« ក្លាហានក្នុងទីបន្ទាល់នៃព្រះយេស៊ូវ »

ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋាន ស&វ ទូទាំងពិភពលោកសម្រាប់យុវមជ្ឈិមវ័យ ឆ្នាំ ២០២១

អែលឌើរ ហ្គើរីត ដបុលយូ ហ្គង

ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់

ថ្ងៃទី ១០ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២១

ប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ នេះគឺជាបទជូនពរដ៏ពិរោះសម្រាប់ឆ្នាំថ្មី—ដែលចៀងជាភាសាអេស្ប៉ាញ « ក្តីសង្ឃឹមដែលពិភពលោករីករាយ—ពន្លឺនៃថ្ងៃថ្មីកើតហើយ ! »^១

ស៊ីស្ទើរ ហ្គង និងខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើល និងព្រួយបារម្ភ នៅពេលយើងបានធ្វើតេស្ដឃើញវិជ្ជមានជំងឺកូវីដ-១៩ ។ សូមអរគុណចំពោះសារ និងការអធិស្ឋានរបស់ប្អូនៗ ដែលសុំឲ្យយើងបានជាសះស្បើយឡើងវិញ ។ ក្នុងអំឡុងពេលធ្វើចត្តាឡីស័ក យើងមិនមានអារម្មណ៍ឯកោនោះទេ ។ ឥឡូវនេះស៊ីស្ទើរ ហ្គង និងខ្ញុំអធិស្ឋានកាន់តែខ្លាំងឡើងសម្រាប់អស់អ្នកដែលជួបការលំបាកដោយសារជំងឺរាតត្បាតនេះ ។

នៅក្នុងពិភពលោកនេះ មានមជ្ឈិមវ័យអាយុចន្លោះពី ១៨–៣០ ប្រមាណជា ១.៤៧ billion (ប៊ីលាន)នាក់ ។ នៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់យើង មានមជ្ឈិមវ័យប្រមាណជា ២.៣ លាននាក់ ដែលមានអាយុចន្លោះពី ១៨–៣០ ឆ្នាំ រស់នៅក្នុងទ្វីបចំនួន ៦ នៅក្នុងប្រទេស និងលើទឹកដីចំនួន ១៨០ ។ ប្អូនអានព្រះគម្ពីរមរមនជាង ១១៤ ភាសា ។

ស៊ីស្ទើរ ហ្គង និងខ្ញុំចូលចិត្តជួបប្អូននៅ រ៉េចប៊ើក អៃដាហូ, ម៉ាណូស ប្រេស៊ីល, បូហ្គូតា កូឡុំប៊ី និងនៅទូទាំងពិភពលោក^២គ្រប់ទ្វីប គ្រប់កាលៈទេសៈ ។

តើប្អូនបានដឹងទេថា ឥឡូវនេះយើងមានស្តេកនៅ ប៉ូលខាងជើង អាឡាស្កាហើយ ?

សព្វថ្ងៃនេះ យើងជួបគ្នាតាមរយៈបច្ចេកវិទ្យា ។ ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមឲ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជួយយើងឲ្យមានសេចក្ដីជំនឿតែមួយ ឲ្យទ្រង់ប៉ះ ដួងចិត្តប្អូន និងបើកផ្លូវសម្រាប់ប្អូននៅក្នុងគ្រាលំបាកទាំងនេះ ។

ប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ ខ្ញុំដឹងថា ព្រះមានព្រះជន្មរស់ ។ សូមចាប់ផ្តើមទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ និងព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់ដើម្បីរីកចម្រើន និងផ្លាស់ប្តូរ ។ ចូរឲ្យទ្រង់ឱបក្រសោបប្អូន « នៅក្នុងដៃនៃសេចក្តីសុខ »^៣ ដោយមានការធានាអះអាងរបស់ទ្រង់ថា ប្អូនមានគ្រប់គ្រាន់ ។ ប្អូនមានសមត្ថភាពដ៏ទេវភាពមហិមាដែលប្អូនអាចអភិវឌ្ឍជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។

ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំចង់ចែកចាយការអញ្ជើញបីដែលបានជួយខ្ញុំឲ្យ ១) ពង្រឹងទំនាក់ទំនងរបស់ខ្ញុំជាមួយព្រះ ២) ផ្លាស់ប្តូរអនាគតឥឡូវនេះ និង ៣) ធ្វើជាមនុស្សកាន់តែប្រសើរជាងមុន ។ សរុបទៅគឺ ខ្ញុំអធិស្ឋានឲ្យការអញ្ជើញនេះនឹងពង្រឹងសេចក្តីជំនឿរបស់ប្អូន ហើយដឹកនាំប្អូនឲ្យកាន់តែជិតព្រះ និងអស់អ្នកដែលនៅជុំវិញប្អូន កាលដែលប្អូនស្វែងរកអំណរយូរអង្វែងនៅលើផ្លូវនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់ ។

ការអញ្ជើញទីមួយ ៖ ដោយមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា ព្រះវរបិតាសួគ៌សន្យាថា « ចូរបង្អង់សិន ឲ្យបានដឹងថា យើងជាព្រះ » ។^៤

ខ្ញុំធំដឹងក្ដីឡើងនៅក្នុងទីក្រុង ប៉ុន្តែខ្ញុំចូលចិត្តស្ពាយកាបូបឡើងភ្នំ ។ មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំ និងខ្ញុំឡើងភ្នំពេញមួយថ្ងៃដោយមិនមានការចំណាយប្រាក់ បន្ទាប់មកបោះជំរំនៅជិតបឹងក្នុងព្រៃក្រោមផ្ទៃមេឃល្វឹងល្វើយដែលមានសំឡេងខ្យល់បក់ជាតន្រ្តីនាពេលរាត្រី ។

ថ្មីៗនេះ ស៊ីស្ទើរ ហ្គង និងខ្ញុំបានបើកឡានទៅកន្លែងដែលងងឹតមួយ តែវាស្រស់ស្អាត ព្រោះយើងអាចមើលឃើញកាឡាក់ស៊ី មីលគី វេយ៍ ។ វាមានពន្លឺភ្លឺស្ទើរតែដូចក្នុងរូបថតនេះដែរ ។

កាឡាក់ស៊ី មីលគី វេយ៍ គឺជារឿងទេវកថា ដ៏អស្ចារ្យ និងអាថ៌កំបាំង ។ ជាភាសាចិន កាឡាក់ស៊ី មីលគី វេយ៍ មានន័យថា « Tian He » ( « ទន្លេនៃស្ថានសួគ៌ » ) ។ ជាភាសាបេឡារុស អេស្តូនី និង ហ្វាំងឡង់ វាមានន័យថា « ដំណើរបក្សី » ។ អ្នកខ្លះហៅកាឡាក់ស៊ី មីលគី វេយ៍ថា « ផ្លូវទៅកាន់សាន់ទីអាហ្គោ » ។ ជាភាសាឆេរូគី វាមានន័យថា « ផ្លូវដែលឆ្កែរត់គេច » ជាភាសាហេព្រើរ « ទន្លេនៃពន្លឺ » ។^៥

កាល ដើម ដំបូង ឡើយ ព្រះ បាន បង្កើត ផ្ទៃ មេឃ និង ផែនដី។… ទ្រង់ក៏ឃើញថាល្អ » ។^៦ ព្រះទ្រង់ញ្ញាណដឹង ព្រះមានព្រះចេស្ដា និងល្អ ។ គោលបំណង ភាពសមសួន និងភាពសុខដុមនៃការបង្កបង្កើតរបស់ទ្រង់គឺជាសាក្សីអំពីក្ដីស្រឡាញ់ដ៏និរន្ដរ៍ និងផែនការនៃសុភមង្គលរបស់ទ្រង់សម្រាប់យើងម្នាក់ៗ ។ អាលម៉ាបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា « គ្រប់ការណ៍ទាំងអស់បង្ហាញថា មានព្រះមួយអង្គមែន មែនហើយ ហើយសូម្បីតែផែនដី និងរបស់សព្វសារពើដែលនៅលើផ្ទៃផែនដី មែនហើយ និងចលនារបស់ផែនដី មែនហើយ ព្រមទាំងពិភពទាំងអស់ ដែលធ្វើចលនាតាមទម្រង់ធម្មតារបស់គេ ក៏ធ្វើជាសាក្សីថា …មានព្រះបង្កបង្កើតដ៏មហិមាមួយអង្គ » ។^៧

