Devotionals 2018
Het avontuur van het sterfelijk leven


Het avontuur van het sterfelijk leven

Een avond met president Dieter F. Uchtdorf

Wereldwijde devotional voor jongvolwassenen • 14 januari 2018 • Conferentiecentrum

Beste jonge vrienden, geliefde broeders en zusters, ik breng jullie de liefde en zegeningen van het Quorum der Twaalf Apostelen over.

Ik mis president Thomas S. Monson. Hij was mijn goede, gewaardeerde vriend, leraar en mentor. Maar ik kan jullie verzekeren dat de Heer zelf aan het hoofd staat van deze kerk, De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. De Heer heeft een goddelijk plan opgesteld waarin zijn kerk altijd door profeten, zieners en openbaarders wordt geleid.

We denken altijd aan jullie. We bidden voor jullie, we hebben jullie lief, en we bewonderen jullie.

De wereldwijde actie die aan deze devotional voorafging, en die hierna verdergaat, is een voorbeeld van jullie goedheid. Tienduizenden van jullie hebben er op bijzondere manieren aan deelgenomen. Jullie hebben mensen in nood geholpen en anderen met zang opgebeurd. En jullie gaan het goede nieuws van het evangelie van Jezus Christus door jullie goede voorbeeld, op sociale media en op andere manieren brengen. Bedankt voor jullie bereidheid om God en je medemens te dienen.

Het is zo fijn om vandaag bij jullie te zijn, ik voel jullie geest, kracht en energie. Ik ben blij dat we de kans hebben gehad om naar mijn vrouw te luisteren. Harriet is echt het zonnetje in mijn leven. Iedereen die haar kent, is gek op haar. Zij is zo iemand die de mensen om haar heen opbeurt en ze betere mensen maakt. Ze heeft in elk geval op mij die uitwerking gehad.

We hebben zojuist ons 55e huwelijksjubileum gevierd. Kijken we naar onze twee kinderen en hun huwelijkspartners, onze zes kleinkinderen en hun gezinnen, en onze drie achterkleinkinderen, dan verbazen we ons over het grote avontuur dat ons leven is geweest.

Het tijdperk van de onmiddellijke antwoorden

Er kwam bij mijn voorbereiding voor dit evenement een interessante gedachte bij me op. Ja, het is waar dat de jaren dat ik achttien tot dertig was nauwelijks nog in mijn achteruitkijkspiegel te zien zijn, maar ondanks mijn huidige leeftijd voel ik me inwendig jong. In feite beschouwen de meesten onder ons, oudere mensen, zichzelf als jonge mensen die gewoon heel lang geleefd hebben.

Oudere generaties hebben veel meer met die van jullie gemeen dan je zou denken. Ik geloof dat de verschillen tussen de kinderen van onze hemelse Vader in vergelijking met de overeenkomsten ongeacht hun leeftijd miniem zijn. Velen onder jullie hebben bijvoorbeeld vragen over God en over jezelf – diepgaande, fundamentele vragen die erg lijken op de vragen die veel oudere mensen gesteld hebben:

‘Bestaat God echt? Geeft Hij om ons?’

‘Ben ik op het juiste pad?’

‘Waarom voel ik me soms leeg, overstelpt, over het hoofd gezien of eenzaam?’

‘Waarom heeft God niet in mijn leven ingegrepen?

‘Waarom beantwoordt Hij mijn gebed niet?’

‘Waarom staat Hij toe dat ik verdriet, ziekte en tragische voorvallen meemaak?’

Die vragen kunnen erg moeilijk te beantwoorden zijn.

In dit tijdperk van onmiddellijke antwoorden – waarin schijnbaar absolute, onbetwistbare kennis met niet meer dan een zoekopdracht in Google beschikbaar is – raken we soms gefrustreerd als we niet meteen antwoord op onze meest persoonlijke, belangrijke en dringende vragen krijgen. We kijken allemaal smekend op naar de hemel en lijken als reactie alleen maar een frustrerende, draaiende ‘wachtcursor’ te krijgen.

We houden niet van wachten.

