesukristo, ang “Prinsipe sa Kalinaw.” Nalipay kita sa pahibalo sa anghel niana nga pagkatawo:
“Kay alang kaninyo natawo karon sa lungsod ni David ang Manluluwas nga mao ang Kristo nga Ginoo. …
“Ug sa kalit diha uban sa manolunda ang usa ka langitnong panon nga nanagdalayeg sa Dios, ug nanag-ingon,
“Himaya sa Dios sa kalangitan, ug sa yuta panagdait sa mga tawo nga iyang gikahimut-an.”1
Usa ka maayong paghulagway sa pagtahud sa mga Kristiyano sa Manluluwas mao ang mga pulong nga gisulat ni Charles Dickens alang sa kaugalingon niyang mga anak:
“Akong pinalanggang mga anak, matinguhaon ko nga duna kamoy masayran mahitungod sa Kasaysayan ni Jesukristo. Kay ang tanan kinahanglang masayud mahitungod Kaniya. Walay tawo nga nabuhi, kinsa maayo kaayo, mabination kaayo, malumo kaayo, ug magul-anon kaayo alang sa tanang tawo nga nasayop.”
Mao kadto ang pasiuna ni Dickens. Mao kini ang iyang panapos:
“Hinumdumi!—Kristiyanismo ang pagbuhat og maayo sa kanunay—bisan ngadto sa mga mibuhat og dautan kanato. Kristiyanismo ang paghigugma sa atong silingan sama sa atong kaugalingon, ug ang pagbuhat ngadto sa tanang tawo sa unsay gusto nato nga ilang Buhaton ngari nato. Kristiyanismo ang pagkahimong malumo, maloloy-on, ug mapasayloon, ug ang hilum nga pagbaton niana nga mga hiyas sa atong kasingkasing, ug dili gayud magpasigarbo niini, o sa atong mga pag-ampo o sa atong gugma sa Dios, apan sa kanunay mopakita nga gimahal nato Siya pinaagi sa mapainubsanong paningkamot nga mobuhat og matarung sa tanang butang. Kon ato kining buhaton, ug hinumduman ang kinabuhi ug mga leksyon sa Atong Ginoong Jesukristo, ug maningkamot sa paglihok sumala niini, masaligon kitang makalaum nga ang Dios mopasaylo kanato sa atong mga sala ug kasaypanan, ug makahimo kanato nga mabuhi ug mamatay sa Kalinaw.”2
Sama sa gisulat ni Dickens, ang “kinabuhi ug mga leksyon sa Atong Ginoong Jesukristo” mogiya kanato ngadto sa kalinaw. Si Apostol Pablo mitawag sa mga pagtulun-an sa Manluluwas nga “maayong balita sa kadaitan.”3
Ang pulong nga kalinaw dunay daghang kahulugan diha sa mga kasulatan. Sa dihang miingon si Jesus, “Ang kalinaw magauban kaninyo,” Iyang gihulagway ang matang sa kalinaw nga gideklarar ni Propeta Isaias: “Ug ang buhat sa pagkamatarung mahimo nga pakigdait; ug ang sangputanan sa pagkamatarung, sa kalinaw ug sa pagsalig sa walay katapusan.”4 Ang Manluluwas mituman niana nga panagna. Mipasabut Siya: “Gisulti ko kini kaninyo aron nga dinhi kanako makabaton kamo og kalinaw.”5
Sa Iyang katapusang instruksyon, si Ginoong Jesukristo misulti sa Iyang mga Apostoles, “Kaninyo ibilin ko ang kalinaw, kaninyo ihatag ko ang akong kalinaw: hatagan ko kamo niini dili sama sa hinatagan sa kalibutan. Kinahanglan dili magkaguol ang inyong kasingkasing, ni magtalaw.”6
Wala madugay human niana, sa Iyang pagbisita sa mga matarung diha sa bag-ong kalibutan, ang Manluluwas mikutlo niini nga mga pulong ni Isaias: “Ug ang tanan ninyo nga mga anak pagatudloan mahitungod sa Ginoo; ug hilabihan ang kalinaw sa inyong mga anak.”7
Ang gitudlo sa Manluluwas mahitungod sa kalinaw diha sa atong kinabuhi isip mga indibidwal magamit usab sa kalinaw diha sa pamilya, kalinaw sa nasud, ug kalinaw sa kalibutan.