វាត្រូវការស្មារតីខិតខំដើម្បីបន្ថយល្បឿន ហើយ « បង្អង់សិន » ។ វាត្រូវការការបើកចិត្តខាងវិញ្ញាណ និងភាពរាបសាដើម្បី « បានដឹងថា យើងជាព្រះ [ គឺជាព្រះ ] » ។^៨ ពេលខ្លះ ការបន្ថយល្បឿនចំពោះការណ៍ដែលមិនសូវសំខាន់ជួយយើងឲ្យរកឃើញអ្វីដែលសំខាន់បំផុត ។

របៀបដ៏សំខាន់មួយដើម្បីដឹងថា ព្រះគឺជាព្រះ គឺជាការស្គាល់អានុភាពរបស់ទ្រង់នៅក្នុងការបង្កបង្កើតដើម្បីធ្វើឲ្យចិត្តអរសប្បាយផង ។ យើងច្រៀងបទ ៖

ចំពោះ​សម្រស់​នៃផែនដី
ចំពោះ​សម្រស់​នៃ​ផ្ទៃមេឃ
ចំពោះ​ក្តីស្នេហ៍​ពីកំណើត
ដែល​មាន​នៅជិត​ឥត​ឃ្លាត​ឃ្លា

ព្រះអង្គយើងច្រៀងសរសើរទ្រង់

បទនេះជាអំណរគុណយើង ។^៩

របៀបមួយទៀតដើម្បីស្គាល់ព្រះ គឺត្រូវមើលឃើញសេចក្តីល្អ និងអត្ថន័យនៅក្នុងទំនាក់ទំនងដ៏ទេវភាព—នៅក្នុងភាពទន់ភ្លន់ ពរជ័យដែលមិនបានរំពឹងទុក ការផ្សះផ្សា ការអភ័យទោស និងពលិកម្ម ។

កាលពីពេលថ្មីៗនេះ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានសម្គាល់ឃើញថាសិល្បៈ អក្សរសាស្រ្ត និងតន្រ្តីអាចផ្តល់ខ្លឹមសារដល់ជីវិតយើងបាន ។^១០ វិទ្យាសាស្រ្តក៏អាចផ្តល់ខ្លឹមសារដល់យើងដែរ នៅពេលបានយល់ដឹងដោយសេចក្តីជំនឿ ។

នេះគឺជាទស្សនីយភាពនាពេលរាត្រីដ៏ល្បីពីរសន្លឹក ។

រូបភាពលំហអាកាសពីកែវយឺត ហាប់ប៊លផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រ រំព្ញកយើងពីអ្វីដែលព្យាការីដ៏អស្ចារ្យ ម៉ូសេ និងអ័ប្រាហាំបានឃើញ ថាការបង្កបង្កើតរបស់ព្រះរួមមាននូវកាឡាក់ស៊ីជាច្រើនដ៏ឥតគណនា សូម្បីតែនៅកន្លែងដែលហាក់ដូចជាទទេស្អាតនៅលើមេឃងងឹតក្តី ។

តាមរយៈរូបគំនូរ វីនសិន វ៉ានហ្គស បានគូររូប ពេលរាត្រីដែលមានផ្កាយជាច្រើន ដោយប្រេងនៅលើផ្ទាំងក្រណាត់ មុនពេលព្រះអាទិត្យរះបន្ដិច ។ ការគូររូបតារាសាស្រ្តលើផ្ទៃមេឃនៅក្នុងខែ មិថុនា ឆ្នាំ ១៨៨៩ បានផ្តល់យោបល់ថា ផ្កាយព្រឹកដែល វ៉ានហ្គស គូរនោះគឺជាភពផ្កាយព្រះសុក្រ ។ រូបគំនូរដ៏អស្ចារ្យបំផុសគំនិតពីរបៀបថ្មីៗក្នុងការមើលឃើញសេចក្តីល្អរបស់ព្រះ ។

សេចក្តីល្អរបស់ព្រះអាចធ្វើឲ្យព្រលឹងរបស់យើងរីកលូតលាស់ ។ ភាពអ៊ូអរ ភាពរាយប៉ាយ និងជាតិពុលនៃពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះធ្វើឲ្យមានការពិបាកក្នុងការ « បង្អង់សិន » ដើម្បីឲ្យ « បានដឹងថា យើង[ ជាព្រះ ] » ។^១១ យើងមិនចាំថាកង្ហារផ្ទះបាយវាថ្លង់យ៉ាងណាទេ រហូតដល់យើងបិទវា ។ គ្រាន់តែរបស់ដែលល្អមើលតែខាងក្រៅ គំនិតខាងលោកិយក៏ធ្វើឲ្យមានការរំខាន និងភាពច្របូកច្របល់ដែរ ។ ការភ័យខ្លាចចំពោះការខកខានអ្វីមួយ ( FOMO ) គឺជារឿងចាស់គំរឹល តែយើងនៅតែចំណាយពេលច្រើនមើលឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិចរបស់យើងដដែល ។ បុគ្គលមួយចំនួនគិតថា ការធ្វើកិច្ចការច្រើន ក្នុង២៤ ម៉ោងពេញ ៧ ថ្ងៃបង្កើនតម្លៃ និងសារសំខាន់របស់យើង ។

យើងព្យាយាមធ្វើឲ្យជីវិតយើង « ល្អឥតខ្ចោះ » ដើម្បីបង្ហោះក្នុងអ៊ីនស្តាក្រាមលើកក្រោយ ទោះជាយើងដឹងថា រឿងខ្សែជីវិត « ល្អឥតខ្ចោះ » មួយភ្លែតហ្នឹងត្រូវការ « រយៈពេលយូរ » ក្ដី ។ យើងបារម្ភពីតម្រងរូបភាពថ្មី ចលនានៃការអូស ឬការប៉ះពីរដង ដែលជារឿងមិនពិតប្រាកដ និងក្លែងក្លាយ ។

នៅក្នុងភាពយន្តឯកសារ The Social Dilemma ( វិបត្តិសង្គម )ពួកអ្នកជំនាញផ្នែកបច្ចេកវិទ្យាព្រមានថា « ប្រសិនបើអ្នកបានអ្វីមួយឥតគិតថ្លៃ នោះព័ត៌មានអ្នកនឹងត្រូវគេយកទៅលក់ » ។ បច្ចុប្បន្ននេះ ពួកអ្នកជំនាញមួយចំនួនបានភ័យខ្លាចថា ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមធ្វើឲ្យប៉ះទង្គិចដល់សុខុមាលភាពរបស់សង្គមនិងបុគ្គលម្នាក់ៗដោយមិនបានរំពឹងទុកជាមុន ។ ពួកគេព្រួយបារម្ភអំពីក្បួនដោះស្រាយរបស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមដែលបានបង្កើតឡើងដើម្បីបង្កើនប្រសិទ្ធិភាពការប្រើអនឡាញចែករំលែក និងរកប្រាក់កម្រៃដោយការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ថាបានបង្កើតនូវគំនិតសង្ស័យ ការបែងចែក និងការថប់បារម្ភផងដែរ ។^១២ ប្រហែលអ្វីដែលពួកអ្នកជំនាញផ្នែកបច្ចេកវិទ្យាទាំងនេះចង់ប្រាប់គឺថា ពួកគេការពារក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេពីការប្រើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមហួសប្រមាណ ។

ការបង្អង់សិន ហើយសញ្ជឹងគិត មិនមែនមានន័យថាយើងឯកោនោះឡើយ ។ លីអូណាដូ ដា វិនស៊ី បាននិយាយថា « ពេលអ្នកនៅម្នាក់ឯង នោះ អ្នកជារបស់ខ្លួនឯងទាំងស្រុង ។^១៣ ការបង្អង់សិនដកយករឿងមិនចាំបាច់ចេញពីចិត្ត និងគំនិតបន្តិចម្ដងៗ ។ បន្ទាប់មក ការដឹងគុណ ព្រមទាំងគុណធម៌ និងភាពរាបសាអាចបើកភ្នែក និងត្រចៀកខាងវិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំឲ្យឃើញសេចក្តីសប្បុរសដ៏ឥតគណនារបស់ទ្រង់នៅជុំវិញយើង ។

អ្នកអត្ថាធិប្បាយភាសាហេព្រើរម្នាក់បានពន្យល់អំពី ពាក្យ ចូរបង្អង់សិនអាចមានន័យថា « បំភ្លេចទៅ » ។ ឲ្យបានដឹងថា យើងជាព្រះអាចបកប្រែថា « ការទទួលស្គាល់ព្រះចេស្តាជួយសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់នៅក្នងជីវិតរបស់យើង » ។^១៤ ម្យ៉ាងទៀត ពាក្យ « ចូរបង្អង់សិនឲ្យបានដឹងថា យើងជាព្រះ » គឺជាការអនុញ្ញាតឲ្យព្រះឈ្នះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។^១៥