Als we meer dan een paar seconden moeten wachten op de reactie van de zoekmachine, gaan we er misschien wel vanuit dat de verbinding verbroken is. In onze frustratie zouden we het zoeken zelfs kunnen opgeven. Maar met eeuwige vragen die onze ziel aangaan, moeten we meer geduld hebben.

Niet alle antwoorden hebben dezelfde waarde. Het is makkelijk om antwoorden uit wereldse wijsheid of de publieke opinie te krijgen, maar die antwoorden verliezen al gauw hun waarde als er nieuwe theorieën of trends opduiken. Hemelse antwoorden – eeuwige antwoorden – zijn van onschatbare waarde. Die antwoorden ontvangen, vergt vaak opoffering, inzet en geduld.

Maar die antwoorden zijn het wachten waard.

Het is vandaag mijn doel om jullie te verzekeren dat je Vader in de hemel je kent, je hoort en je nooit in de steek zal laten. Geef je je hart aan Hem, en streef je ernaar om te doen wat Hij wil, dan zal Hij in je leven ingrijpen en je op je reis door dit grote en opwindende avontuur van het sterfelijk leven leiden.

Verbanden leggen

Een van de grote vernieuwers van onze tijd, Steve Jobs van Apple, heeft gezegd: ‘Vooruitkijkend kun je geen verbanden leggen, dat kan alleen maar als je terugkijkt. Dus moet je erop vertrouwen dat die verbanden ergens in je toekomst gelegd worden.’1

Wat bedoelde hij daarmee? Misschien is een voorbeeld nuttig. In de tweede helft van de negentiende eeuw begonnen kunstenaars zoals Georges Seurat en Paul Signac te schilderen in een nieuwe stijl die later het neo-impressionisme genoemd zou worden. Hun techniek bestond uit het bedekken van schilderdoeken met kleine kleurstippen. Van dichtbij bekeken, lijken de stippen geen verband met elkaar te houden en willekeurig te zijn. Maar als je naar het hele schilderij kijkt, zie je dat de stippen samen kleurvlakken vormen, en dat de kleurvlakken uiteindelijk vormen worden die een prachtig patroon onthullen. Wat eerst willekeurig en zelfs verwarrend leek, wordt dan logisch. Ons leven is soms net een neo-impressionistisch schilderij. De momenten en gebeurtenissen in ons dagelijks leven zijn de kleurstippen die soms zonder verband en chaotisch lijken. We kunnen er geen orde in ontdekken. We kunnen ons niet indenken dat ze een doel hebben.

Maar als we een stapje terug doen en het vanuit een eeuwig perspectief bekijken, zien we ons leven in het raamwerk van het evangelie van Jezus Christus en kunnen we het verband tussen de stippen in ons leven zien. We zien misschien nog niet het hele plaatje, maar we zien genoeg om erop te vertrouwen dat het een prachtig, groots ontwerp is. En streven we ernaar om op God te vertrouwen en zijn Zoon, Jezus Christus, te volgen, dan zien we op een dag het eindresultaat en weten we dat het Gods hand was die ons leidde.

Dan weten we dat de Meesterkunstenaar vanaf het begin een bedoeling met die willekeurige stippen had. Dan zien we dat Hij onze talenten groot heeft gemaakt, onze kansen heeft vergroot, en ons mogelijkheden heeft geboden die veel heerlijker zijn dan we ons ooit hadden kunnen indenken of zelf hadden kunnen bereiken.

Dat heb ik beslist ook in mijn eigen leven gezien.

Het avontuur van mijn sterfelijk leven

Velen van jullie weten dat mijn familie in mijn jeugd twee keer onze woning moest ontvluchten en alles moest achterlaten. Beide keren werd duidelijk dat de mensen in onze nieuwe woonplaats ons als hun minderen beschouwden. Mijn accent maakte me onder mijn leeftijdsgenootjes een buitenstaander, en ik werd er veel om bespot en uitgelachen.

Mijn ouders hadden moeite om het gezin te onderhouden. Mijn moeder begon een wasserij, en ik was na schooltijd met fiets en fietskar de bezorger van die onderneming.