Ang Manluluwas ug ang iyang mga Apostoles walay programa alang sa kalinaw sa kalibutan gawas sa indibidwal nga pagkamatarung. Wala sila makigbatok sa pamunoan sa Roma o sa pagpangulo sa lokal nga mga malupigon. Misangyaw sila og indibidwal nga pagkamatarung ug mitudlo nga ang mga anak sa Dios kinahanglang mohigugma sa ilang mga kaaway8 ug “kinahanglan makigdinaitay … uban sa tanang tawo.”9
Ang gubat ug kasamok maoy resulta sa kadautan; ang kalinaw mao ang produkto sa pagkamatarung. Ang mga panalangin sa ebanghelyo anaa alang sa tanan, ug mao usab ang pormula alang sa kalinaw: sunda ang mga sugo sa Dios.
Si Presidente Howard W. Hunter mitudlo niini:
“Ang kalinaw nga dugay nang gipangandoy sa kalibutan mao ang usa ka panahon sa napugngan nga mga kagubot; apan ang mga tawo wala makaamgo nga ang kalinaw usa ka kahimtang sa pagpakabuhi nga moabut sa tawo pinaagi lamang sa mga lagda ug mga kondisyon nga gitakda sa Dios, ug dili sa laing paagi. …
“… Kon mangita kita og panabang sa atong mga higala ug sa pamaagi sa kalibutan, makakita kita og kagubot ug kalibug. Kon modangup lamang kita sa Dios, makakita kita og kalinaw alang sa wala mahimutang nga kalag. …
“Kini nga kalinaw manalipod kanato gikan sa kalibutanong kagubot.”10
Sa moderno nga pagpadayag atong mabasa: “Apan hibaloi nga siya kinsa nagbuhat og mga buluhaton sa pagkamatarung makadawat sa iyang ganti, gani ang kalinaw niini nga kalibutan, ug kinabuhi nga dayon diha sa kalibutan nga umaabut.”11
Kalinaw ang saad sa atong Manluluwas, ug kalinaw ang atong tumong. Kining gisaad nga kalinaw mao ang pagbati sa kaayohan ug pagkakalma nga moabut gumikan sa pagtuman sa Iyang mga sugo. Si Presidente Spencer W. Kimball miingon:
“Ang kalinaw mao ang resulta sa pagkamatarung. Dili kini mapalit sa kwarta, ug dili mapailisan ni mapabayloan. Kinahanglang takus kining makab-ut.”12 Mokanta kita og, “Katam-is sa kalinaw nga dala sa ebanghelyo,”13 ug sa laing talagsaong himno moapil kita sa pagkanta niining mahunihong pag-ampo:
“Tuguti nga adunay kalinaw sa kalibutan
Ug tuguti nga magsugod kini kanako.”14
Dili kita makaangkon og kalinaw tali sa mga nasud kon dili maangkon ang kinatibuk-ang pagkamatarung tali sa katawhan nga naglangkob niini. Sa gubot nga katuigan sa Ikaduhang Gubat sa Kalibutan si Elder John A. Widtsoe mitudlo niini:
“Ang bugtong paagi sa pag-ugmad og malinawon nga komunidad mao ang pag-ugmad og mga lalaki ug babaye kinsa tighigugma ug tighimo og kalinaw. Ang matag indibidwal, pinaagi niana nga doktrina ni Kristo ug sa Iyang Simbahan, naghupot diha sa iyang kaugalingong mga kamot sa kalinaw sa kalibutan.
“Mihimo kana kanako nga responsable alang sa kalinaw sa kalibutan, ug mihimo sa tagsa-tagsa kaninyo nga responsable alang sa kalinaw sa kalibutan. Ang responsibilidad dili mabalhin ngadto sa laing tawo.”15
Paglabay sa mga traynta ka tuig, ang laing kinatibuk-ang lider, si Eldred G. Smith, mitudlo sa samang kamatuoran:
“Kon ang matag tawo magbaton og kalinaw diha sa iyang kalag, niana adunay kalinaw sa pamilya. Kon adunay kalinaw sa matag pamilya, niana adunay kalinaw sa nasud. Kon adunay kalinaw sa mga nasud, adunay kalinaw sa kalibutan.
“Dili lamang kita manganta og, ‘Tuguti nga adunay kalinaw sa kalibutan ug tuguti nga magsugod kini kanako,’ apan buhaton gayud kini. Himoon ko kining tumong—inyong tumong.”16
Usa sa akong paborito nga mga istorya sa Pasko gimantala sa Deseret News sobra sa 30 ka tuig na ang milabay. Naghisgot kini sa 11-anyos nga batang babaye ug unsay iyang nakat-unan pinaagi sa iyang kaguol nga wala makadawat sa gitinguha nga gasa ug sa iyang kalinaw sa pagkakat-on sa kahulugan sa unsay atong gisaulog pinaagi sa mga gasa panahon sa Pasko. Ipaambit ko kini ilabi na ngadto sa kabataan ug kabatan-onan taliwala kanato.