ប្រធាន ណិលសុនបានមានប្រសាសន៍ថា « គ្មានអ្វីមួយដែលធ្វើឲ្យស្ថានសួគ៌បើកចំហ ដូចជាការដាក់បញ្ចូលគ្នានៃការកើនឡើងនូវបរិសុទ្ធភាព ការគោរពប្រតិបត្តិយ៉ាងមុតមាំ ការស្វែងរកដោយស្មោះ ការទទួលទានបន្ទូលនៃព្រះគ្រីស្ទរៀងរាល់ថ្ងៃនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន និងការធ្វើកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិជាទៀងទាត់ »^១៦ដែលជាផ្លូវនៃសេចក្តីសញ្ញាមួយទៅកាន់អំណរដ៏យូរអង្វែងនោះឡើយ ។

នៅពេលយើងបង្អង់ ហើយស្វែងរកដោយសេចក្តីជំនឿ នោះទស្សនវិស័យរបស់យើងនឹងផ្លាស់ប្តូរ ។ នៅថ្ងៃរៀបចំមួយ កាលនៅជាពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាវ័យក្មេងនៅក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលី អែលឌើរ ម៉ារុន ជី រ៉មនី ( ដែលក្រោយមកក្លាយជាសាវក និងជាសមាជិកមួយរូបនៃគណៈប្រធានទីមួយ ) បានសញ្ជឹងគិតពី គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦ ។

« ពេលអានចប់ទើបលោកបានដឹងថាវាយប់ទៅហើយ ។… លោកបានងើយមើលមេឃឃើញក្រុមផ្កាយទិសទក្សិណ និងផ្កាយផ្សេងទៀតជះពន្លឺភ្លឺខុសពីធម្មតា ។ លោកបានសម្លឹងមើលទាំងងឿងឆ្ងល់ហាក់បីដូចជាត្រូវបាននាំដោយព្រះវិញ្ញាណទៅកន្លែងដែលនៅឆ្ងាយហួសពីផ្កាយទាំងនោះទៀតដើម្បីមើលឃើញអ្វីៗដែលលោកទើបបានអាន ។ ដោយភាពអស្ចារ្យមួយ លោកត្រូវបានធ្វើឲ្យដឹងថា រឿងទាំងនោះមិនមែនជារឿងព្រេងទេ ប៉ុន្តែជាភាពជាក់ស្តែងនៃរឿងដ៏សំខាន់ជ្រាលជ្រៅបំផុត » ។^១៧ ជីវប្រវត្តិរបស់លោកបានចែងថា « ចាប់ពីពេលនោះមក លោកមានទស្សនវិស័យដ៏អស់កល្បជានិច្ចមួយ » ។^១៨

បច្ចុប្បន្ននេះ ទស្សនវិស័យដ៏អស់កល្បជានិច្ចអាចជាយុថ្កាសម្រាប់យើង ។ ដូចដែលបានព្យាករថា « គ្រប់ទាំងអស់នឹងនៅក្នុងស្ថានភាពចលាចល » ។^១៩ ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា ព្រះសូរសៀងរបស់ទ្រង់នឹងស្ដាប់ឭនៅក្នុងសូរការរញ្ជួយដី សូរខ្យល់ព្យុះ អាសន្នរោគ និងសូររលកសមុទ្រដែលបោកហួសណាហួសណី ។^២០ នៅក្នុងគ្រាទាំងនេះ អ្នកខ្លះរាប់សេចក្តីល្អថាជាអាក្រក់ ហើយសេចក្តីអាក្រក់ថាជាល្អវិញ^២១អ្នកខ្លះទៀតនិយាយថា « ចូរយើងស៊ីផឹក ហើយអរសប្បាយទៅចុះ … ត្បិតស្អែកឡើងយើងត្រូវស្លាប់ហើយ » ។^២២ ប៉ុន្តែពន្លឺ និងសេចក្ដីពិតខាងវិញ្ញាណបណ្ដេញសេចក្ដីងងឹតចេញពីក្នុងចំណោមយើងរាល់គ្នា ។^២៣

ព្រះអម្ចាស់អះអាងថា « ចូរស្ងៀមទៅ ហើយឈប់ចុះ » ។^២៤ « ឈរនៅស្ងៀមដោយជឿជាក់ថានឹងបានឃើញសេចក្ដីសង្គ្រោះពីព្រះ និងបានព្រះពាហុទ្រង់បើកសម្ដែងមកឲ្យឃើញ » ។^២៥ ឱបងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំអើយ « ចូរបង្អង់សិន ឲ្យបានដឹងថា [ ព្រះ ] ជាព្រះ » ។^២៦

ឥឡូវនេះ ការអញ្ជើញទីពីររបស់យើង ៖កសាងទំនាក់ទំនងដែលអាចផ្លាស់ប្តូរអនាគតក្នុងពេលនេះ ។

ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំមានអំណរគុណចំពោះមនុស្សម្នាក់ដែលខ្ញុំមិនដែលជួបពីមុនមកទេ ប៉ុន្តែគាត់បានផ្លាស់ប្តូរអនាគតរបស់ខ្ញុំ ។

គាត់ឈ្មោះ មែលបា អូក ( គាត់មិនជាប់សាច់ឈាមនឹង ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក ទេ) ។

កាលមែលបា មានអាយុ ២១ ឆ្នាំ គាត់ទើបរៀបការថ្មីថ្មោង ហើយរស់នៅទីក្រុងសានម៉ាតេអូ រដ្ឋកាលីហ្វូញ៉ា ។ មែលបា និងអ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មីម្នាក់ឈ្មោះ ជីន ដែលមានអាយុ ១៧ ឆ្នាំបានក្លាយជាមិត្តនឹងគ្នា ។

ជីនបានទៅរៀននៅសាលាឆ្ងាយពីផ្ទះ ហើយនាងជាសមាជិកសាសនាចក្រតែម្នាក់គត់ក្នុងគ្រួសាររបស់នាង ។ សមាជិកគ្រួសាររបស់ជីនសង្ឃឹមថា នាងនឹងភ្លេចសាសនាចក្រពេលរស់នៅកន្លែងថ្មី ។

ប៉ុន្តែតាមរយៈកិច្ចការតូចតាច និងងាយៗ មែលបា និងសមាជិកដទៃទៀតបាននៅក្បែរជីន ។ នៅពេលជីនបានបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់វិទ្យាល័យ មែលបាបាននៅទីនោះ ។ មែលបា អូកនៅមានសំបុត្រអញ្ជើញអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ជីននៅឡើយ ។

ជីនបានស្រឡាញ់ ហើយរៀបការនឹងបុរសដ៏ល្អម្នាក់ ឈ្មោះ វ៉លធ័រ ។ ពិតណាស់ ពួកគេបានរៀបការបីដង—អាពាហ៍ពិពាហ៍បែបចិន បែបអាមេរិក និងពិធីផ្សារភ្ជាប់សម្រាប់ជីវិតនេះ និងជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ នៅពេលពួកគេជួបគ្នា វ៉លធ័រមានទីបន្ទាល់យ៉ាងខ្លាំងអំពីគ្រិស្តសាសនា ប៉ុន្តែមិនស្គាល់សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយនៅឡើយទេ ។ ដូច្នេះជីន និងសមាជិកដទៃទៀតបានបង្រៀនគាត់អំពីដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ ។ លោកបានក្លាយជាសមាជិកដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់ និងជាលោកអយ្យកោស្តេក ។

ដូចប្អូនបានដឹងស្រាប់ហើយថានៅពេលរៀបការជាមួយ វ៉លធ័រ ហ្គង ឈ្មោះជីន ផ្លាស់ទៅជីន ហ្គង ដែលជាម្តាយជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ។ បច្ចុប្បន្ននេះ ម្តាយរបស់ខ្ញុំមានអាយុ ៩៤ ឆ្នាំហើយ ។ មែលបា អូកអាយុ ៩៨ ឆ្នាំ ។ ពួកគាត់បានក្លាយជាមិត្តក្នុងដំណឹងល្អអស់រយៈពេល ៧៧ឆ្នាំហើយ ។

ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំទើបបានដឹងថា ស៊ីស្ទើរ មែលបា អូក រស់នៅទីក្រុងសេនចច រដ្ឋ យូថាហ៍ ។ ខ្ញុំបានទូរស័ព្ទអរគុណគាត់ដែលបានផ្លាស់ប្តូរអនាគតរបស់ខ្ញុំ និងគ្រួសារខ្ញុំ ។ ពេលដែលជួយ ជីន ហ្គង នៅពេលគាត់ទើបប្រែចិត្តជឿដំបូង នោះមែលបា អូកបានផ្ដល់ពរដល់គ្រួសារ ហ្គង ៤ជំនាន់នៅរស់ និង ៣៤ ជំនាន់ទៀតនៅផ្នែកម្ខាងទៀតនៃវាំងនន ដោយឈានត្រឡប់ក្រោយរហូតដល់ដ្រាហ្គិន ហ្គង ទីមួយ ដែលកើតក្នុងឆ្នាំ ៨៣៧ នៃ គ.ស. ។