Door de traumatische stress van onze verhuizingen raakte ik achter met mijn schoolwerk en moest ik een jaar blijven zitten.

Ik had in Oost-Duitsland Russisch geleerd. Dat was moeilijk, maar het lukte me. Nu moest ik in West-Duitsland Engels leren.

Dat leek mij onmogelijk! Ik geloofde dat mijn mond gewoon niet voor de Engelse taal gemaakt was.

Als tiener was ik verliefd op een verbazingwekkend meisje met prachtige, grote bruine ogen. Jammer genoeg leek Harriet totaal niet in me geïnteresseerd. Wat ik ook probeerde, het leek maar niet te lukken. Inmiddels hebben jullie haar kant van het verhaal gehoord.

Dus daar was ik dan: een nogal onopmerkelijke jongeman die het in het naoorlogse Duitsland moeilijk had, en die nauwelijks een kans van slagen leek te hebben.

Maar gelukkig had ik een paar dingen mee.

Ik wist dat mijn familie van me hield. Op school en in de kerk had ik leerkrachten die me aanmoedigden om grote doelen te stellen. Ik herinner me nog dat een jonge Amerikaanse zendeling me dit Schriftuurlijke beginsel leerde: ‘Als God voor [je] is, wie zal tegen [je] zijn?’2

Op de een of andere manier trof dit me erg. Als dat zo is, dacht ik, waarom zou ik dan bang zijn?

En dus geloofde ik. En ik vertrouwde op God.

Ik nam een tijdje deel aan een leerwerktraject. Een van de leerkrachten daagde me uit om meer van mezelf te maken en aan de avondschool mechanica te studeren. Dat leverde veel extra huiswerk op, maar daardoor ontdekte ik mijn grote passie voor de luchtvaart! Het was wel een schok toen ik vernam dat ik Engels moest spreken om piloot te worden. Maar ik wilde graag piloot worden, en op de een of andere manier leek mijn mond wonderbaarlijk te veranderen, en was Engels niet zo’n onmogelijke taal meer.

Met nieuwe motivatie en een hernieuwd voornemen om hard te werken, en met vertrouwen in mijn hemelse Vader, ontwikkelde ik het vertrouwen dat ik het kon.

Maar dat betekent uiteraard niet dat alles van een leien dakje ging.

Ik ging als 19-jarige voor mijn opleiding als luchtmachtpiloot naar San Antonio, in Texas. In het vliegtuig zat ik naast een man die met een sterk Texaans accent sprak. Ik besefte vol afschuw dat het Engels dat ik zo wanhopig probeerde te leren niet hetzelfde Engels was dat ze in Texas spraken!

En de pilotenopleiding was ook moeilijk. Het was een programma met veel concurrentie, waarbij iedereen probeerde de eerste plaats te behalen. Ik besefte meteen dat ik een nadeel had omdat de meeste klasgenoten Engels als moedertaal hadden.

Mijn vlieginstructeurs waarschuwden me voor een ander potentieel nadeel: ik bracht veel tijd in de kerk door. De plaatselijke leden heetten me welkom in hun gemeente en bij hen thuis, en we bouwden in Big Spring zelfs samen een nieuw kerkgebouw. Mijn instructeurs waren bezorgd dat die bezigheden mijn kans op een hoge classificatie beperkten. Maar ik dacht van niet. En dus vertrouwde ik op God en deed ik mijn uiterste best.

Uiteindelijk leerde ik Engels (hoewel ik nog steeds aan het bijleren ben). Ik maakte mijn pilotenopleiding af (als beste van de klas). Ik werd straaljagerpiloot en later gezagvoerder bij een luchtvaartmaatschappij. En dat knappe meisje van mijn dromen met de bruine ogen? Nou, ze is hier bij me.

Kleine dingen helemaal goed doen

Is er een les uit dit alles te leren? Meerdere, denk ik!