Usa ka 11-anyos nga batang babaye nagbangutan tungod kay wala niya madawat ang bag-ong monyeka nga dugay na niyang gipangandoy.
Naningkamot sa paghupay, ang iyang inahan miingon, “Nagkadako na ang imong edad para ana.” Dako na ba siya og edad para sa Pasko? naghunahuna ang iyang anak. Mipasabut ang iyang amahan:
“Pinangga nakong anak. Adunay daghang kasakit, ug kalipay, sa pagtubo. Dili, anak, dili dako ang imong edad para sa Pasko. Dunay mas importante pa nga nahitabo nimo. Nagkadako na ka aron makaamgo nga daghang mga butang dunay mas lawom ug mas mahinungdanong kahulugan kay sa imong nasabtan sa bata pa ka. … Ginaingon nga mohatag kita og mga gasa sa Pasko tungod kay ang mga magbalantay ug ang mga mago mihatag og mga gasa sa Batang Kristo, apan sultihan ko ikaw sa tinuod nga unang regalo sa Pasko.”
Ang iyang amahan mipamatuod dayon sa dakong gugma sa atong Langitnong Amahan alang sa Iyang kinamagulangang anak, “kinsa kanunayng maunungon Kaniya tadlas sa daghang kasamok ug pagsukol ug mitabang pa gani Kaniya sa paglalang sa kalibutan nga atong gipuy-an.” Misulti siya kaniya kon giunsa sa atong Langitnong Amahan paghatag kanato nianang Anak, ang Ginoong Jesukristo, nga mahimo natong Manluluwas.
Mibasa siya gikan sa Basahon ni Mormon kon sa unsang paagi kini nga Anak “manaog gikan sa langit aron moipon sa mga katawhan, ug mopuyo sa usa ka mortal nga lawas. … Ug sud-onga, siya moantus sa mga pagsulay, ug sakit sa lawas, kagutom, kauhaw, ug kakapoy, gani labaw nga ang tawo makaantus, gawas kini ngadto sa kamatayon; kay tan-awa, dugo manggawas gikan sa matag lungag sa iyang mga panit, hilabihan ka dako sa iyang kasubo tungod sa mga pagkadautan ug sa mga pagkasalawayon sa iyang mga katawhan. Ug siya pagatawgon og Jesukristo, ang Anak sa Dios, ang Amahan sa langit ug sa yuta” (Mosiah 3:5, 7–8).
Mitak-up sa libro, siya mipasabut:
“Bisan og ang atong Amahan sa Langit nasayud niini nga mga butang nga naghulat sa Iyang hinigugmang Anak, Siya, sa Iyang walay kinutubang gugma ug kaalam, mihatag Kaniya sa kalibutan. Ug ang ikaduhang bahin niining talagsaong gasa mao nga si Kristo, ang Anak, nasayud, usab, niining tanan, andam nga mihatag sa Iyang Kaugalingon nga kita unta makabaton og kinabuhing dayon.”
Paglabay sa katuigan, ang babaye nga midako gikan niining gamay nga bata misulat niini nga mga pulong:
“Kadto ang unang gabii sa Pasko nga akong nahinumduman nga natulog ko nga wala ang akong monyeka sa Pasko sa akong unlan. Duna akoy mas maayo. Sulod sa akong kasingkasing mao ang bag-o ug makalipay nga kalinaw. Nakakaplag ko og gasa nga dili madunot o mawala, usa ka gasa nga dili gayud nako matuboan, apan gasa nga, uban sa tabang sa Dios, mas mapalambo nako. … Ug nag-ampo ko … nga sa umaabut makabaton ko og tinuod nga mga anak, ug dayon masayud ko sa tibuok nga Gasa sa Gugma.”17
Akong tapuson uban sa pagtulun-an ni Presidente Russell M. Nelson sa Debosyonal sa Pasko sa Unang Kapangulohan sa miaging tuig: “Si Jesukristo mao ang dili hitupngan nga gasa sa Dios—ang gasa sa Amahan ngadto sa Iyang tanang mga anak.”18
“Kay gihigugma gayud sa Dios ang kalibutan, nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron ang tanan nga mosalig kaniya dili malaglag, kondili may kinabuhing dayon.”19
Mag-ampo ko nga ang mahangturong kamatuoran mahimong parte sa tanan natong buhaton niining panahon sa Pasko, sa ngalan ni Jesukristo, amen.