គួរឲ្យស្តាយណាស់ដែលមិត្តដទៃទៀតរបស់ម្តាយខ្ញុំលែងសកម្មនៅក្នុងសាសនាចក្រទៀតហើយ ។ ម្នាក់បានចាកចេញពីសាសនាចក្រ ពីព្រោះសមាជិកខ្លះប្រកាន់ពូជសាសន៍ ។ ម្នាក់ទៀតឃ្លាតឆ្ងាយ នៅពេលគាត់មានអារម្មណ៍ថាត្រូវជ្រើសរើសរវាងសាសនាចក្រ និងមិត្តភក្តិដែលមិនមែនជាសមាជិក ។ ទីបីចាកចេញ ពីព្រោះសម្ពាធខាងលោកិយ ដែលធ្វើឲ្យមានការសង្ស័យអំពីការបង្រៀនរបស់សាសនាចក្រ ។ ប្រាកដណាស់ សព្វថ្ងៃនេះបងប្អូនប្រឈមមុខនឹងឧបសគ្គកាន់តែខ្លាំង ។

ខ្ញុំមានអំណរគុណដ៏អស់កល្បចំពោះ មែលបា អូក និងមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលបានជួយម្តាយរបស់ខ្ញុំ នៅពេលគាត់ថ្មីក្នុងដំណឹងល្អ ។ ខ្ញុំក៏សូមកោតសរសើរចំពោះម្តាយរបស់ខ្ញុំផងដែរ ។ គាត់បានខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្នុងសេចក្តីជំនឿរបស់គាត់ និងក្លាហានក្នុងទីបន្ទាល់របស់គាត់ ។ គាត់ និងឪពុករបស់ខ្ញុំបានប្តេជ្ញាចិត្តរស់នៅយ៉ាងរឹងមាំនៅក្នុងសាសនាចក្រពិតរបស់ព្រះ ។ ពួកគាត់បានទទួលជោគជ័យទោះជាមានសម្ពាធខាងសង្គម និងមានសមាជិកសាសនាចក្រមួយចំនួនដែលមានផ្នត់គំនិតប្រកាន់ជាតិសាសន៍ក្ដី ។

ប្អូនប្រុសស្រី មាន ជីន ហ្គង និង មែលបា អូក ជាច្រើននៅជុំវិញយើង—នៅក្នុងបន្ទប់ជួល កន្លែងធ្វើការ វួដ ឬសាខា ក្នុងចង្កោមមិត្តភក្តិ និងសមាគមរបស់យើង ។ គ្មាននរណាម្នាក់ចង់ក្លាយជាបន្ទុករបស់គេឡើយ ។ យើងម្នាក់ៗរកមើលឱកាសចូលរួមចំណែកក្នុងសង្គមផងដែរ ។ យើងត្រូវការកន្លែងសុវត្ថិភាពដើម្បីស្វែងរក និងសុំកន្លែងសុវត្ថិភាពដើម្បីរៀន និងរស់នៅតាមគោលលទ្ធិនៃដំណឹងល្អ និងវប្បធម៌សាសនាចក្រ ។ យើងចង់ឲ្យគេមើលឃើញថាយើងជាមជ្ឈិមវ័យ ហើយជាមជ្ឈិមវ័យដែលមានការទទួលខុសត្រូវ និងការចូលរួម ។

យើងចង់ឲ្យសាសនាចក្រជាកន្លែងដែលយើងមិនវិនិច្ឆ័យគ្នា ហើយយើងប្រែចិត្ត ប្រសិនបើនរណាម្នាក់មានអារម្មណ៍ថា យើងបានវិនិច្ឆ័យដែលធ្វើឲ្យពួកគេឈឺចាប់ខ្លាំងនោះ ។ ភរិយាប្រធានព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហ្គូដាឡាយ៉ារ៉ា ម៉ិកស៊ិក បានមានប្រសាសន៏ថា ព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋបានបំផុសគំនិតគាត់ឲ្យ « វិនិច្ឆ័យតិច និងផ្តល់ក្តីស្រឡាញ់ឲ្យបានច្រើន » ។ គាត់ពិតជានិយាយត្រូវណាស់ ។ សូមចូលមកស្របតាមនិស្ស័យពីធម្មជាតិរបស់ប្អូន ។ ពួកយើងត្រូវការប្អូន ។ នៅពេលយើងកាន់តែមានក្តីមេត្តា និងការរួបរួមគ្នា ហើយអញ្ជើញអ្នកដទៃឲ្យធ្វើដូចគ្នា នោះសហគមន៍នៃដំណឹងល្អរបស់យើងកាន់តែបើកចំហ ងាយទាក់ទង និងរីករាយរាក់ទាក់ ។ ក្នុងន័យនេះ យើងទាំងអស់គ្នាអាចរួបរួមនឹងពួកអ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មី សមាជិកដែលវិលមកវិញ សមាជិកដែលទើបផ្លាស់ទីលំនៅដោយព្យាយាមធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ ។

នៅក្នុងសង្គមដែលមានការបែងចែក នោះពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវអាចចែករំលែកទេវភាព និងសេចក្ដីរាបសារួមមួយដែលធំជាងភាពខុសគ្នានានា ។ នៅក្នុងគ្រាងងឹតគួរឲ្យភ័យខ្លាច នោះពួកអ្នកជឿអាចចែកចាយ និងតំណាងឲ្យដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់បាន ។ នៅទីណាដែលមានគ្រោះទុរភិក្សខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងដែនដី^២៧យើងបានសាទរទ្រង់ជាទឹករស់ និងនំប៉័ង ជីវិត ។

នៅក្នុងពិភពលោកដ៏ក្រៀមក្រំដែលស្រេកឃ្លានស្នាមញញឹម និងការរាក់ទាក់នេះ យើងអាចក្រោកចេញពីភាពសុខស្រួលរបស់យើង ។ អង្គុយជិតនរណាម្នាក់ដែលអង្គុយម្នាក់ឯង ។ រាប់រក សរសើរ លើកទឹកចិត្តដោយផ្ទាល់ និងតាមអនឡាញ ។ កុំថ្កោលទោសទាំងមិនដឹងពីស្ថានការណ៍ ។ ចូរស្តាប់ ចូរទៅ ចូរនៅទីនោះ ។ ផ្ដល់ការងារបម្រើដោយចែកចាយគំនិត ឬបទគម្ពីរដ៏សមរម្យមួយ ។ សង្កេតមើលទឹកភ្នែក ឬស្នាមញញឹម ។ អធិស្ឋានជានិច្ច ។

ថ្ងៃនេះ ប្អូនជួយខ្ញុំ ។ ថ្ងៃស្អែក ខ្ញុំនឹងជួយប្អូនវិញ ។ យើងនៅទីនេះដើម្បីជួយគ្នា ។ នោះជាអ្វីដែលមិត្ត និងគ្រួសារក្នុងដំណឹងល្អត្រូវធ្វើ ។

ខ្ញុំដឹងថា ប្អូនៗភាគច្រើនជាសមាជិកតែម្នាក់ឯង ឬជាសមាជិកដែលសកម្មតែម្នាក់នៅក្នុងគ្រួសារប្អូនៗ ។ ប្អូនៗក្លាហាន និងស្មោះត្រង់ ប៉ុន្តែជាញឹកញាប់វាពិបាក ។ សូមកាន់ដំបងដែកឲ្យជាប់—ឬដូចជាយុវមជ្ឈិមវ័យមា្នក់នៅទីក្រុងម៉ាណូស ប្រទេសប្រេស៊ីល ថ្លែងថា « កាន់ឲ្យជាប់ » ។ ចូរប្តេជ្ញាថា អ្នកនឹងមានភាពខ្ជាប់ខ្ជួន និងមិនងាករេ ជាតំណភ្ជាប់ដ៏រឹងមាំសម្រាប់គ្រួសាររបស់អ្នកគ្រប់ជំនាន់ ។ វានឹងមានតម្លៃ ។