Een daarvan zou kunnen zijn: laat je niet overstelpen door de vele grote, moeilijke taken in het leven. Als je je vast voorneemt om de ‘makkelijke’ dingen te doen – de kleine dingen die God je vraagt te doen – en je doet ze zo goed als je kunt, dan zullen de grote dingen volgen.

Sommige van die ‘kleine en makkelijke’ dingen die je helemaal goed kunt doen, zijn dagelijks gebed, Schriftstudie, het woord van wijsheid naleven, naar de kerk gaan, met een ware bedoeling bidden, en tiende en andere gaven betalen.

Doe die dingen zelfs als je er geen zin in hebt. Die ‘opofferingen’ mogen dan klein lijken, maar ze zijn belangrijk, want ‘Opoff’ring brengt voort de zegen des hemels’.3

In zekere zin zijn je ‘kleine en eenvoudige’ opofferingen de stippen in je dagelijks leven die samen het meesterwerk van je leven vormen. Je ziet nu misschien het verband tussen de stippen niet, maar dat hoeft ook nog niet. Heb gewoon genoeg geloof voor dit moment. Vertrouw op God, ‘En uit het kleine [zal] het grote voort[komen].’4

Vertrouw op God

Misschien denk je: ‘Ja, ouderling Uchtdorf, dat is allemaal goed en wel voor u. Maar u bent apostel. Zo ben ik niet. Ik ben niet belangrijk voor God. Mijn gebeden worden niet verhoord. Ik krijg geen leiding. Als er al een plan voor me is, dan komt het van de kringloop. Een afdankertje. Een klopje-op-de-schouder-en-wees-tevreden-met-wat-je-hebt-plan.’

Beste vrienden, bedenk wat Steve Jobs heeft gezegd: ‘Vooruitkijkend kun je geen verbanden leggen, dat kan alleen maar als je terugkijkt.’

Toen ik net zo oud was als jullie, had ik geen idee waartoe mijn leven zou leiden. Ik zag echt geen verbanden vóór me.

Maar ik vertrouwde op God. Ik luisterde naar de raad van liefhebbende familieleden en verstandige vrienden, en ik deed in geloof kleine stappen, gelovend dat als ik op dat moment mijn best deed, God voor het grote plaatje zou zorgen.

En dat deed Hij.

Hij kende het einde vanaf het begin, en ik niet.

Ik kon de toekomst niet zien, maar Hij wel.

Zelfs in die tijden van ontbering toen ik dacht dat ik verlaten was, was Hij bij mij – dat zie ik nu in.

In Spreuken vinden we deze grote belofte: ‘Vertrouw op de Heere met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet. Ken Hem in al je wegen, dan zal Híj je paden rechtmaken.’5

Ik geloof niet dat er een vraagteken aan het eind van dat vers staat.

Nee, ik vind dat er een uitroepteken moet staan!

Dus moet je je afvragen: ‘Kan ik genoeg geloof opbrengen om God te geloven? Ben ik bereid erop te vertrouwen dat Hij me liefheeft en mij op mijn pad wil leiden?’

In feite zou je je in je eentje in veel opzichten best aardig kunnen redden. Maar ik spoor je aan om te geloven dat je leven oneindig veel beter zal zijn als je je voor leiding op God verlaat. Hij weet dingen die jij onmogelijk kunt weten, en Hij heeft een toekomst voor je bereid die jij je onmogelijk kunt indenken. De grote apostel Paulus heeft getuigd: ‘Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en in geen mensenhart is opgekomen, dat is wat God bereid heeft voor hen die Hem liefhebben.’6

Wil je dat je hemelse Vader je leidt, zegent en steunt?

Heb dan geloof.

Houd van Hem.

Zoek Hem met je hele hart.

Ga zijn wegen – dat betekent: onderhoud de geboden, kom je verbonden na, volg de leringen van de profeten en geef aan de influisteringen van de Geest gehoor.

Als je dat doet, zal God ‘aan uw aantal toevoegen duizendmaal wat u nu bent, en […] u zegenen, zoals Hij tot u gesproken heeft!’7

Wij zijn God rekenschap verschuldigd

Ik begrijp dat dit makkelijker gezegd dan gedaan lijkt. Ik geef toe dat je in de tegenwoordige cultuur niet ver hoeft te gaan om tegenstemmen te horen die geloof in God in het algemeen, en in onze godsdienst in het bijzonder, ontmoedigen of zelfs belachelijk maken.

