Nowa szkoła, nowa przyjaciółka
W jaki sposób Ada mogła znaleźć przyjaciół, gdy nie umiała mówić po chińsku?
„Boję się”, powiedziała Ada. Był to jej pierwszy dzień szkoły na Tajwanie. Nie mówiła jednak po chińsku, jak pozostali uczniowie. Jak mogła znaleźć przyjaciół? Z kim będzie się bawić podczas przerw?
Mama mocno uścisnęła Adę. „To normalne, że się boisz”.
Ada zmarszczyła brwi. „Nie wiem, jak mam tu znaleźć przyjaciół”.
Mama przytuliła ją jeszcze raz. „Jeśli będziesz się bała, może pomyśl o którejś pieśni z Organizacji Podstawowej. Może ci to pomoże?”.
Ada przytaknęła. Potem poszła z mamą do swojej klasy. Nauczycielka już na nią czekała. „Ni hao!”, powiedziała nauczycielka. Ada próbowała się uśmiechnąć. Nie wiedziała, co te słowa oznaczają.
Ada pożegnała się z mamą. Potem znalazła wolną ławkę i usiadła.
Spojrzała na inne dzieci. Niektóre z nich rozmawiały między sobą. Inni siedzieli cicho jak Ada. Denerwowała się. Czuła, jakby pszczoły bzyczały jej w żołądku.
Wtedy ujrzała dziewczynkę, która płakała. Ada chciała jej pomóc. Jak mogła to jednak zrobić, gdy nie potrafiła mówić po chińsku? Co zrobić, jeśli ta dziewczynka nie chce pomocy?
Ale potem Ada zrobiła to, co powiedziała mama. Pomyślała o słowach swojej ulubionej pieśni z Organizacji Podstawowej: „Kochaj bliźniego, jak Pan kocha cię”. Ada wiedziała, że Duch Święty prosi ją, by pomogła.
Usiadła obok dziewczynki. Objęła ją ramieniem. Potem poklepała ją po plecach tak, jak mama, kiedy Ada była smutna. Dziewczynka przestała płakać! Też przytuliła Adę.
Ada pokazała placem na siebie. „Ada”.
Dziewczynka wskazała na siebie. „Mei”, powiedziała.
Ada uśmiechnęła się. Siedziała przy Mei przez resztę dnia. Mimo że nie mówiły w tym samym języku, dobrze się bawiły. Wspólnie zjadły drugie śniadanie. Bawiły się razem na przerwie. Mei pomogła Adzie nauczyć się nowych słów po chińsku!
Ada nie mogła się doczekać, by powiedzieć mamie o swojej nowej przyjaciółce. Wiedziała, że jeśli będzie podążać za Jezusem, nie będzie musiała się niczego obawiać.