វាមិនសំខាន់ថាយើងជាជំនាន់ទីមួយ ឬទីប្រាំមួយនៅក្នុងសាសនាចក្រនោះទេ អ្វីដែលសំខាន់គឺថាយើងក្លាហាននៅក្នុងទីបន្ទាល់របស់យើងអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមដាំ បីបាច់ និងការពារគ្រាប់ពូជនៃសេចក្តីជំនឿដ៏មានតម្លៃនោះ ។ ចូរទុកឲ្យវាចាក់ឫយ៉ាងមាំ និងរីកស្គុះស្គាយនៅក្នុងខ្លួនប្អូន និងគ្រួសារដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់ប្អូន ។

សូមធ្វើដូចជាមែលបា អូក ឬជីន ហ្គងកសាងទំនាក់ទំនងនៅថ្ងៃនេះដែល ផ្លាស់ប្តូរអនាគត ក្នុងរយៈពេល១ឆ្នាំ ៥ឆ្នាំ ឬ ៧៧ ឆ្នាំខាងមុខ ។

ការណ៍នេះនាំយើងទៅកាន់ការអញ្ជើញទីបីរបស់យើង ៖ ធ្វើខ្លួនឲ្យប្រសើរឡើងដោយធ្វើការជាមួយ និងក្បែរព្រះអម្ចាស់នៃចម្រូត ។

កាលដែលយើងរៀនធ្វើការដោយសេចក្តីជំនឿ និងឧស្សាហ៍ព្យាយាម នោះព្រះអម្ចាស់នៃចម្រូតនឹងប្រទានពរឲ្យយើងមាន « សេចក្តីអំណរក្នុងផលនៃការងារ[ របស់យើង ] » ស្របតាមក្រិត្យវិន័យនៃចម្រូត ។^២៨ កាលដែលយើងធ្វើការដោយឧស្សាហ៍ និងដោយឆ្លាតវៃ នោះឱកាសនឹងបើកឲ្យ ។ អ្វីដែលអ្នកខ្លះហៅថា សំណាងយើង ស្គាល់ថាជាពរជ័យ ។ យើងដឹងថា ការអធិស្ឋានដោយរាបសា និងការតស៊ូដោយស្មោះរួមគ្នានឹងនាំមកនូវអព្ភូតហេតុតាមកាលវេលា និងរបៀបរបស់ទ្រង់ ។

គម្ពីរកាឡាទីក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីបានពិពណ៌នាអំពីក្រិត្យវិន័យនៃចម្រូតថា « ត្បិតពូជណាដែល [ បុរស ឬស្រ្តី ] ព្រោះចុះ នោះនឹងច្រូតបានពូជនោះឯងវិញ » ។^២៩ យើងមិនគួរ « ណាយចិត្តនឹងធ្វើការល្អឡើយ ដ្បិតបើមិនរសាយចិត្តទេ នោះដល់កំណត់ យើងនឹងច្រូតបានហើយ » ។^៣០ ក្នុងន័យម្យ៉ាងទៀតគឺយើងច្រូតកាត់អ្វីដែលយើងដាំ—ល្អទៅជាល្អវិញ សុចរិតទៅជាសុចរិតវិញ ត្រឹមត្រូវទៅជាត្រឹមត្រូវវិញ មេត្តាករុណាទៅជាមេត្តាករុណាវិញ ។^៣១

ឡុនដុន និង លូក ប្រូកប៊ែង គឺជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយដែលបានត្រឡប់មកពីបេសកកម្មវិញដ៏ស្មោះត្រង់ ហើយថ្មីៗនេះបានផ្សារភ្ជាប់ក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ បាននិយាយថាពួកគេបានរៀនក្រិត្យវិន័យនៃចម្រូតជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់គេនៅក្នុងចម្ការ នៅពេលដែលពួកគេធំឡើង ។

[ ចាប់ផ្ដើមការថតវីដេអូ ]

ឡុនដុន ៖ យើងបានក្រោកពីព្រលឹម មុនពេលសត្វឃ្មុំភ្ញាក់ និងមុនពេលថ្ងៃក្តៅ ហើយព្យាយាមដកស្មៅ ដាំដំណាំជាច្រើន ហើយព្យាយាមបណ្តុះ ដាក់ជី និងក្រាលចំបើង និងថែទាំគ្រប់យ៉ាងសមស្របតាមបច្ចេកទេស និងហេតុផលត្រឹមត្រូវ ។

ខ្ញុំមានន័យថាមនុស្សគ្រប់រូបចូលចិត្ត ហើយរីករាយនឹងការបេះផ្លែឈើ—ហើយបរិភោគវាពេលកំពុងបេះ—ប៉ុន្តែខ្ញុំអាចនិយាយបានថា ឧបសគ្គធំបំផុតគឺការដកស្មៅ ព្រោះអ្នកត្រូវអង្គុយលុតជង្គង់ចុះ ហើយមិនយូរប៉ុន្មានអ្នកចាប់ផ្តើមចុកឈឺរោយ ។ ហើយដៃរបស់អ្នកប្រឡាក់ ។ ចុងក្រចក និងមេដៃរបស់យើងត្រូវប្រឡាក់ជ័រស្មៅពណ៌បៃតង ។

អែលឌើរ ហ្គង ៖ នេះហើយជាមូលហេតុដែលគេហៅប្អូនថាមេដៃបៃតង ។

ឡុនដុន ៖ មែនហើយអ្នកអាចគិតថាវាមកពីដំណាំនោះដុះបានល្អ ប៉ុន្ដែតាមពិតគឺដោយសារស្មៅបានដកចេញនោះទេ ។

លូក ៖ ឡុនដុន បាននិយាយអំពីរបៀបដែលអ្នកគ្រាន់តែធ្វើកិច្ចការជាមូលដ្ឋានដែលអ្នកត្រូវធ្វើដើម្បីធ្វើចម្ការប៉ុណ្ណោះ ។ អ្នកដឹងទេថាអ្នកត្រូវដាក់ជី ហើយដាំវា ។ អ្នកមិនអាចទៅចម្ការមួយសប្តាហ៍ម្តង ហើយរំពឹងថាវាដុះល្អនោះទេ ។

[ បញ្ចប់ការថតវីដេអូ ]

អែលឌើរ ហ្គង ៖ខ្ញុំបានសួរឡុនដុន និងលូកអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ក្នុងនាមជាដើមទំពាំងបាយជូរពិតដែលបានចិញ្ចឹមបីបាច់យើងខាងវិញ្ញាណ ។^៣២

[ ចាប់ផ្ដើមការថតវីដេអូ ]

ឡុនដុន ៖ នៅពេលយើងថែទាំដំណាំក្នុងចម្ការ យើងត្រូវដាក់ជីឲ្យវាដើម្បីដឹងថា វាមានជីវជាតិត្រឹមត្រូវក្នុងការបន្តលូតលាស់ ។ វាស្រដៀងគ្នានឹងទីបន្ទាល់របស់យើងដែរ យើងមិនអាចរស់រានដោយមានបទពិសោធន៏ខាងវិញ្ញាណតែមួយមុខនោះទេ ។ យើងត្រូវបន្ដមានបទពិសោធន៍ថ្មីៗឲ្យបានខ្ជាប់ខ្ជួន ។ ចូរចងចាំពីបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណរបស់យើង—វាជារឿងដ៏អស្ចារ្យដើម្បីសញ្ជឹងគិត ប៉ុន្តែយើងត្រូវការលើសពីនោះទៅទៀត ។

លូក ៖ រឿងតែមួយគត់ដែលធ្វើឲ្យយើងមានទំនុកចិត្ត ១០០ ភាគរយគឺព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ហើយខ្ញុំគិតបែបនោះ ដោយសារទ្រង់គឺពិតជាដើមទំពាំងបាយជូរពិតដែលយើងអាចពឹងផ្អែកលើទ្រង់បានជានិច្ច ។ ហើយប្រសិនបើយើងធ្វើឲ្យអស់ពីលទ្ធភាពដើម្បីដាក់ឆន្ទៈរបស់យើងស្របនឹងទ្រង់—នោះទ្រង់ជាប់នឹងយើង ហើយយើងជាប់នឹងទ្រង់—ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាអង្គមួយដែលពិតជាអាចជួយប្អូនឆ្លងកាត់រឿងនានាបាន ។

ឡុនដុន ៖ ខ្ញុំស្រឡាញ់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយខ្ញុំមានទីបន្ទាល់យ៉ាងរឹងមាំអំពីទ្រង់ និងអ្វីៗដែលទ្រង់បានធ្វើសម្រាប់យើង ។ ទ្រង់គឺប្រៀបបាននឹងមិត្តជិតស្និទ្ធម្នាក់ ដូចជានរណាដែលនៅក្បែរអ្នកជានិច្ច ។ ព្រោះខ្ញុំប្រាដកថាយើងទាំងអស់គ្នាមានមិត្តល្អ ដែលបានចាកចេញពីយើង ទាំងមិនបានរំពឹងទុក ឬទាំងបានរំពឹងទុក ។ ទាំងពីរយ៉ាងនេះគឺមិនមែនជាបទពិសោធន៍សប្បាយទេ ។ ប៉ុន្តែវាអស្ចារ្យដោយបានដឹងថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងមិនចាកចេញ ថាទ្រង់នឹងនៅជាមួយយើងជានិច្ច ហើយថាទ្រង់គង់នៅទីនោះដើម្បីលួងលោមយើងនិងជួយយើងពេលយើងត្រូវការទ្រង់ ។