Die stemmen krijgen in onze tijd alleen maar meer aandacht door de ongekende vooruitgang in de communicatie.

Dat is jullie uitdaging. Maar het is ook je voorrecht.

Ik vertrouw erop dat je manieren zult vinden om er op de wijze van de Heer mee om te gaan!

Het maakt deel uit van jouw avontuur in het sterfelijk leven. Hóe je dat doet, zal voor een groot deel je toekomst beïnvloeden, en de rol die je in Gods werk hier op aarde speelt.

Toch is wat je in dit leven ervaart niet zo ongewoon. Jullie generatie is niet de enige waarvan het geloof in God wordt aangevallen en belachelijk gemaakt. In feite lijkt het deel uit te maken van de toets die al Gods kinderen in het sterfelijk leven ondergaan.

‘Als u van de wereld zou zijn,’ zei Jezus tegen zijn discipelen, ‘zou de wereld het hare liefhebben, maar omdat u niet van de wereld bent, maar Ik u uit de wereld heb uitverkoren, daarom haat de wereld u.’8

Je kunt maar beter accepteren dat als je je voorneemt om de Heiland te volgen, de bewoners van het grote en ruime gebouw hun afkeuring zullen laten blijken – soms luidkeels.9 Ze kunnen je zelfs proberen te pesten en in verlegenheid brengen.

Maar onthoud dat je hun geen rekenschap verschuldigd bent. Je bent God rekenschap verschuldigd. Op een dag zul je voor Hem staan om rekenschap over je leven af te leggen.

Hij zal vragen wat je hebt gedaan om de verleidingen van de wereld te overwinnen en het pad van gerechtigheid te volgen. Hij zal vragen of je de Heiland hebt gevolgd, of je je naaste hebt liefgehad, of je oprecht hebt geprobeerd op het pad van het discipelschap te blijven.

Beste jonge vrienden, geliefde broeders en zusters, je kunt niet van twee walletjes eten. Je kunt niet de onbevattelijke zegeningen van het discipelschap ontvangen als je tegelijkertijd een lidmaatschapskaart in de wijk Babylon aanhoudt. Beste broeders en zusters, het is nu tijd om ons aan Christus toe te wijden en zijn pad te volgen.

Op een dag zullen al Gods kinderen weten wat goed is – ook zij die nu de waarheid bespotten. Zij zullen hun knie buigen en erkennen dat Jezus de Christus is, de Verlosser en Heiland van de wereld.10 Zij zullen weten dat Hij voor hen gestorven is.

Op die dag zal duidelijk worden dat alleen zijn stem er ooit echt toe gedaan heeft.

Je zult dan zeker weten hoe gezegend je bent, want je hebt het geloof behouden, Gods geboden onderhouden, je medemens gediend, en Gods aardse koninkrijk opgebouwd. Beste vrienden, geloof – en God zal met je zijn. Geef je hart aan Hem – en Hij zal je leiden op je pad door dit grote, opwindende avontuur van het sterfelijk leven.

Het doet er niet toe

Nu we het erover hebben om God ons te laten leiden, wil ik iets verduidelijken. Je zult misschien niet graag horen wat ik je nu ga vertellen. Als je God vraagt wat voor beslissingen je moet nemen – zelfs als het belangrijke beslissingen zijn – geeft Hij je misschien geen duidelijk antwoord. Het komt erop neer dat het er voor de Heer niet altijd toe doet wat je beslist, als je je maar aan de fundamentele verbonden en beginselen van het evangelie houdt.

In veel gevallen is de beslissing op zich niet zo belangrijk als wat je doet nadat je de beslissing hebt genomen.

Een paartje kan bijvoorbeeld besluiten te trouwen ook al vinden sommige familieleden dat ze niet zo goed bij elkaar passen. Maar ik heb goede hoop voor zo’n paar als ze na die beslissing met heel hun hart en verstand aan elkaar en aan de Heer toegewijd blijven. Door elkaar liefdevol en vriendelijk te behandelen en zich te concentreren op elkaars emotionele, geestelijke en stoffelijke behoeften – door consequent de ‘kleine’ dingen te doen – gaan ze goed bij elkaar passen.

Het tegengestelde is een paartje waarvan de partners denken dat ze de ‘volmaakte’ persoon gekozen hebben en er dan van uitgaan dat ze het moeilijkste achter de rug hebben. Als ze elkaar niet meer het hof maken, ophouden met elkaar te praten, en terugvallen in egoïsme en een egocentrisch leven, dan is dit paar op een pad dat tot verdriet en spijt leidt.

Datzelfde beginsel geldt voor beroepskeuzen. Ik heb goede hoop voor hen die een minder vooraanstaand beroep kiezen maar er hun uiterste best in doen en manieren vinden om hun werk interessant en uitdagend te maken.

Ik heb minder hoop voor hen die een indrukwekkend klinkend beroep kiezen maar geleidelijk de passie kwijtraken waardoor ze succes in hun werk hadden. In feite is een geslaagde aanpassing aan je werkterrein een van de belangrijkste eigenschappen waarmee jullie generatie om kan gaan met de toekomst.

Dus hoe wil de Heer dat je belangrijke beslissingen neemt?

Ik heb zijn instructies aan Oliver Cowdery en Joseph erg nuttig gevonden. De Heer zei: ‘U [moet] het in uw gedachten […] uitvorsen; daarna moet u Mij vragen of het juist is.’11

Je hemelse Vader heeft je hersenen en een hart gegeven. Als je op Hem vertrouwt, zal Hij je helpen om die bij het nemen van beslissingen allebei goed te gebruiken.

Bij veel beslissingen heb je meer dan één goede mogelijkheid om uit te kiezen. Toen dit Joseph en zijn metgezellen eens gebeurde, maakte de Heer een interessante opmerking toen ze om zijn raad vroegen. Hij zei: ‘Het doet er niet toe.’12

Maar daar voegde de Heer onmiddellijk aan toe: ‘maar wees getrouw’.13

Het is aan jou om op grond van de beschikbare informatie, en op de waarden en beginselen van het evangelie, de best mogelijke beslissing te nemen. Daarna doe je uit alle macht je best om te slagen in wat je onderneemt – en getrouw te zijn.

Als je dat doet, zul je de verbanden zien.

Misschien is het teleurstellend om te horen dat God je niet noodzakelijkerwijs een gedetailleerd schema voor je reis door het leven zal geven. Maar wil je echt aanwijzingen voor elk detail in je leven?

Wil je echt dat iemand je de cheatcodes van het leven geeft voordat je de kans hebt om een en ander zelf uit te zoeken? Hoe is dat dan nog een avontuur?

Beste jonge vrienden, je maakt het avontuur van het sterfelijk leven maar één keer mee. Zou een persoonlijk script met spoilers en antwoorden op alle grote levensvragen je niet van het gevoel beroven dat je iets gepresteerd hebt, en van een groter vertrouwen14 in de Heer en in jezelf?

Omdat God je keuzevrijheid gegeven heeft, zijn er veel richtingen om uit te kiezen en toch een leven te leiden dat voldoening geeft. Het sterfelijk leven is een verhaal met een open einde waarin je je eigen avontuur kiest. Je hebt geboden, je hebt verbonden, je hebt geïnspireerde profetische raad, en je hebt de gave van de Heilige Geest. Dat is meer dan genoeg om je naar geluk in het sterfelijk leven en naar eeuwige vreugde te leiden. Dus maak je niet druk als je wat beslissingen neemt die niet zo goed uitpakken. Zo leer je iets. Dat hoort bij het avontuur!