[ បញ្ចប់ការថតវីដេអូ ]

អែលឌើរហ្កង ៖: សូមអរគុណ ឡុនដុន និងលូក ។ ឡុនដុន លូក និងខ្ញុំបាននិយាយអំពីសេចក្តីយុត្តិធម៌ និងសេចក្តីមេត្តាករុណាក្នុងក្រិត្យវិន័យនៃចម្រូត ។ យើងច្រូតកាត់នូវអ្វីដែលយើងបានសាបព្រោះ ។ ប៉ុន្តែព្រះក៏បានបន្ថែមសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ដល់កិច្ចខិតខំរបស់យើងផងដែរ ។ ដូចសាវកប៉ុលបានថ្លែងថា « ខ្ញុំបានសាបព្រោះ អ័ប៉ុឡូស ជាអ្នកស្រោច តែដែលបានដុះឡើងនោះគឺព្រះបានធ្វើវិញ » ។^៣៣ នៅពេលព្រះទ្រង់ប្រទានការបន្ថែមឡើងនោះ ទ្រង់បានបើកទ្វារស្ថានសួគ៌ដើម្បីចាក់ព្រះពរមកដែលនឹងគ្មានកន្លែងល្មមទុកបានទេ ។^៣៤ ដោយទតដោយព្រះនេត្រខាងវិញ្ញាណ នោះជារឿយៗសេចក្ដីមេត្តាដ៏ទន់ភ្លន់របស់ព្រះអម្ចាស់មានលើសពីកិច្ចការដែលយើងបានធ្វើ ។

ពេលខ្លះក្នុងជីវិតមានអារម្មណ៍ថាមិនត្រឹមត្រូវ និងអយុត្តិធម៌ ពេលនៅមានគ្រាលំបាកឯកោដ៏ខ្មៅងងឹត ។ ជាមួយនឹងបំណងប្រាថ្នាសុចរិត និងកិច្ចខិតខំក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិ នោះយើងអាចនឹងមានអារម្មណ៍ថា យើងបានធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលសុំឲ្យយើងធ្វើ ។ ប៉ុន្តែគ្រប់យ៉ាងហាក់ដូចជាមិនទាន់ដំណើរការទៅតាមអ្វីដែលយើងបានសង្ឃឹមទុកនោះទេ ។ វាពិបាក ។ យើងអាចមានអារម្មណ៏បាក់ទឹកចិត្ត ខូចកិត្តិយស ហើយក៏ប្រហែលជាជូរចត់ទៀតផង ។ ក្នុងពេលដូច្នេះ សូមចងចាំថា តាមរបៀបដែលយើងមិនអាចយល់បាន នោះ « កូនមនុស្សបានចុះទាបជាងការណ៍ទាំងនោះទៅទៀត » ។^៣៥ ទ្រង់ជ្រាប ព្រោះទ្រង់ធ្លាប់នៅទីនេះ ។^៣៦ ព្រះអង្គសង្គ្រោះយើងបានមានបន្ទូលថា « មើលយើងបានចារិកឯងទុកនៅផ្ទៃបាតដៃរបស់យើង » ។^៣៧ ទ្រង់សន្យាថា « គ្រប់ការណ៍ទាំងនេះនឹងផ្ដល់ការពិសោធន៍ដល់អ្នក ហើយនិងទៅជាការល្អដល់អ្នកទៅវិញ » ។^៣៨

យើងទន្ទឹងរង់ចាំព្រះអម្ចាស់ជាមួយក្តីសង្ឃឹម និង ពេលខ្លះ ក្តីបារម្ភ ។ សេចក្តីសន្យារបស់ទ្រង់គឺពិត ៖ « តែអស់អ្នកណាដែលសង្ឃឹមដល់ព្រះយេហូវ៉ាវិញ នោះនឹងមានកម្លាំងចម្រើនជានិច្ច គេនឹងហើរឡើងទៅលើដោយស្លាប ដូចជាឥន្ទ្រី គេនឹងរត់ទៅឥតដែលហត់ ហើយនឹងដើរឥតដែលល្វើយឡើយ » ។^៣៩ « ទឹកភ្នែកនឹងមាននៅជាប់អស់មួយយប់ក៏បានតែព្រឹកឡើង គង់នឹងមានសេចក្តីអំណរឡើងដែរ » ។^៤០ គ្មានទុក្ខព្រួយលើផែនដីណា ដែលឋានសួគ៌ពុំអាចព្យាបាលបានទេ ។^៤១

តាមពេលវេលា និងរបៀបរបស់ទ្រង់ ព្រះនឹងកែតម្រូវភាពអយុត្តិធម៌ ទុក្ខព្រួយនិងការខកចិត្ត ។ ចំពោះអ្នកដែលមានឆន្ទៈ និងបន្ទាបខ្លួន នោះដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ផ្តល់ឱកាសមិនត្រឹមតែពីរបីដងទេ តែរហូតដល់ចិតសិបដង គុណនិងប្រាំពីរ ។^៤២ អស់អ្នកណាដែលកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយនៃព្រះ នឹងត្រូវ « បានពរគ្រប់យ៉ាង » ។^៤៣

នៅក្នុងជំនាន់របស់យើង ដោយមាននូវការរងទុក្ខវេទនា និងតម្រូវការខាងមនុស្សធម៌យ៉ាងខ្លាំងនៅគ្រប់ទីកន្លែង នោះយើងទទួលអារម្មណ៍ពីបុព្វហេតុដ៏ល្អ និងគោលបំណងដ៏ទេវភាពដើម្បីផ្ដល់ការបម្រើជាគ្រិស្តសាសនិក ។ ចំពោះយើង ការស្រឡាញ់ព្រះ និងអ្នកជិតខាងមានន័យថា ជាឱកាស និងទំនួលខុសត្រូវនៃសេចក្តីសញ្ញា ។ ថ្មីៗនេះ នៅក្នុងការស្ទង់មតិរបស់សាសនាចក្របង្ហាញថា យុវមជ្ឈិមវ័យកំពុងកំណត់អត្តសញ្ញាណ និងលើកឡើងពីតម្រូវការដ៏ខ្លាំងផ្នែកមនុស្សធម៌នៅទ្វីបអឺរ៉ុប អាមេរិកកណ្ដាល និងអាមេរិកខាងត្បូង ខារីប៊ៀន អាស៊ី អាហ្វ្រិក អាមេរិកខាងជើង និងតំបន់ប៉ាស៊ីភិចនិងស្ទើរតែគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់នៅទូទាំងពិភពលោក ។ ប្អូននិងមិត្តភក្តិរបស់ប្អូន សូមលើកឡើងតែពីរបីប៉ុណ្ណោះ ៖

ដេរម៉ាស់
គាំទ្រដល់មជ្ឈមណ្ឌលស្រ្តីភៀសខ្លួន
ជួយដល់ការបោសសម្អាត និងការសង្គ្រោះពីគ្រោះធម្មជាតិ
ផ្តល់អាហារបំប៉នកុមារ
ស្ថាបនាសហគមន៍ក្នុងតំបន់ និង
ដឹកជញ្ជូនស្បៀងអាហារទៅកាន់កន្លែងផ្ដល់អាហារ ។^៤៤

នៅក្នុងការរាតត្បាតនៃជំងឺកូវីដនេះ សមាជិក មិត្តភក្តិ និងសាសនាចក្ររបស់យើង បានផ្តល់ជំនួយមនុស្សធម៌ដ៏ច្រើនបំផុត ដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក ដោយមានគម្រោងឆ្លើយតបនឹងជំងឺកូវីដ-១៩ ចំនួន ១,០៣១ គម្រោង នៅក្នុងប្រទេសចំនួន ១៥១ ។ ប្រជាជនក្រីក្រកំពុងទទួលបានគ្រឿងឧបករណ៍ការពារផ្ទាល់ខ្លួន ( PPE ) ជាង ២៨.៤ លាន ស្បៀងអាហារចំនួន ៣.៥ លាន សម្ភារអនាម័យចំនួន ១.៨ លាន និង ១.០៧ លាន លើបរិក្ខារ និងសម្ភារពេទ្យ ។

រថយន្តដឹកទំនិញជាង ៧០០ ត្រូវដឹកជញ្ជូនស្បៀងអាហារទៅកាន់គោលដៅនៅកន្លែងឆ្ងាយៗ ហើយសម្ភារចាំបាច់ផ្សេងទៀតត្រូវបានដឹកចម្ងាយ ១.៦ លានគីឡូម៉ែត្រពីប្រព័ន្ធឃ្លាំងរបស់ប៊ីស្សពនៃសាសនាចក្ររបស់យើង ទៅកាន់កន្លែងចែកចាយអាហារ ទីជម្រកអ្នកគ្មានទីលំនៅ និង ភ្នាក់ងារសប្បុរសធម៌ចំនួន ៣៨០ ។ ខ្ញុំបានសួរពីអ្វីដែលមាននៅក្នុងរថយន្តដឹកទំនិញកង់ ១៨ ដ៏ធំមួយ ។ មានពេញទៅដោយអាហារូបត្ថម្ភ ថាមពល និង សុច្ឆន្ទៈ ដែលមានសាច់គោ ឬសាច់មាន់កំប៉ុងចំនួន ៣,២៦៤ កំប៉ុង, ពោត សណ្តែកបៃតង ឬប៉េងប៉ោះចិញ្ច្រាំកំប៉ុងចំនួន ៧,៤៨៨ កំប៉ុង,ស៊ុប ឬម្ទេសកំប៉ុងចំនួន ៦,៥២៨ កំប៉ុង និងរបស់ដែលខ្ញុំចូលចិត្តបំផុតដ៏ល្បី—ដែលសាសនាចក្រផលិតគឺសណ្តែកប៊ឺ ចំនួន ៧៩២ កែវ ។

រថយន្តរបស់យើងក៏បានដឹកផ្លែឈើ បន្លែ និងបង្អែម ដែលបានផលិត ឬកែច្នៃនៅកសិដ្ឋានចំនួន ១៩ ចម្ការចំនួន ៣ រោងចក្រអាហារកំប៉ុងចំនួន ៤ រោងចក្រធ្វើអាហារពីទឹកដោះគោចំនួន ១ និងកសិដ្ឋានចិញ្ចឹមសត្វចំនួន ៣ ។ ប្រហែលជាប្អូនរស់នៅក្នុងសហគមន៍មួយ ដែលសាសនាចក្ររបស់យើងសហការណ៍នឹងក្រុមក្នុងមូលដ្ឋានដើម្បីផ្ដល់ស្បៀងអាហារ និងរបស់របរចាំបាច់ផ្សេងទៀត ។

ជំនួយ និងសុវត្ថិភាពស្បៀងអាហារជាសាកលធ្វើឲ្យយើងព្រួយបារម្ភ ។ អង្គការសហប្រជាតិបានព្យាករថា ការរំខានរបស់ជម្ងឺកូវីដអាចជំរុញឲ្យមនុស្ស ១៣០ លាននាក់បន្ថែមទៀតធ្លាក់ទៅក្នុងភាពស្រេកឃ្លាន ។ ខណៈដែលវាជាការចាប់ផ្តើមនៅឡើយ នោះការបរិច្ចាគផ្នែកមនុស្សធម៌របស់យើង កំពុងដំណើរការ ចាំបាច់ និងស្វាគមន៍ក្នុងតំបន់រងគ្រោះដូចជា ប្រទេសសូម៉ាលី យេម៉ែន សារធារណរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យ កុងហ្គោ ហៃទី ស៊ីមបាវ៉េ និងក្នុងតំបន់មានជម្លោះនៅ ប្រទេសស៊ីរី យេម៉ែន ស៊ូដង់ខាងត្បូង សាធារណរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យកុងហ្គោ និងតំបន់អាហ្វ្រិកសាហ៊ីលជាច្រើនទៀត ។

កុមារស្រេកឃ្លានត្រូវការអាហារ ។ រួមជាមួយនឹងដៃគូមនុស្សធម៌មួយ យើងបានផ្តល់អាហារចំនួន ៣០ លានកញ្ចប់ទៅកាន់កុមារដែលនៅរៀនក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ចំនួនប្រាំបួន ។ ក្នុងកញ្ចប់នីមួយៗមានជាគ្រាប់ធុញ្ញជាតិ ប្រូតេអ៊ីន បន្លែ និងផ្លែឈើដែលមានកាឡូរីទ្រទ្រង់ជីវិតចំនួន ៤៨២ កាឡូរី ។

ដូចយើងបានឃើញហើយថា សាសនាចក្រ យើងបានបរិច្ចាគជំនួយមនុស្សធម៌ទូទាំងពិភពលោក ហើយផ្តល់ជំនួយសប្បុរសឲ្យអាមេរិកខាងជើង និងខាងត្បូង ព្រមទាំងតំបន់ជាច្រើនដែលមានសមាជិកសាសនាចក្ររស់នៅផងដែរ ។

សម្រាប់ជនភៀសខ្លួន និងបុគ្គលដែលផ្ទះត្រូវរឹបអូស ជំនួយមនុស្សធម៌គឺជាឧបសគ្គមួយយ៉ាងធំចំពោះពួកគេ ។ សាសនាចក្ររបស់យើងនៅជួរមុខ ក្នុងការដោះស្រាយវិបត្តិជាច្រើនរបស់ជនភៀសខ្លួន ។ ជាមួយនឹងដៃគូររបស់យើង យើងបានផ្តល់ស្បៀងអាហារ អនាម័យ និងទឹកស្អាត សម្ភារធ្វើជម្រក សម្លៀកបំពាក់ សម្ភារការពារខ្លួន និងការគាំទ្រលើវិស័យអប់រំ នៅអាមេរិកឡាទិន អឺរ៉ុបអាហ្វ្រិក អាស៊ី និងមជ្ឈិមបូព៌ា ។

យើងសម្រួល និងបំពេញតម្រូវការក្នុងមូលដ្ឋាន ។ យើងគោរពប្រពៃណី និងវប្បធម៌ក្នុងមូលដ្ឋាន ។ ឧទាហរណ៍ដូចការបំផ្លិចបំផ្លាញដោយរលកយក្សស៊ូណាមិក្នុងឆ្នាំ ២០០៤ នៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីដែលបានសម្លាប់ ឬធ្វើឲ្យមនុស្សប្រមាណ ២២៨,០០០ នាក់់បានបាត់ខ្លួន ។ សាសនាចក្រទូទាំងពិភពលោករបស់យើង បានជួយសាងសង់វិហារអ៊ីស្លាមឡើងវិញយ៉ាងរហ័ស បានទិញម៉ាស៊ីនដេរដើម្បីដេរសម្លៀកបំពាក់ប្រពៃណី និងជួយសង់ផ្ទះ និងសាលារៀនជាថ្មី ។ ថ្នាក់ដឹកនាំអ៊ីស្លាមបានប្រាប់យើងថា « យើងបានតមអាហារ ដូច្នេះការបរិច្ចាគពីដង្វាយតមអាហារមានអត្ថន័យពិសេសណាស់សម្រាប់យើង ។ ការតមអាហារ និងពលិកម្មរបស់ប្អូនៗឆ្លុះបញ្ចាំងពីសេចក្តីជំនឿរបស់ប្អូនៗ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះ » ។

ក្នុងនាមជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ សេចក្តីសញ្ញារបស់យើងដើម្បីនៅជាមួយនឹងព្រះ និងចេះជួយគ្នា អញ្ជើញយើងឲ្យក្លាយជាមនុស្សល្អ និងធ្វើការណ៍ល្អ ។ ដូចប្អូនបានដឹងហើយថា សាសនាចក្ររបស់យើងបានផ្តល់ជំនួយមនុស្សធម៌ដោយមិនគិតពីពូជសាសន៍ សម្ព័ន្ធសាសនា ឬសញ្ជាតិឡើយ ។ សកម្មភាពមនុស្សធម៌របស់យើងមិនមែនប្រើដើម្បីផ្សព្វផ្សាយជំនឿរបស់យើងនោះទេ ។ យើងធ្វើការជាដៃគូជាមួយជំនឿផ្សេងៗទាំងអស់ ឬអ្នកគ្មានជំនឿ ។ យើងឆ្លើយតបចំពោះសេចក្តីត្រូវការភ្លាមៗ និងផែនការរយៈពេលវែង ។ យើងបន្តជួយ ដរាបណាបន្តមានសេចក្តីត្រូវការ បន្ត នៅ រហូត ទោះជាកាមេរ៉ាសារព៌ត័បានត្រឡប់ ទៅ វិញហើយក្តី ។ យើងបណ្តុះបណ្តាលតម្លៃខ្លួនឯង និងភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ។ យើងមានអារម្មណ៏ថាបានទទួលពរជ័យពីព្រះវរបិតាសួគ៌ា នៅ ពេលយើងបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះ ក្នុងការធ្វើអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបានសម្រាប់ប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើង ជា—បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់នៅគ្រប់—ទីកន្លែងតាមគ្រប់វិធីដែលយើងអាច ។