Nee, avonturen verlopen nooit van begin tot eind soepel, maar bij getrouwheid zijn we van een goede afloop verzekerd. Denk aan het voorbeeld van Jozef uit Egypte. Zijn leven was in veel opzichten een ramp. Hij werd door zijn broers als slaaf verkocht. Hij werd in de gevangenis gegooid voor iets dat hij niet had gedaan. Ondanks al die verschrikkelijke omstandigheden behield hij zijn geloof. Hij vertrouwde op God. Hij maakte er het beste van. Jaar in jaar uit – zelfs toen het erop leek dat hij vergeten en verlaten was – geloofde hij. Jozef had zijn hart voorgoed aan God gegeven. En God toonde hem dat Hij van iets negatiefs iets positiefs kon maken.15

Tegenwoordig, zo’n vierduizend jaar later, putten we nog steeds inspiratie uit het verhaal van Jozef.

Jouw avontuur is misschien niet zo dramatisch, maar het zal goede en slechte momenten hebben. Dus denk dan aan het voorbeeld van Jozef: blijf getrouw. Heb geloof. Wees eerlijk. Raak niet verbitterd. Wees geen pestkop. Houd van God, houd van je medemens. Vertrouw op de Heer, zelfs als de vooruitzichten slecht lijken.

Je ziet het misschien pas veel later in, maar je zult terugkijken en weten dat de Heer je echt op je pad heeft geleid.

Het verband was er.

Vijf dingen om te onthouden

Dus wat hoop ik dat je zult onthouden van de tijd die we vandaag samen hebben doorgebracht?

Ten eerste dat Gods antwoorden op je belangrijkste vragen soms wat tijd kunnen kosten en dat je ze op onverwachte manieren kunt krijgen. Gods antwoorden zijn van eeuwige waarde. Ze zijn het wachten waard.

Ten tweede, heb wat geloof. Geef je hart aan God. Geloof dat je belangrijk bent voor God, en vertrouw erop dat Hij meer van je zal maken dan je zelf kunt. Leer van Hem. Houd van Hem. Geloof Hem. Houd regelmatig een serieus gesprek met Hem. Luister naar zijn stem.

Ten derde, bewandel het pad van het discipelschap zo goed mogelijk. Raak niet overstelpt. Doe gewoon de kleine dingen zo goed als je kunt, en dan komt het met de grote dingen vanzelf goed.

Ten vierde, laat je niet door ontmoedigende stemmen van je geloofspad afleiden. Bedenk dat je je critici geen rekenschap verschuldigd bent. Je bent je Vader in de hemel rekenschap verschuldigd. Het zijn zíjn waarden die tellen.

Ten vijfde, neem de best mogelijke beslissingen door gehoor te geven aan de ingevingen in je hart en je verstand. Doe je uiterste best om je beslissingen goed uit te voeren. Heb geloof, dan zal God je eerlijke inzet voor je eeuwige welzijn heiligen.16

Doe dat, dan komt uiteindelijk alles goed.

Ik geef jullie vandaag, aan het begin van dit nieuwe jaar, mijn zegen dat je geloof zal toenemen als je er oprecht naar streeft om je God te leren kennen. Als je ernaar streeft om je Heiland te volgen, zal je vertrouwen toenemen.17 En als je getrouw leeft en je hart voor het licht van Christus openstelt, zal je liefde voor God rijpen en zal je naastenliefde zuiverder worden.

En dat alles zal je geluk en vreugde geven.

Het zal je gemoedsrust geven.

Ooit zal het je eeuwige heerlijkheid geven.

Op die toekomstige dag zul je op dit heerlijke, opwindende avontuur van het sterfelijk leven terugkijken, en zul je het begrijpen. Dan zul je inzien dat de stippen inderdaad verband hielden en een prachtig patroon vormden, subliemer dan je het je ooit had kunnen voorstellen. Met onuitsprekelijke dank zul je inzien dat God zelf, met zijn overvloedige liefde, genade en mededogen, altijd over je heeft gewaakt, je heeft gezegend, en je op je pad naar Hem heeft geleid.

Hiervan getuig ik, en ik laat u mijn zegen als een apostel van de Heer in de heilige naam van onze Meester, in de naam van onze Verlosser en Heiland, Jezus Christus. Amen.

Afdrukken