ប្អូនប្រុសស្រី កាលប្អូនរៀនសូត្រ រីកចម្រើន និងបម្រើ ហើយនៅពេលប្អូនព្យាយាមមានភាពក្លាហាននៅក្នុងទីបន្ទាល់របស់ប្អូនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ សូមអត់ធ្មត់ និងយល់ពីខ្លួនឯង ។ ជួនកាល យើងតឹងតែងពេកចំពោះខ្លួនឯង ។ ព្រះអម្ចាស់បានអញ្ជើញយើងឲ្យមកជាខ្លួនយើង ឲ្យធ្វើកិច្ចការនានា « ក្នុងប្រាជ្ញា និងតាមរបៀបរៀបរយ » ។ ទ្រង់មិនរំពឹងឲ្យយើងរត់លឿន ជាងកម្លាំងដែលយើងមានឡើយ ទោះជាយើងឧស្សាហ៍ព្យាយាម និងក្លាហានក្តី ។^៤៥

ពេលខ្លះ យើងមានអារម្មណ៍មិនសូវមានគេត្រូវការ ឬមិនសូវមានការតាំងចិត្ត ប្រសិនបើព្រះអម្ចាស់មិនសុំឲ្យយើង « ធ្វើការអ្វីយ៉ាងធំ » ទេនោះ ។^៤៦ ប៉ុន្តែជាញឹកញាប់ អ្វីដែលព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យបំផុតគឺឲ្យយើងបញ្ចេញពន្លឺភ្លឺចែងចាំងជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ សូមចាំថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាដើមទំពាំងបាយជូរដ៏ពិត ។ ការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណ និងសុភមង្គរបស់បងប្អូនគឺមានតម្លៃចំពោះទ្រង់ ។

សរុបសេចក្ដីទៅ នៅពេលឆ្នាំថ្មីនេះចាប់ផ្ដើម ខ្ញុំសូមអញ្ជើញប្អូនឲ្យទទួលពរជ័យនៃការអញ្ជើញទាំងបីនេះ ៖

« ចូរបង្អង់សិន ឲ្យបានដឹងថា ព្រះជាព្រះ » ។^៤៧ សូមឲ្យសេចក្តីល្អ និងការបង្កបង្កើតរបស់ទ្រង់ បំផុសការនឹកស្រមៃរបស់ប្អូន រំងាប់ចិត្ត និងអះអាងក្នុងដួងចិត្តប្អូន និងថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ទ្រង់បានត្រៀមរង់ចាំធ្វើឲ្យទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយប្អូនកាន់តែស៊ីជម្រៅ ។
សូមផ្លាស់ប្ដូរអនាគតក្នុងពេលនេះ ។ សូមចិញ្ចឹមបីបាច់ទំនាក់ទំនងជាច្រើនជំនាន់ ដែលនឹងប្រទានពរដល់ប្អូន និងអស់អ្នកដែលនៅជុំវិញប្អូននៅពេលអនាគត និង
ទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់នៃចម្រូត ក្នុងការជួយប្អូនឲ្យប្រែក្លាយជាមនុស្សកាន់តែប្រសើរ ។ កាលដែលប្អូនធ្វើការជាមួយ និងនៅក្បែទ្រង់នៅក្នុងចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ទ្រង់ នោះព្រះអម្ចាស់នៃចម្រូតនឹងប្រទានឲ្យដ៏ច្រើនឥតគណនា ។ ពរជ័យរបស់ទ្រង់គឺជាពរជ័យនៃអំណរពេញលេញ ។^៤៨

សកម្មភាពបីបន្ថែមទៀតនឹងជួយប្អូនឲ្យពង្រឹងសេចក្តីជំនឿរបស់ប្អូន ហើយជួយប្អូនឲ្យមានភាពក្លាហាននៅក្នុងទីបន្ទាល់របស់ប្អូនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ៖

កាន់ប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលមានសុពលភាព ។ សូមធ្វើដូច្នេះ ទោះបីព្រះវិហារបរិសុទ្ធមិនទាន់បើកពេញលេញក្តី ។ សូមធ្វើដូច្នេះ ទោះបីប្អូនអាចនឹងត្រូវការរៀបចំជីវិតឲ្យមានរបៀបរៀបរយក្តី ។
ចូរអនុញ្ញាតឲ្យប៊ីស្សព ឬប្រធានសាខារបស់ប្អូនស្គាល់ប្អូន និងស្ថានភាពរបស់ប្អូន ។ ប្រសិនបើប្អូនមិនមានការហៅមួយក្នុងសាសនាចក្រទេ សូមពិចារណាក្នុងការនិយាយថា « ប៊ីស្សពឬ( ប្រធានសាខា )នៅពេលព្រះអម្ចាស់មានការហៅមួយសម្រាប់ខ្ញុំ នោះខ្ញុំរីករាយនឹងបម្រើក្នុងសាសនាចក្ររបស់យើង » ។

យើងម្នាក់ៗត្រូវការស្លាប និងឫស—ជាវ័ណ្ឌនៃមិត្តភាព និងសង្គមដ៏ធំ ព្រមទាំងវ័ណ្ឌតូចមួយដែលយើងអាចបម្រើជាទៀងទាត់ជាមួយមិត្តភក្ដិ និងអ្នកដឹកនាំដែលខ្វល់ខ្វាយ រួមទាំងប៊ីស្សពដែលកាន់កូនសោផងដែរ ។
ពេលប្អូនគោះ ទូលសុំ និងស្វែងរក សូមបង្កើតបរិយាកាសផ្ទាល់ខ្លួនមួយ ដែលចិញ្ចឹមបីបាច់សេចក្តីជំនឿ និងជួយប្អូនឲ្យរក្សាបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ។ ដោយប្រទានឲ្យក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់ នោះបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះការពារ និងប្រទានពរដល់យើង ។ សូមរស់នៅដោយស័ក្តិសមដើម្បីឲ្យព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចធ្វើជាដៃគូរបស់ប្អូន និងជួយប្អូនឲ្យរកឃើញអ្វីដែលប្អូនត្រូវការ និងស្វែងរកបំផុត ។ កុំអនុញ្ញាតឲ្យពិភពលោកក្លែងធ្វើជាផ្តល់ឲ្យប្អូននូវអ្វីដែលវាមិនអាចធ្វើទៅបានឲ្យសោះ ។

ប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ ព្រះគឺជាព្រះវរបិតាដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង ។ ព្រះរាជបុត្រាសំណព្វរបស់ទ្រង់គឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ពិធីបរិសុទ្ធ សេចក្ដីសញ្ញា និងគោលលទ្ធិដ៏អស់កល្បទាំងឡាយមាននៅក្នុងសាសនាចក្រដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ដែលបានហៅតាមព្រះនាមរបស់ទ្រង់ ៖ សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។ ការស្តារឡើងវិញនៃភាពពោរពេញនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅបន្តមាន ចាប់តាំងពីព្យាការីយ៉ូសែប ស៊្មីធរហូតដល់ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន នាសព្វថ្ងៃនេះ ។ ព្រះគម្ពីរមរមន និងព្រះគម្ពីរដ៏បរិសុទ្ធថ្លែងទីបន្ទាល់ដូចជាខ្ញុំដែរថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ ។

មិត្តជាទីស្រឡាញ់ ចូរឲ្យពន្លឺរបស់ប្អូនបានភ្លឺឡើង !^៤៩ សូមបន្តស្មោះត្រង់នៅក្នុងសេចក្តីសញ្ញារបស់ប្អូនៗ និងក្លាហាននៅក្នុងទីបន្ទាល់របស់ខ្លួនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមព្រះដឹកនាំប្អូនដោយក្តីមេត្តា និងប្រទានពរដល់ប្អូននៅក្នុងសេចក្តីសង្ឃឹម និងបំណងប្រាថ្នាដ៏សុចរិតរបស់ប្អូន ។ សូមឲ្យប្អូនរកឃើញភាពជាកម្មសិទ្ធិ និងអំណរនៅក្នុងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ជាទីកន្លែងក្នុងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់—ដែលជាសាសនាចក្ររបស់យើង ។ នៅក្នុងព្រះនាមដ៏ពិសិដ្ឋ និងបរិសុទ្ធនៃព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